وزارت بهداشت و درمان در حالی طی روزهای اخیر برای اعمال ممنوعیت تبلیغات برخی اقلام در رسانه‌ها به وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی و رئیس سازمان صداوسیما نامه نوشته است که این قانون باوجود تصویب در دو سال اخیر، آن‌چنان‌که باید از سوی برخی رسانه‌ها جدی گرفته نمی‌شود.
به گزارش ایسنا، قانون ممنوعیت تبلیغات خدمات و کالاهای آسیب‌رسان در همه رسانه‌ها، مهرماه سال ۹۵ در مجلس شورای اسلامی تصویب شد. در این قانون آمده است که «هرگونه تبلیغ خدمات و کالاهای آسیب‌رسان به‌سلامت، بر اساس تشخیص و اعلام وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی و سازمان ملی استاندارد ایران از سوی همه رسانه‌ها ممنوع است.»
البته این قانون پیش از تصویب در مجلس، به‌صورت خاص برای صداوسیما در برنامه پنجم توسعه نیز تعریف شده بود. تبلیغ کالاهای مضر در رادیو و تلویزیون بر اساس ماده ۳۷ قانون برنامه پنجم توسعه و آیین‌نامه تبلیغات سازمان صداوسیما، نیز ممنوع اعلام شده است.
اما بااین‌وجود، همچنان برخی از رسانه‌ها و به‌ویژه تلویزیون نسبت به قانون منع تبلیغات کالاهای مضر برای سلامتی، بی‌توجه هستند و این در حالی است که بیشتر رسانه‌ها و تلویزیون‌های دنیا، این ممنوعیت را به‌عنوان امری پذیرفته شده که سلامتی جامعه را تضمین می‌کند، قبول کرده‌اند و به آن پایبندند.
تحلیل خبر
زمانی که اقتصاد، محور تمام امور در رسانه‌ها به‌ویژه رسانه ملی می‌شود و به‌ناچار برای کسب درآمد و پوشش هزینه‌ها، نشر هر تبلیغی چه عادی و چه آسیب‌رسان بر اذهان عمومی تحمیل می‌شود، دیگر نباید انتظار داشت که هم به داشته‌های معنوی و فرهنگی جامعه خدشه‌ای وارد نشود و هم اعتماد عمومی نسبت به وسایل ارتباط‌جمعی از میان نرود.
پدیده نامیمون بخش و نشر تبلیغاتی که جز منفعت فردی در آن‌ها چیز دیگری در نظر گرفته نشده است، نه‌تنها سلامتی مردم را به مخاطره می‌اندازد، بلکه بر روی عادات، رفتارها و کنش‌ها و واکنش‌های اقشار جامعه تأثیرات سوء برجای می‌گذارد و می‌تواند به‌تدریج منجر به فروپاشی فرهنگی و اجتماعی شود.
ترویج عادت مصرف‌زدگی، تعویض جایگاه زن و شوهر در تبلیغ مایه ظرفشویی، دگرگونی آسیب‌زا در ذائقه مردم، به‌ویژه کودکان و نوجوانان در ترویج مصرف خوراکی‌های خوشمزه‌ی حاوی مواد شیمیایی خطرناک، زیرپا گذاشتن اخلاق و صفت نیکوی راستگویی و صداقت در تبلیغ پفک‌نمکی که در آن پدربزرگ نقش یک فرد اهل کلک و حقه را بازی می‌کند، درشت‌نمایی عملکرد شماری از ارگان‌ها، نهادها و دستگاه‌های حاکمیتی که با پول بیت‌المال تبلیغ خود را می‌کنند، روحیه نقد و نظر را در سطح جامعه مدفون می‌کند، ایجاد اعتماد کاذب نسبت به بعضی از مؤسسات مالی که سرانجام منتج به غارت سپرده‌های مردم می‌شود، کشاندن جامعه به‌ویژه نسل جوان به سمت‌وسوی باورهای غلطی مانند شانس و اقبال که منجر به عدم تحرک و پویایی و کار و تلاش می‌شود و... .
امیدواریم زمانی فرارسد که اینگونه، رسانه‌ها مجبور نباشند به‌جای آگاهی به آگهی مضر بپردازند.