حضرت آیت‌الله‌العظمی سیستانی به استفتایی درباره روزه ماه مبارک رمضان در سایه شیوع ویروس کرونا در جهان پاسخ گفتند.
به گزارش ایلنا، آیت‌الله سیستانی در تازه‌ترین فتوای خود و در پاسخ به استفتایی درباره روزه ماه مبارک رمضان در سایه شیوع ویروس کرونا تأکید کرده‌اند که وجوب روزه ماه رمضان یک تکلیف فردی است و هرکس که شرایط وجوب آن را داشته باشد باید فارغ از اینکه برای دیگران واجب باشد یا خیر، روزه بگیرد.
و اگر فرد مسلمان بیم آن داشته باشد که با روزه گرفتن ولو با اتخاذ همه تدابیر احتیاطی، به کرونا مبتلا می‌شود، وجوب هرروزی که می‌ترسد در صورت روزه گرفتن به این بیماری مبتلا می‌شود، از او ساقط می‌شود.
اما اگر بتواند درجه احتمال ابتلا به بیماری را کم کند تا آنجا که ازنظر عقلا دیگر احتمال ابتلا مورد اعتنا نباشد- ولو از طریق ماندن در خانه و عدم اختلاط نزدیک با دیگران، استفاده از ماسک و دستکش‌های پزشکی و رعایت موارد ضدعفونی مکرر و نظیر آن – و موجب مشقت شدید و غیرقابل‌تحملی نباشد، وجوب روزه از او ساقط نمی‌شود.
اما درباره آنچه گفته شده که پزشکان نوشیدن آب را در دوره‌های نزدیک به هم به‌منظور جلوگیری از کمبود آب بدن و خشکی حلق توصیه می‌کنند – به این دلیل که احتمال ابتلای به ویروس کرونا را مرتفع می‌کند – این امر مانع وجوب روزه نمی‌شود، به‌جز کسانی که به آن رسیده باشند و در صورت روزه گرفتن، ترس ابتلای به بیماری وجود داشته باشد و هیچ راهی برای کاهش احتمال آن‌هم وجود نداشته باشد – ولو با ماندن در منزل و اتخاذ سایر راه‌های احتیاطی پیشرفته- و اما دیگران باید روزه بگیرند.
البته چه‌بسا بتوان با خوردن سبزیجات و میوه‌های سرشار از آب پیش از سحر کمبود آب بدن ناشی از روزه‌داری را جبران کرد همچنان که می‌توان با جویدن آدامس بدون قند، جلوی خشکی حلق را گرفت- البته به شرطی که بخش‌های آن در دهان تجزیه نشود و داخل نرود؛ بنابراین جویدن آدامس باعث افزایش ترشح بزاق دهان می‌شود و مانعی از آن در صورت روزه گرفتن، وجود ندارد.
این‌گونه کسانی که می‌توانند کار خود را در ماه رمضان ترک کرده و در منزل باقی بمانند و از ابتلا به بیماری مذکور در امان باشند، وجوب روزه از آنان ساقط نمی‌شود اما افرادی که نمی‌توانند کار خود را رها کنند- بنا به هر دلیلی- و از ابتلا به ویروس در صورت ترک نوشیدن آب در بازه‌های زمانی در روز بیم دارند و نمی‌توانند اقدامات دیگر برای در امان ماندن از ابتلا به کرونا اتخاذ کنند، روزه بر آنان واجب نیست، هرچند مجاز به روزه‌خواری درملأعام هم
نیستند.
روشن است که روزه ماه رمضان از مهم‌ترین فریضه‌های شرعی است و تنها در صورت وجود عذر واقعی، ترک روزه جایز است، هر فردی نسبت به وضعیت خودآگاه‌تر است که آیا عذر واقعی برای ترک روزه دارد یا خیر.
تحلیل خبر
طبیعی است که موضوع حفظ «جان انسان» در همه علوم و معارف الهی و بشری، مبنا و اساس تکالیف و وظایف است. موقعی که خداوند می‌فرماید همه عالم خلقت را برای انسان آفریده و با خلقت انسان به خودش تبریک گفته، جایگاه انسان در نظام هستی مشخص می‌شود.
این انسان با این جایگاه رفیع، اولین وظیفه‌اش، حفظ جانش است و لذا خودکشی و دیگرکشی حرام اعلام شده و هر فعل و عملی که جان انسان را به خطر بیندازد، حتی در حین نماز، باعث شکستن نماز و ابطال روزه و حرمت آن می‌شود.
امروز که مردم جهان و ازجمله مسلمانان در سراسر کشورها در معرض ابتلا به ویروس کشنده کرونا هستند و بنا به تشخیص و اصرار پزشکان باید با نوشیدن مداوم و پیوسته آب، این بلای جان را از خود دور کنند، مرجع زمان‌شناسی همچون آیت‌الله سیستانی را بر آن داشته که شجاعانه فتوایی دهد که مشکل روزه ماه مبارک رمضان را برای مردم حل کند و این ماه برای مؤمنین، ماه دغدغه، استرس و ترس از ابتلا به ویروس کرونا نشود.
بدون شک اجتهاد یعنی همین؛ یعنی با درک شرایط زمان، مفتی و مرجع بتواند برای حفظ جان مردم، مشکل تکالیف عبادی آنها را حل کند و سنی و شیعه در عسر و حرج و مشقت قرار نگیرند. اینکه در حدیثی منتسب به پیامبر گرامی اسلام (ص) آمده که «صوموا تصحّوا – روزه بگیرید تا سلامت باشید» گویای این است که یکی از دلایل و حکمت‌های وجوب روزه، تأمین سلامتی انسان است.
موقعی که در شرایط عادی گفته می‌شود اگر انسان دچار نوعی بیماری باشد که روزه برای او ضرر دارد روزه گرفتن او حرام است، به طریق اولی هنگامی که کل جامعه درخطر ابتلا به ویروس کشنده باشد، تأمین سلامت اجتماعی، جایگاه ویژه‌ای پیدا می‌کند و تکلیف روزه‌داری انسان، تابع آن می‌شود...
در سلامت و عافیت باشید.