عضو هیئت‌مدیره بانک مسکن جزئیات افزایش سقف تسهیلات ساخت و تولید مسکن را در تهران، کلانشهرها و سایر شهرها اعلام کرد و گفت: تسهیلات ساخت در تهران و کلانشهرها تا ۴۵۰ میلیون تومان و در بافت فرسوده به ۳۰۰ میلیون تومان افزایش یافت.
به گزارش تابناک از وزارت راه و شهرسازی، محمدحسن علمداری جزئیات افزایش تسهیلات مسکن را برای انبوه‌سازانی که فناوری‌های نوین را رعایت می‌کنند در تهران، کلانشهرها، مراکز استان‌ها و همچنین شهرهای کوچک در تمامی بافت‌ها و همچنین بافت فرسوده، توضیح داد.
عضو هیئت‌مدیره بانک مسکن گفت: بانک مسکن در سال جاری برای کمک به رونق تولید مسکن برای انبوه‌سازانی که جزو مشتریان بانک مسکن هستند و رسوب حساب بانک مسکن برای آن‌ها حداقل ۱۰ درصد است، تسهیلات را افزایش داده است.
علمداری ادامه داد: بانک مسکن به مشتری‌های فعال بانک که انبوه‌ساز هستند به شرط انجام ساخت‌وساز با استفاده از فناوری‌های نو در شهر تهران، تمامی کلانشهرها، شهرهای بندرعباس، بوشهر، کیش و قشم تا ۴۵۰ میلیون تومان تسهیلات ساخت، پرداخت می‌کند. این رقم برای مراکز استان‌ها و شهرهای بالای ۲۰۰ هزار نفر جمعیت ۴۰۰ میلیون تومان و سایر شهرها نیز ۳۰۰ میلیون تومان است که سود تسهیلات نیز ۱۸ درصد خواهد بود.وی رقم تسهیلات ساخت و نوسازی را در بافت فرسوده برای سازندگانی که فناوری‌های نو را رعایت کنند در تهران و کلانشهرها ۳۰۰ میلیون تومان عنوان کرد و افزود: برای مراکز استان‌ها و سایر شهرها، تسهیلاتی که پرداخت می‌شود به ۲۵۰ میلیون تومان افزایش یافته است.
تحلیل خبر
گرچه افزایش سقف تسهیلات بانکی جهت ساخت مسکن، اقدام خوبی است اما موقعی که پای حساب و کتاب می‌نشینیم و می‌بینیم قیمت مصالح ساختمانی طی دو سال اخیر 5 تا 10 برابر شده، به این نتیجه می‌رسیم که 450 میلیون تومان وام فعلی به اندازه 45 میلیون تومان دو سال قبل کارایی ندارد. از یک طرف سازندگان مسکن شخصی و انبوه‌سازان باید مبالغ بسیار بیشتری را در امر ساخت و ساز هزینه کنند تا بتوانند از پس خرج‌های امروزی برآیند، از طرف دیگر مردم و خریداران مسکن نیز قدرت خریدشان به شدت پایین آمده و تقاضا برای خرید مسکن افت کرده است. لذا در شرایط نامطلوب و بد اقتصادی، باید راهی دنبال شود که این عوامل بازدارنده حذف شده و نه سازندگان مسکن لازم باشد که با یک ریسک بالا و مبلغ فوق سنگین به ساخت و ساز بپردازند و نه خریداران با افت قدرت خرید مواجه باشند و با نگرانی و دلهره در بازار وارد شوند. امروز متأسفانه هم سازندگان مسکن و هم خریداران آن، هر دو، در یک برزخ و بی‌اعتمادی کامل نسبت به فردا و فرداها بسر می‌برند و همین دلهره و ترس، باعث بی‌ثباتی و بی‌رونقی معاملات مسکن شده است. اگر مسئولان کاری می‌کردند که حداقل در یک بازه زمانی مشخص مثلاً پنج ساله، ثبات به اقتصاد کشور برمی‌گشت، هم مردم و هم سازندگان مسکن بهتر می‌توانستند برنامه‌ریزی کنند و با جرأت بیشتری در این عرصه ورود کنند. مخلص کلام اینکه ساخت و ساز و معاملات مسکن، جدای از اقتصاد کشور نیست و باید فکر بکری به حال اقتصاد مملکت کرد و آن را نجات داد وگرنه با ادامه این شرایط، نه افزایش وام ساخت مسکن گره‌گشاست و نه برنامه دیگری می‌تواند این مشکل را به صورت ریشه‌ای حل کند.