رئیس‌جمهور عراق با «فاجعه» خواندن حادثه آتش‌سوزی در بیمارستان «ابن الخطیب» بغداد، آن را نتیجه انباشت فساد، نابودی سازمان‌های دولتی و سوء مدیریت در جریان فسادهای کشورش عنوان کرد.
به گزارش ایرنا؛ «برهم صالح» با انتشار توییتی نوشت: فاجعه بیمارستان ابن الخطیب در بغداد، زخمی بر تمام وطن است و نتیجه انباشت فساد و نابودی سازمان‌های دولتی و سوء مدیریت در جریان فسادها است.
رئیس‌جمهوری عراق ضمن اظهار همدردی با خانواده جان‌باختگان؛ افزود: بازخواست و حسابرسی مقصران بدون اجرای تمهیدات کامل و جدی برای اطمینان از جلوگیری چنین حوادثی؛ کافی نیست.
این دومین واکنش رئیس‌جمهوری عراق پس از حادثه (شنبه شب) در بیمارستان ابن الخطیب بغداد است که بر اثر انفجار کپسول اکسیژن و سپس آتش‌سوزی گسترده رخ داد و تاکنون ۸۲ نفر جان باخته و ۱۱۰ نفر مصدوم، زخمی یا دچار سوختگی با شدت و ضعف متفاوت برجای گذاشته است.
برهم صالح رئیس‌جمهوری عراق هم درباره حادثه بیمارستان ابن الخطیب گفته بود: ما از تصمیمات دولت و مجلس حمایت می‌کنیم تا سهل‌انگاران احتمالی پاسخگو باشند.
به نظر می‌رسد واکنش دوم و در عین حال شدیدتر رئیس‌جمهوری عراق که در صفحه شخصی توییتر وی تجلی یافته و کلیت ساختار کشور را زیر سؤال برد؛ نتیجه واکنش گسترده داخلی و بین‌المللی و مهمتر از آن خشم عمومی مردم عراق است که سراسر این کشور را فرا گرفته، بطوریکه سندیکای پزشکان هم تهدید کرده در چنین شرایط غیراستانداردی دیگر حاضر به کار کردن نیستند.
در لحظه ارسال این خبر؛ برخی منابع اعلام کرده‌اند که نخست‌وزیر عراق دستور برکناری وزیر بهداشت این کشور را صادر کرده است.
تحلیل خبر
یکی از ویژگی‌های سیاستمداران مردمی، صادق و گره‌گشا، شجاعت آنان بر اعتراف به معایب، ضعف‌ها و اشکالات مجموعه‌های تحت مدیریت‌شان است. این سیاستمداران به جای اینکه به توجیه بی‌جهت و سرپوش گذاشتن بر ضعف‌های مدیریتی‌شان برآیند و همه چیز را در امن و امان نشان دهند، صادقانه اعتراف به ضعف‌های خود و مجموعه‌های زیرپوشش خویش می‌کنند.
آنها با این کار دو نشان را می‌زنند: یکی با پذیرش ضعف‌ها، در پی رفع آنها برمی‌آیند و دیگر اینکه مرهمی بر زخم‌ها و آبی بر آتش درون مردم می‌شوند و اعتماد آنها را همچنان حفظ می‌کنند.
سیاستمداران ضعیف، دقیقاً برعکس عمل می‌کنند یعنی همه جا خود را بدون اشتباه، بدون نقص و موفق قلمداد می‌کنند و در همه بحران‌ها و مشکلات، تقصیر را به گردن دیگران و مردم می‌اندازند.
این‌ها با سخنان و عملکردشان نمک بر زخم‌های مردم می‌پاشند و آنها را عصبانی کرده، لذا اعتماد آنان را از دست می‌دهند.
رئیس‌جمهور عراق که با پذیرش انباشت فساد در کشور، کلیت ساختار کشور و مدیریت حاکم بر آن را زیرسوال می‌برد و نخست‌وزیرش که پس از فاجعه مرگ دسته‌جمعی بیماران در اثر انفجار و آتش‌سوزی در بیمارستان، وزیر کشور و بهداشت را معلق می‌کند، هر دو در راستای همدردی با مردم و حفظ اعتماد آنان و فرونشاندن نفرت عمومی، به این موضع‌گیری‌ها روی می‌آورند. بدون تردید، بهتر آن است که اصولاً چنین وقایعی رخ ندهد ولی با همه تمهیدات، اگر رخ داد باید با عذرخواهی از مردم و نشان دادن حقیقت و واقعیت وقایع و حوادث، به افکار و انتظارات ملت، احترام گذاشت و در پی رفع مشکلات و معایب برآمد تا در آینده، مردم شاهد تکرار چنین وقایعی
نباشند.