اتاق بازرگانی ایران می‌گوید با وجود آنکه آمار دقیقی از فعالیت ایرانیان در حوزه رمزارز وجود ندارد اما به نظر می‌رسد حدود هفت میلیون ایرانی در این حوزه وارد شده‌اند.
اتاق بازرگانی ایران می‌گوید با وجود آنکه آمار دقیقی از فعالیت ایرانیان در حوزه رمزارز وجود ندارد اما به نظر می‌رسد حدود هفت میلیون ایرانی در این حوزه وارد شده‌اند.
به گزارش ایسنا، با وجود آنکه دولت در ماه‌های گذشته تلاش کرده لااقل در حوزه استخراج رمزارزها مجوزهایی صادر کند و این کار را به دو حوزه قانونی و غیرقانونی تقسیم بندی کند اما همچنان آمار دقیقی از تعداد ماینرهای فعال در ایران وجود ندارد و حتی با افزایش قطعی برق در فصل گرم امسال، انگشت اتهام به سمت آنها رفت.
در کنار آن، با توجه به نبود متولی مشخصی برای رمزارزها، مشخص نیست مردمی که قصد ورود به این حوزه را دارند، پول خود را باید در اختیار چه صرافی قرار دهند و آیا اساساً دولت امکان نظارت بر این حوزه را دارد یا خیر.
با وجود تمام این گمانه‌زنی‌ها، به نظر می‌رسد تعداد افرادی که در ایران نسبت به خرید و فروش رمزارزها اقدام کرده‌اند از چند میلیون نفر عبور کرده است.
فرزین فردیس عضو اتاق بازرگانی تهران در این رابطه گفته: من فکر می‌کنم در شرایط تازه و بعد از تجربه ریزش‌های اخیر در بازار رمزارزها، هیجانات پیوستن به این بازار در مردم فروکش خواهد کرد و افراد با آگاهی بیشتر وارد این بازار می‌شوند.
این فعال اقتصادی افزود: در واقع در آینده‌ای نزدیک، افراد بیشتری به این جمع‌بندی می‌رسند که باید بازی کردن در زمین رمزارزها را یاد بگیرند و نیاز به «آگاهی» دارند.
این تحلیل‌گر حوزه آی‌تی در پاسخ به این پرسش که نداشتن آمار مشخص چطور می‌تواند بر این بازار در ایران اثر بگذارد، توضیح داد: دولتی‌های ما، ماینینگ را تبدیل به امری زیرزمینی کردند. متأسفانه وزارت نیرو با این مسئله به صورت قهری برخورد کرد و تعداد زیادی از افراد را از فعالیت شناسنامه‌دار و قانونی دور و آنها را به ادامه دادن در بستری غیرشفاف، تشویق کرد.
فردیس همچنین درباره آمار تعداد افرادی که در ایران رمزارز خریداری کرده‌اند گفت: سناریوهای مختلفی درباره کسانی که خرید و فروش رمز کرده‌اند، با تخمین‌های متعددی وجود دارد. من فکر می‌کنم بین ۷ تا ۸ میلیون ایرانی، احتمالاً مقداری دارایی از جنس رمز ارز دارند.
به گفته عضو اتاق بازرگانی تهران، این تخمین ریشه در تعداد اکانت‌های فعال بر صرافی‌های دیجیتال، دارد. بر اساس آمارهای اعلام شده، ۲.۵ میلیون اکانت در این صرافی‌ها وجود دارد که به نظر می‌رسد هرکس اکانتی در این صرافی‌ها دارد احتمالاً برای اطرافیانش هم خرید و فروش می‌کند چون افراد کمی دانش آی تی برای ورود به بستر صرافی ارز دیجیتال دارند و در نتیجه هر نفر احتمالاً برای حدود ۳ نفر از اطرافیانش هم خرید و فروش می‌کند که این استدلال ما را به حدود هفت میلیون نفر می‌رساند.
تحلیل خبر
رمزارزها یا همان پول‌های دیجیتال، الکترونیکی و ناملموس که به تازگی در سطح جهان جایگاهی یافته است، در ابتدا در کشور ما با مقاومت و ممنوعیت مواجه شد ولی به تدریج با رسیدن به این شناخت که جایگاه این ارز همانند واحدهای پولی کشورها، تقریباً معتبر است، دولت مجوز قانونی به برخی از فعالان این عرصه داد اما همچنان بخش دیگری به صورت غیرقانونی مشغول فعالیت هستند.
دستگاه‌های استخراج‌کننده این نوع ارز یا ماینرها نیز به دو صورت قانونی و غیرقانونی به وفور از برق کشور مصرف می‌کنند. آن طور که در اخبار آمده، میزان مصرف برق ماینرهای بیت کوین در هر سال 20 هزار گیگاوات بر ساعت اعلام کرده‌اند. مدیرعامل شرکت توانیر در اسفندماه 1399 مدعی شد برق مورد نیاز برای استخراج یک بیت کوین، برابر با مصرف 47 سال یک واحد مسکونی است. وی گفت: «فقط میزان برق مصرف شده توسط دستگاه‌های غیرمجاز که جمع آوری شده، حدود 300 مگاوات است که با نیاز برق یک شهر بزرگ برابری می‌کند.»
حال چه دولت فعلی و چه دولت بعدی در مواجهه با رمزارزها باید با یک دید واقعی، حداقل به چند نکته توجه داشته باشند: یکی اینکه اگر زیرساخت‌های تولید رمزارزها مهیا نباشد و میزان برق تولیدی کشور توانایی پاسخگویی همزمان به نیاز دستگاه‌های استخراج‌کننده ارزهای دیجیتال و نیازهای جاری کشور را نداشته باشد، دائماً با قطع برق و وارد شدن خسارت به کارخانه‌ها، شرکت‌ها، منازل، مغازه‌ها و اخلال در امور ادارات مواجه خواهیم شد. پس تا دیر نشده باید زیرساخت‌های لازم از جمله تأمین برق این دستگاه‌ها فراهم شود.
دوم اینکه رمزارزها در کشور ما، سرنوشت بورس و خرید و فروش بی‌حساب و کتاب ارز، سکه و طلا را پیدا نکند وگرنه عده دیگری ناآگاهانه و با تبلیغات وارد خرید و فروش رمزارزها خواهند شد و احتمال آسیب دیدن و ضرر کردن آنها بسیار زیاد خواهد بود. سوم اینکه رمزارزها، بازار رسمی و غیررسمی، قانونی و غیرقانونی و پنهان و آشکار پیدا نکند و دچار رانت و ویژه خواری نشود که در این صورت، عواقب آن بسیار بدتر از مشکلات فعلی دلار و خرید و فروش سکه و طلا خواهد شد و متضرر اصلی آن مردم خواهند بود که در پایان این بازی، همه زندگی و هستی خود را از دست خواهند داد.