وزیر بهداشت با اشاره به جزئیات قرنطینه هوشمند در کشور، گفت: افرادی که قصد سفر اربعین را دارند باید دو دز واکسن را دریافت کنند.
به گزارش تابناک و به نقل از وبدا، بهرام عین‌اللهی، وزیر بهداشت در دیدار سردار اشتری فرمانده نیروی انتظامی جمهوری اسلامی ایران که در ستاد وزارت بهداشت برگزار شد، اظهار داشت: مهمترین راهکار مدیریت کرونا، واکسیناسیون است که مقداری تأخیر داشته‌ایم اما با شروع کار دولت، به لطف خدا حجم بالایی از واکسن در حال واردات به کشور است که تا پایان ماه آینده، بخش عمده‌ای از واکسیناسیون عمومی در کشور انجام می‌شود.
وی افزود: برای واکسیناسیون عمومی نیازمند یک حمایت جدی در سطح ملی هستیم چون باید حدود ۱۰۰ میلیون دُز واکسن در عرض ماه‌های آینده تزریق کنیم و تولید و واردات به حد کافی در دستور کار است اما لازم است که همه مردم و دستگاه‌ها به وزارت بهداشت در این زمینه کمک کنند چون این کار به تنهایی از عهده وزارت بهداشت خارج
است.
عین‌اللهی یادآور شد: باید روزانه حداقل دو برابر آنچه که هست واکسن در کشور تزریق شود تا بتوانیم در کنترل بیماری کرونا موفق باشیم. پیک پنجم بیماری تقریباً در حال طی شدن است و مرگ و میرهای بالای این روزها به دنبال تعداد بالای بیمار در یکی دو هفته اخیر است اما خوشبختانه تعداد بیماران شناسایی شده به نسبت رو به کاهش است اما ۶ هفته زمان داریم تا بتوانیم پیک بعدی بیماری را مدیریت کنیم و در این مدت باید حداکثر توان خودمان را برای واکسیناسیون به کار بگیریم.
وی با بیان اینکه از هر دستگاه و سازمانی که در واکسیناسیون عمومی به وزارت بهداشت کمک کند، استقبال می‌کنیم، گفت: یکی از برنامه‌های ما در وزارت بهداشت، قرنطینه هوشمند است.
نیروی انتظامی از ابتدای شیوع کرونا تاکنون به ویژه در قرنطینه اخیر کمک‌های ارزشمندی کرده است.
وزیر بهداشت تصریح کرد: در آینده نزدیک همزمان با گسترش واکسیناسیون، دریافت بسیاری از خدمات منوط به داشتن کارت واکسن خواهد بود. امروز هم در جلسه ستاد ملی مقابله با کرونا مصوب شد افرادی که می‌خواهند در مراسم اربعین حسینی حضور داشته باشند باید حتماً دو دُز واکسن کرونا را تزریق کرده باشند و یا این هفته، واکسن را دریافت کنند؛ در غیر این صورت، مجوز خروج از کشور و ورود به عراق را نخواهند داشت.
عین‌اللهی ادامه داد: وقتی قرنطینه هوشمند اجرایی شد، همه فعالیت‌های روزمره با کارت واکسن، قابل انجام است و لازم نیست که دیگر از قوه قهریه استفاده کنیم و مردم با داشتن کارت می‌توانند مسافرت بروند، در هتل‌ها اقامت داشته باشند و خدمات مختلف از جمله حمل و نقل عمومی به راحتی قابل ارائه است. با اجرایی شدن قرنطینه هوشمند، بسیاری از مشکلات، حل می‌شود.
تحلیل خبر
هوشمندسازی در اصطلاح علمی به فرآیندی گفته می‌شود که طی یک بخش یا یک سازه یا یک ابزار با استفاده یک روال مشخص و تعدادی سخت‌افزار و نرم‌افزار کامپیوتری طوری تغییر کند (یا ساخته شود) که بتواند یک وظیفه یا مجموعه‌ای از وظایف را به صورت هوشمند (بر اساس برنامه‌های کامپیوتری طراحی شده) و بدون دخالت انسان انجام دهد؛ به عبارت دیگر در این فرآیند باید امکان تصمیم‌گیری خودکار (automatic decision making) وجود داشته باشد. بنابراین یکی از مهمترین ویژگی‌های یک سیستم هوشمند این است که این سیستم‌ها تا حدودی خودمختار (Autonomous) باشند و بتوانند به صورت مستقل (بدون دخالت انسان) تصمیم بگیرند.
به عنوان مثال وقتی یک خانه یا دفتر کار هوشمندسازی می‌شود (خانه هوشمند / smart home)، با استفاده از تعدادی سنسور وضعیت خانه به صورت پیوسته پایش شده و در صورت ایجاد هرگونه تغییر، بر اساس برنامه داده شده به سیستم یک عمل مشخص انجام می‌شود. در یک خانه هوشمند کنترل وسایل سرمایشی/گرمایشی، باز یا بسته شدن درها و پنجره‌ها، خاموش یا روشن بودن لامپها، فعال یا غیرفعال شدن سیستم امنیتی و... تحت یک شبکه و به صورت هوشمند توسط یک برنامه نرم‌افزاری انجام می‌شود؛ بنابراین همانطور که مشخص است، این سیستم هوشمند توانایی اتخاذ تصمیم‌های از پیش تعیین شده (مانند افزایش درجه خانه یا خاموش کردن لامپها) را دارد.
اما در کشور ما ظاهراً تعریف‌های جدیدی از هوشمندسازی میان عموم و البته مسئولان ارائه شده است. به عنوان مثال سال‌هاست شاهد هوشمند شدن مدارس هستیم، اما وقتی به سراغ یکی از این مدارس می‌رویم، می‌بینیم منظور از هوشمند شدن اضافه شدن یک ویدئوپروژکتور، یک تخته هوشمند (یا بهتر است بگوییم تعاملی) و چند دستگاه کامپیوتر به مدرسه است و این می‌شود هوشمندسازی! در خبر قرنطینه هوشمند هم، آن طور که گفته شده، در دست داشتن کارت تزریق واکسن و چک کردن سیستمی اعتبار آن (یا حتی بر اساس کد ملی)، هوشمندسازی تلقی شده است!
بیایید این مدیریت هوشمند را با مدیریت هوشمندی که در چین انجام شد مقایسه کنیم: در چین، هر شخص به عنوان یک موجودیت (entity) در یک سیستم یکپارچه تعریف و با بهره‌گیری از فناوری‌هایی همچون اینترنت اشیاء، هوش مصنوعی، کشف ارتباطات، ردگیری اشخاص، شهر هوشمند، داده کاوی و... اشخاص با سه برچسب سبز (افراد سالم)، زرد (مشکوک) و قرمز (مبتلا) مشخص شده و تمام رفت و آمدهای آنها در یک سیستم هوشمند ثبت و مورد تجزیه و تحلیل اتوماتیک قرار می‌گرفت تا هر کسی که مبتلا باشد، تمامی افرادی که تا دو هفته قبل با او در تماس بوده‌اند به عنوان افراد مشکوک تحت مراقبت و احتمالاً قرنطینه قرار گیرند. همچنین با استفاده از اپلیکیشن‌هایی که از سوی دولت طراحی شده بود، هر کس از روی موبایل خود قادر بود تا به صورت لحظه‌ای برچسب افراد نزدیک به خود را مشاهده کند؛ همچنین ارائه خدمات مختلف به افراد بر اساس همین سیستم هوشمند که توانایی تشخیص و آنالیز شبکه سلامت و مراقبت‌های سلامت مردم را فراهم کرده بود، انجام می‌شد. این سیستم با آنالیزهای داده و داده کاوی مستمر، افراد و مناطقی که احتمال بروز آلودگی به ویروس در آنها وجود داشت را تشخیص داده و حتی پیش‌بینی می‌کرد.
همانطور که دیدیم، معنی هوشمندسازی در کشور ما با آنچه در اصطلاح علمی و جهانی تعریف شده، زمین تا آسمان متفاوت است که این مسئله یا ناشی از درک اشتباه از مفهوم هوشمندسازی است یا تلاشی است برای اقناع افکار عمومی به اینکه کشور ما نیز در رده کشورهای پیشرفته، فرایندهای تکنولوژیک را به مرحله اجرا درآورده است.