دبیر کانون بانک‌ها و مؤسسات اعتباری خصوصی درباره افزایش وام ازدواج به ۱۲۰ میلیون تومان در سال آینده گفت: این مبلغ با وجود تورم ناچیز است، اما برای همین مبلغ نیز منابعی پیش‌بینی نشده است که صرفاً برای متقاضیان این وام توقع ایجاد می‌کند و بانک‌ها را به دلیل کمبود منابع با مشکل مواجه خواهد کرد.
به گزارش رویداد۲۴ ، محمدرضا جمشیدی اظهار کرد: با توجه به تورم موجود در کشور و گرانی وسایل موردنیاز برای تشکیل زندگی، افزایش مبلغ وام ازدواج به ۱۲۰ میلیون تومان رقم مناسبی نیست و تقریباً ۳۰ تا ۴۰ درصد از هزینه‌های تشکیل زندگی را تأمین نمی‌کند. از سوی دیگر، با اینکه رقم افزایش یافته در مقابل تورم ناچیز است، اما باید برای پرداخت همین مبلغ نیز منابعی وجود داشته باشد.
وی افزود: خیلی از افراد از سال ۱۳۹۷ به بعد در صف دریافت وام ازدواج قرار دارند و هنوز موفق به دریافت آن نشده‌اند. وام قرض‌الحسنه ازدواج از محل جمع‌آوری سپرده‌هایی است که مردم به عنوان قرض‌الحسنه در اختیار بانک‌ها قرار داده‌اند.
دبیر کانون بانک‌ها و مؤسسات اعتباری خصوصی با بیان اینکه منابع فعلی بانک‌ها پرداخت افزایش وام ازدواج به ۱۲۰ میلیون تومان را پوشش نمی‌دهد، گفت: اکنون منابع پرداخت وام ازدواج ۷۰ میلیونی محدود است و بانک مرکزی نیز سامانه ثبت‌نام وام ازدواج را متناسب با حجم وصولی بانک‌ها از محل سپرده‌های قرض‌الحسنه باز نگه می‌دارد تا مردم بتوانند برای دریافت وام ثبت‌نام کنند.
جمشیدی افزود: افزایش وام ازدواج به ۱۲۰ میلیون تومان گرچه ناچیز است، اما چون برای پرداخت مبالغ کمتر منابع وجود نداشت و برای پرداخت این افزایش مبلغ نیز منابعی پیش‌بینی نشده است، صرفاً توقع ایجاد می‌کند که پاسخی برای آن وجود ندارد. از سوی دیگر، این موضوع موجب می‌شود تا هجمه‌های منفی بیشتری نسبت به بانک‌ها شکل بگیرد.
وی از کسانی که موفق به دریافت وام ازدواج شده‌اند درخواست کرد تا نسبت به بازپرداخت اقساط خود اقدام کنند تا سایر متقاضیان هم بتوانند از این وام استفاده کنند.
تحلیل خبر
تحلیل خبر
از لابلای سخن دبیر کانون بانک‌ها و مؤسسات اعتباری خصوصی چند نکته قابل استخراج است:
1-برای پرداخت وام ازدواج 120 میلیون تومانی، تأمین منابع نشده و لذا منابعی برای پرداخت وجود ندارد.
2-از سال 1397 تاکنون افراد زیادی در صف دریافت وام ازدواج هستند و هنوز موفق به دریافت وام نشده‌اند.
3-وام ازدواج از محل جمع‌آوری سپرده‌هایی است که مردم به عنوان قرض‌الحسنه در اختیار بانک‌ها قرار داده‌اند.
4-بانک‌ها منتظرند تا کسانی که قبلاً وام ازدواج را دریافت کرده‌اند، اقساط خود را به موقع بپردازند تا سایر متقاضیان بتوانند از این طریق وام بگیرند.
اگر به هر چهار مورد فوق توجه کنیم به این نتیجه می‌رسیم که بانک‌ها برای پرداخت وام ازدواج، «پول ندارند». معمولاً هر تصمیم و برنامه‌ای در امور بانکی جهت هر پرداختی بخواهد صورت گیرد، ابتدا باید منابع پرداخت آن تأمین و مشخص شود.
موقعی که اعلام می‌کنند مردم جهت دریافت وام ازدواج 120 میلیون تومانی به بانک‌ها مراجعه کنند، با مراجعه هر فردی و شنیدن این جمله که «پول نداریم» وی هم متعجب و هم عصبانی می‌شود و بلافاصله می‌گوید شما که پول ندارید چرا خبر کذب را به مردم می‌دهید و وقت مردم را در آمد و رفت به این بانک و آن بانک تلف می‌کنید.
موقعی که هنوز افراد زیادی از سال 1397 یعنی چهارسال پیش تاکنون موفق به دریافت وام 70 میلیونی نشده‌اند چگونه در زوجین جدید توقع دریافت وام 120 میلیونی را ایجاد کرده و آنها را نیز به صف طویل 70 میلیونی‌ها اضافه می‌کنیم؟ نتیجه اینکه اگر امید کاذب و توقعات گوناگون در قشرهای مختلف جامعه ایجاد نشود، آثار منفی کمتری خواهد داشت. زمانی باید مردم را به دریافت خدماتی دعوت کنیم که همه ابعاد آن سنجیده و کاملاً آماده ارائه باشد در غیر این صورت امواج تخریبی آن، بر هر خبر تبلیغی، پیشی خواهد گرفت.