عضو کمیسیون بهداشت و درمان مجلس گفت: اگر دولت ۹ میلیارد دلار ارز ترجیحی مصوب مجلس را برای دارو اختصاص ندهد، قطعاً قیمت دارو تولید داخل دو برابر و دارو خارجی پنج تا شش برابر می‌شود، ولی اگر ارز ترجیحی اختصاص یابد قیمت دارو افزایش آنچنانی نخواهد داشت.
محمد پاک مهر در گفت وگو با عصر ایران اظهار کرد: در واقع مجلس یارانه دارو را برای سال ۱۴۰۱ پیش‌بینی کرده است. توجه داشته باشیم که ذخایر اولیه داروهای چندماهه اول سال ۱۴۰۱ باید از محل اعتبارات ۱۴۰۰ تأمین شود و در حال حاضر نباید کمبود و یا افزایش قیمت دارو را احساس کنیم.
وی افزود: مشکل اینجاست که چون بخشی از مواد اولیه دارو از خارج وارد می‌شود لذا در حال حاضر تولید کننده مستأصل است و نمی‌داند که ارز ترجیحی به وی داده می‌شود یا اینکه باید ارز نیمایی را به جای ارز ۴۲۰۰ از بانک بگیرد تا مواد اولیه و دارو وارد کند و بعد این داروها را با قیمت نیمایی تحویل داروخانه‌ها بدهند و اینها الان بلاتکلیف هستند.
وی بیان کرد: دولت می‌تواند ارز ترجیحی را یا به وارد کننده دارو و تجهیزات بدهد یا به مصرف کننده. بر فرض مثال یک قلم انسولین اگر با ارز ۴۲۰۰ وارد شود تا به دست مصرف کننده برسد ۴۰ هزار تومان می‌شود، اما اگر با ارز نیمایی وارد شود ۴۰۰ هزار تومان می‌شود. ما به تفاوت ۴۰ تا ۴۰۰ هزار تومان باید از همان محل ۷۳ هزار میلیارد تومان که در قانون پیش‌بینی شده است به بیمه‌ها پرداخت شود.
پاک مهر گفت: ما در جلسه با وزیر بهداشت تأکید کردیم که پروسه پرداخت یارانه دارو از طریق بیمه‌ها زمان بر است و ممکن است مردم اذیت شود لذا تأکید شد که سه ماهه اول امسال را همانند ۱۴۰۰ پیش ببرند، یعنی به تولید کننده یارانه پرداخت کنند تا سازوکار بیمه‌ای شکل بگیرد و یارانه مستقیم دست مصرف کننده برسد.
وی افزود: وقتی به وارد کننده و تولید کننده یارانه بدهیم بحث قاچاق معکوس اتفاق می‌افتد؛ ولی وقتی به بیمه‌ها بدهیم آنها با ارز نیمایی کار می‌کنند و قیمت دارو مشابه کشورهای همسایه می‌شود و قاچاق پایین می‌آید.
عضو کمیسیون بهداشت و درمان خاطرنشان کرد: دولت باید براساس قانون عمل کند مجلس پیش‌بینی کرده است و باید دولت آن را اجرایی کند. نمی‌شود مردم را بیش از این تحت‌فشار قرار داد.
تحلیل خبر
میرکاظمی رئیس سازمان برنامه و بودجه گفته: «نمی‌توان تاریخ مشخصی را برای حذف ارز 4200 تومانی تعیین کرد. هر وقت شرایط مساعد باشد، می‌توان آن را عملیاتی کرد» از طرف دیگر طبق گفته محمد پاک مهر عضو کمیسیون بهداشت و درمان مجلس، یک قلم انسولین اگر با ارز 4200 تومانی وارد شود برای مصرف کننده 40 هزار تومان می‌شود ولی با ارز نیمایی 400 هزار تومان!
حال واقعاً باید نمایندگان مجلس که حذف ارز 4200 تومانی را در اختیار دولت گذاشتند و چراغ سبز به دولت دادند تا هر وقت لازم دید این ارز را حذف کند، پاسخ دهند که مردم مریض بی‌پناه که حتی با ارز 4200 تومانی هم نمی‌توانستند 40 هزار تومان جهت خرید انسولین بپردازند از چه راهی و به چه طریقی، آن را با قیمت 400 هزار تومانی بخرند؟
مردم چه گناهی دارند؟ چه کار باید بکنند که درد ناشی از بیماری از یک طرف را تحمل کنند و فشار ناشی از حذف ارز 4200 تومانی را از طرف دیگر از خود دور کنند؟
به هر حال یکی از وظایف دولت‌ها، ایجاد رفاه اجتماعی و تأمین سلامت جامعه است و نمی‌توان هزینه آن را از مردم گرفت. شاید بشود هزینه مصارف آب، برق، گاز، مواد سوختنی، احداث خیابان و آسفالت آن، کاشت درخت و نگهداری آن و ... را از طرق مختلف از مردم گرفت ولی ایجاد رفاه اجتماعی و تأمین سلامت جامعه را نمی‌توان مشروط به پرداخت آن از طرف مردم کرد. اگر قرار باشد معادن و ذخایر زیرزمینی و روزمینی کشور را در یک جایی خرج کرد، کجا از بهداشت و درمان مردم مهمتر؟
پول نفت و ذخایر و معادن کشور را در وهله اول باید خرج تأمین سلامت مردم، بعد آموزش و پرورش و فرهنگ، بعد تغذیه سالم آنها کرد و سپس در جاهای دیگر هزینه شود.
ما در تحلیل‌های روزنامه طلوع، در جریان طرح و تصویب لایحه بودجه سال جدید، بارها در مورد حذف ارز 4200 تومانی هشدار دادیم و دیدگاه‌های کارشناسان و متخصصان و دلسوزان جامعه را منعکس کردیم حتی کمیسیون تلفیق مجلس هم بر ممانعت از حذف این نوع ارز، تأکید داشت ولی متأسفانه درنهایت، مجلس همه اینها را نادیده گرفت و کار را به جایی رساند که امروز اعضای کمیسیون بهداشت و درمان مجلس همچنان هشدار می‌دهند و به عواقب خطرناک آن اشاره می‌کنند. امیدواریم مجلس و دولت راهی نروند که منجر به فشارهای غیرقابل تحمل بر بیماران و خانواده‌های آنها شود و لقمه نان ساده هم در سفره ضعفا و مستمندان به خطر افتد.