رئیس موسسه کار و تأمین اجتماعی می‌گوید: ۱۴ میلیون نفر در کشور نیاز به شغل شایسته دارند و زیست بوم ملی اشتغال هدف خود را بر توسعه شغل شایسته قرار داده است.
رحیم سرهنگی در گفت و گو با ایسنا با اشاره به تدوین سند ملی کار شایسته اظهار کرد: طبق برنامه‌های توسعه، تدوین سند ملی کار شایسته را در دستور کار قرار داده و ابعاد کار شایسته را تماماً در این سند دیده‌ایم. این سند هم‌اکنون به صورت عملیاتی به خوانش جدیدی به اسم زیست بوم ملی اشتغال تبدیل شده است.
وی افزود: ما در زیست بوم ملی اشتغال فقط به حوزه کسانی که بیکار هستند نمی‌پردازیم بلکه در آن ۱۴ میلیون نفر از افراد را تعریف کرده‌ایم که این عده در جایی مشغول به کار هستند که خیلی نمی‌توان به آن کار شایسته گفت.
رئیس موسسه کار و تأمین اجتماعی تصریح کرد: ما برای آن جمعیت ۱۴ میلیون نفری که نیاز به شغل شایسته دارند، فعالیت می‌کنیم و ترسیم و تبیین این زیست بوم هم با موسسه کار و تأمین اجتماعی است.
به گفته سرهنگی، موسسه کار و تأمین اجتماعی در راستای کار شایسته درصدد است که این ظرفیت را پیاده‌سازی کند و الگوی زیست بوم ملی اشتغال نیز هدف خود را بر توسعه شغل شایسته گذاشته است.
پیش از این وزیر تعاون کار و رفاه اجتماعی با اشاره به وجود ۲.۵ میلیون بیکار مطلق در کشور گفته بود: در حال حاضر حدود ۱۴ میلیون نفر از مردم شغل شایسته ندارند که این به معنای آن است که مشاغل آنها ناقص، ناپایدار و دارای مشکلاتی است.
به گزارش ایسنا، طرح زیست بوم ملی اشتغال از اولویت‌های وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی است که در راستای برنامه اشتغال دولت، تدوین و پیاده‌سازی و در آن کاهش بیکاری، کار شایسته و توسعه فرهنگ کارآفرینی دیده شده است.
تحلیل خبر
«کار شایسته» چیست؟ کسانی که متخصص حوزه کار و تجارت هستند، می‌دانند که مفهوم کار شایسته (Decent work) از مفاهیمی است که به تازگی وارد ادبیات بین‌المللی بازار کار شده است و برخی از صاحب‌نظران، آن را یکی از ابعاد و پایه‌های توسعه پایدار می‌دانند. پس انتخاب این واژه از طرف رئیس موسسه کار و تأمین اجتماعی به صورت تصادفی و سلیقه‌ای نیست بلکه نشان از
توجهی علمی به بازار کار در سطح ملی و بین‌المللی است. گرچه ورود مسئولان به ادبیات مشترک جهانی و علمی، امر مبارکی است اما پس از بیان و تعاریف این واژه «عمل کردن به آنها» مورد انتظار مردم داخل و خارج از کشور است.
خوشبختانه مفهوم «کار شایسته» یا همان Decent work تاکنون چند بار از طرف وزیر تعاون و کار و رفاه اجتماعی هم بیان شده است و حتی ایشان از طرح «زیست بوم ملی اشتغال» که ترجمه شده
National Employment Ecosystem است سخن گفته که اگر با همه ویژگی‌هایش، عملیاتی شود و در بین راه سر و ته آن زده نشده و به صورت جامع و نظام‌مند اجرا شود، شاید بتواند حرکتی جدید در مسیر کار و اشتغال را در کشور فراهم آورد.
اما هم جناب وزیر و هم سایر مدیران ارشد وزارتخانه وی حتماً به این نکته واقفند که وزارت کار، جزئی از کل نظام اجرایی کشور است و زمانی این طرح‌ها می‌تواند به خوبی و به صورت علمی، عملیاتی شود که سایر وزارتخانه‌ها و سازمان‌های وابسته به دولت و از جمله خود رئیس جمهور هم بدانند که یکی از روش‌ها و سبک‌های مدیریت «مدیریت سیستمی» است و نگاهی سیستمی به کل مجموعه دولت و فراتر از آن قوای سه گانه و سایر بخش‌های حکومت داشته باشند. طبق نگرش سیستمی مدیریت، قوای مقننه، قضاییه، مجریه، نیروهای مسلح و تمام اجزای حکومت، در ارتباط با یکدیگر، همانند یک اندام هستند و هر کدام دیگری را کامل و تکمیل می‌کند.
به عنوان مثال در این نگرش، بدن انسان یک سیستم است که از مغز، قلب، ریه، دستگاه گوارش و ... تشکیل شده و باید همگی در یک نظام واحد وارد تعامل و کنش و واکنش مؤثر شوند تا بتوانند به هدف اصلی آنها که «تأمین حیات و زندگی» انسان است، برسند. حکومت هم مانند اندام انسان است و باید همچون یک سیستم واحد عمل کند.
«کار شایسته»، «نظام شایسته سالار» را می‌طلبد و با انسان‌های فاقد سواد علمی، مهارت عملی و نگرش سیستمی، نمی‌توان به آن دست یافت.
سازمان بین‌المللی کار (ILO) کارشایسته را ایجاد فرصت‌های برابر برای زنان و مردان به منظور دستیابی به کار مناسب و مولد در شرایط آزاد، ایمن، همراه با کرامت انسانی تعریف کرده که حمایت از اشتغال کامل، حمایت از امنیت اجتماعی و حمایت از گفتگوهای اجتماعی (Social dialogues) از جوهره اصلی آن است. حال تا چه اندازه ما می‌توانیم در کشورمان، این ویژگی‌های کار شایسته را مستقر و محقق کنیم؟ جناب وزیر کار و همکارانشان چگونه می‌خواهند موانع این نوع اشتغال و کار شایسته را از بین ببرند و از «سرمایه و کارآفرین» که دو رکن اصلی کار شایسته هستند دفاع و حمایت کنند و بسیاری از قوانین و مقرراتی که مانع عظیمی در مسیر توسعه اشتغال کارآمد هستند را از سر راه بردارند؟