به گزارش ایسنا، غلامعلی حداد عادل در دومین روز از نخستین نشست کشوری حزب «نسل نو» با توصیه به اینکه کارهایتان را برای خدا انجام دهید، گفت: اگر برای خدا کار کنید، خدا هم کمکتان می‌کند. روی کار برای خدا حساس باشید. این امر در همه جا مخصوصاً عالم سیاست لازم است زیرا در این عالم شیطان حضور دارد. عالم سیاست لغزشگاه آدم است خیلی‌ها تا قبل از ورود به این عرصه آدم خوبی هستند اما با ورودشان به این عرصه پایشان می‌لغزد. اگر کار خدایی نکنید، حیات بی‌نهایت پس از مرگ، از دستتان می‌رود.
وی افزود: اخیراً در خدمت یکی از برادران موفق در انقلاب بودم که می‌گفت ضعف دولت‌ها چه اصلاح‌طلب چه اصولگرا در اجرا است. دولت‌ها یک ستاد بزرگ هستند با یک صف ضعیف، مثلاً همین موضوع اصلاح یارانه‌ها را ببینید، بنده در درستی این کار تردید ندارم. از دولت قبل هم فهمیدیم این ارز ترجیحی فساد می‌آورد و بنده از چند سال پیش این را گفته بودم که می‌شود به تولیدکننده ارز ۴۲۰۰ بدهی و خواهش کنی حتماً به تولید کالاهای اساسی بپرداز. بنده گفتم حتی اگر ارز ۴۲۰۰ داده می‌شود باید توزیع آن را خودتان به دست بگیرید که این کار را نکردند و الان تکلیف میلیاردها دلار از ارز ترجیحی مشخص نیست. پس تردیدی در درستی حذف ارز ترجیحی نیست اما الان در اجرا مشکل داریم.
حدادعادل گفت: امروز بدانید وضع رسانه در دنیا به کلی با ۳۰ سال پیش متفاوت شده. ما اول انقلاب فکر می‌کردیم اگر رادیو و تلویزیون دست ما باشد، تمام است. امروز در دنیا هرکسی یک تلفن همراه دستش است و کش کار از دست همه در رفته و حتی متدینین و انقلابی‌ها تحت تأثیر قرار گرفته‌اند و جنگ، جنگ ادراکی شده است. این‌ها کار تشکیلاتی می‌خواهد تا مدیریت شود.
تحلیل خبر
اینکه جناب حداد عادل می‌گوید:
« اول انقلاب فکر می‌کردیم اگر رادیو و تلویزیون دست ما باشد، تمام است.» معلوم نیست این طرز تفکر متعلق به شخص ایشان بوده یا همه دست اندرکاران در آن زمان چنین فکری داشته‌اند، هر چه بوده، این تفکر، تفکر اشتباهی بوده است.
چرا که همه کسانی که مشغول مبارزه با حکومت پهلوی بودند، همگی دنبال آزادی بیان، آزادی اندیشه، آزادی عقیده، آزادی احزاب و کلیه آزادی‌های مشروع که زمینه ساز رشد و پویایی کشور است، بودند. بیشتر از همه آنها، مبارزین مسلمان، برآن تاکید داشتند. یکی از انتقاداتی که مبارزان مسلمان بر مبارزان کمونیست روا می‌داشتند این بود که می‌گفتند در اتحاد جماهیر شوروی، رادیوی تک موج وجود دارد یعنی در آنجا مردم فقط صداهای درون کشورشان را می‌شنوند و از خارج از مرزهای شوروی اطلاعی ندارند. خصوصیت استبدادی و دیکتاتوری حکومت کمونیستی اقتضا می‌کرد که اجازه ندهد مردم، چشم و گوششان باز شود، در حالی که ما معتقد بودیم اگر حکومت اسلامی روی کار بیاید طبق آموزه‌های قرآنی که می‌گوید:« بشر عبادالذین یستمعون القول فیتبعون احسنه: پس بشارت ده به بندگان من، آنان که همه سخنان را می‌شنوند سپس از بهترین آن پیروی می‌کنند.» می‌گفتیم ما عقل و آگاهی مردم را به بند نمی‌کشیم و این قدر ظرفیت ما گسترده است که حتی مردم را تشویق کنیم که از همه اخبار و اطلاعات و علومی که در سراسر دنیا در جریان است، مطلع شوند... با این پیشینه، چطور جناب حداد عادل می‌گوید اول انقلاب فکر می‌کردیم اگر رادیو و تلویزیون دست ما باشد، تمام است؟ آیا همین باعث نشده که عملکرد رادیو و تلویزیون انحصاری به گونه‌ای باشد که سالهاست مردم علیه صدا و سیما شعار می‌دهند؟ آیا اگر کانالها و شبکه‌های تلویزیونی خصوصی در کشور ما آزاد بود، امروز حرمت و احترام صدا و سیمای ملی در بین مردم بیشتر نبود؟ و آیا باعث نمی‌شد که تلویزیون های ماهواره‌ای و شبکه‌های اجتماعی، امروز به این شدت مورد اقبال قرار نگیرد؟ به قول جناب حداد امروز هر کس یک گوشی موبایل در دستش است« وکش کار از دست همه در رفته است!» چرا؟ علتش را باید در همان طرز تفکر انحصاری جستجو کرد.
مطمئن باشید در فردا و فرداهایی که به زودی فراخواهد رسید ابزارهایی ساخته خواهد شد که به مراتب از اینترنت، ماهواره و فضای مجازی امروز، قویتر، فراگیرتر و مسدود ناپذیر تر خواهد بود. نمی‌توان به جنگ تکنولوژی و پیشرفت‌های معجزه آسای بشر رفت و ناگزیر همه تسلیم آن خواهند شد همانگونه که همه مخالفان، خودشان از همین اینترنت، ماهواره و فضای مجازی استفاده می‌کنند و بدون آن نمی‌توانند زندگی کنند.