رئیس سازمان بهزیستی کشور از وجود ۱۳ میلیون نفر حاشیه‌نشین در سطح کشور خبر داد و گفت: این آمار تکان‌دهنده، نتیجه عدم توازن در توسعه و عدم اجرای طرح‌های تفصیلی پایدار در شهرها است.
رئیس سازمان بهزیستی کشور گفت: مدیران بهزیستی درها را باز گذاشته‌اند تا از ظرفیت‌های نخبگانی و مردمی در راستای کاهش آسیب‌های اجتماعی استفاده کنند.
به گزارش ایسنا، علی‌محمد قادری رئیس سازمان بهزیستی کشور در نشست هم‌اندیشی با «پژمان‌فر» نماینده مشهد و کلات در مجلس و مسئولان پهنه‌های ستاد حاشیه شهر مشهد عنوان کرد: آسیب‌های حاشیه‌نشینی، یکی از ۵ آسیب مهم اجتماعی و یکی از چالش‌های اساسی نظام در بعد اجتماعی
است.
رئیس سازمان بهزیستی کشور از وجود ۱۳ میلیون نفر حاشیه‌نشین در سطح کشور خبر داد و گفت: این آمار تکان‌دهنده، نتیجه عدم توازن در توسعه و عدم اجرای طرح‌های تفصیلی پایدار در شهرها است.
تحلیل خبر
در سال 1396 در حوزه مدیریت آسیب‌های اجتماعی، اولویت‌های پنجگانه کشور شامل 1- اعتیاد 2-حاشیه‌نشینی 3-طلاق 4- مفاسد اخلاقی 5- مناطق بحران‌خیز تعیین و مشخص شد.
اگر به دو سه دهه گذشته تاکنون نگاه کنیم آمارهایی که مسئولان به تدریج اعلام کرده‌اند متاسفانه گویای رشد همه این آسیب‌های اجتماعی است. در بین این پنج آسیب اجتماعی، «حاشیه‌نشینی» آمارهای بسیار سنگین‌تر و بالاتری را دارد. رئیس سازمان بهزیستی، آمار 13 میلیون نفر حاشیه‌نشین را اعلام کرده‌اند.
قبلاً سال 1397 معاون سازمان بهزیستی جمعیت حاشیه‌نشین را 19 میلیون نفر اعلام کرده بود (ایسنا- 4 مرداد 1397) برخی دیگر در مجلس و دولت آمارهای دیگری ارائه داده‌اند.
در همه کشورهای جهان، به حاشیه‌نشینی به عنوان یک آسیب بسیار مهم نگاه می‌کنند و همه تلاش آنها در کاستن از این آمار است. حاشیه‌نشینی در برخی مقاطع زمانی، می‌تواند عامل ترویج آسیب‌های دیگر مانند اعتیاد، مفاسد اخلاقی، انواع جرائم، طلاق و ازهم‌گسیختگی خانواده و بحران‌های مختلف باشد.
به عبارت دیگر حاشیه‌نشینی هم معلول است و هم علت. هم معلول فقر اقتصادی است چون حاشیه‌نشینان اگر فقیر و ناتوان نبودند در متن جامعه شهری سکونت اختیار می‌کردند و به حاشیه رانده نمی‌شدند و اما در مرحله بعد علت بسیاری از آسیب‌ها و ناهنجاری‌های متنوع از جمله اعتیاد، مفاسد اخلاقی، انواع جرائم، طلاق، شیوع انواع بیماری‌ها، روابط ناسالم اجتماعی و ... می‌شوند. از نظر جامعه‌شناسی، کاست‌ها و طبقات فرودست و از نظر علم اقتصاد دهک‌های پایین جامعه که از امکانات لازم و ضروری برای یک زندگی نرمال و متوسط برخوردار نیستند و به سختی معیشت خود را از راه‌های مختلف تأمین می‌کنند، مستعد تولید انواع آسیب‌های اجتماعی هستند. معنای این سخن این نیست که الزاماً صددرصد افراد حاشیه‌نشین انسان‌های آلوده‌ای می‌باشند بلکه جو غالب و حاکم بر این محیط‌ها، آسیب‌زاست.
از طرف دیگر چون حاشیه‌نشینان از خرده‌فرهنگ‌های گوناگون برخوردارند آثار و تبعات منفی زندگی اجتماعی آنها به مراتب بیشتر از بافت‌های متجانس و همگون شهری و روستایی
است.
به هرحال مسئولان باید برنامه‌ریزی ریشه‌ای و جامعی برای حل این معضل اجتماعی را تدارک دیده و هرچه زودتر اجرا کنند وگرنه آمار حاشیه‌نشینان بیشتر و خطرناک‌تر شده و کنترل آنها امکان‌پذیر نبوده و آسیب‌های ناشی از آنها به کل جامعه سرایت خواهد کرد.