سازمان برنامه و بودجه اعلام کرد: دولت به‌صورت متداوم هرگونه افزایش قیمت بنزین را تکذیب کرده است و برنامه‌ای برای اصلاح قیمت بنزین ندارد.
به گزارش ایرنا، سازمان برنامه و بودجه در پاسخ به گزارش روزنامه تعادل با عنوان «اکران نمایش افزایش قیمت بنزین» اعلام کرد: به استناد ماده ۳۹ قانون برنامه ششم توسعه، قانون هدفمند کردن یارانه‌ها، تبصره (۱۴) قانون بودجه سال ۱۴۰۱ کل کشور و قوانین بودجه سنواتی، منابع حاصل از فروش داخلی فرآورده‌های نفتی از جمله بنزین جزو منابع سازمان هدفمندسازی یارانه‌ها بوده و ارتباطی با بودجه عمومی دولت ندارد.
در این راستا تمامی منابع حاصل از فروش داخلی فرآورده‌های نفتی به‌حساب سازمان هدفمندسازی یارانه‌ها نزد خزانه واریز و بر اساس ردیف‌های مصوب مصارف جدول تبصره (۱۴) قوانین بودجه سنواتی توسط سازمان برنامه و بودجه کشور برای پرداخت یارانه نقدی و سایر ردیف‌های قانونی تبصره مذکور تخصیص داده می‌شود.
با توجه به موارد یاد شده دولت در صورت وجود کسری بودجه، برای تأمین آن در بودجه عمومی خود قانوناً اختیاری برای اختصاص منابع ناشی از فروش فرآورده‌های نفتی به درآمدهای عمومی دولت را ندارد. از طرف دیگر دولت به‌صورت متداوم هرگونه افزایش قیمت بنزین را تکذیب کرده است و برنامه نیز برای اصلاح قیمت بنزین ندارد. معلوم نیست چرا برخی جریان‌های سیاسی به هر بهانه و بدون داشتن اطلاعات دائم از قصد دولت برای افزایش قیمت بنزین می‌گویند، آیا در شرایط فعلی دامن زدن به التهابات افکار عمومی در جهت منافع ملی است؟
تحلیل خبر
اگر بپذیریم که همه ناآرامی‌های موجود در جامعه، ریشه در فشارهای اقتصادی از زمان طرح هدفمندی یارانه‌ها تاکنون دارد و چند برابر شدن قیمت کالاها و خدمات در زمان ریاست جمهوری احمدی‌نژاد و شیب تند بعدی از سال 98 و همچنین فشارهای بسیار سنگین افزایش چند برابری قیمت‌ها از ابتدای سال جاری تاکنون به آن دامن زده، آن موقع مسئولان کشور به یک نتیجه روشن و قطعی خواهند رسید که کاش این مسیر پرهزینه و کمرشکن اقتصادی طی نشده بود. شاید مسئولان اقتصادی و مشاورانشان خیال می‌کردند با آزادسازی قیمت‌ها و حذف یارانه‌های پرداختی به مردم، اقتصاد روی ریل صحیح خواهد افتاد و به جای ماهی دادن به مردم، ماهیگیری را به آنها خواهند آموخت و این طرح تحول اقتصادی باعث رهایی اقتصاد کشور از عوامل ضد توسعه شده و به آرامی به اقتصادی سالم و پویا خواهیم رسید، غافل از اینکه اقتصاد علمی جایی جواب می‌دهد که هم درآمدها از جاهای مولد حاصل شود و هم هزینه‌ها در داخل کشور و در چارچوب تعریف شده علمی، مصرف شود. از طرف دیگر تجارت خارجی که یک پایه اصلی اقتصاد کشور است تحت تأثیر سیاست خارجی است و هرچه در سیاست خارجی ما تنش و درگیری بیشتر باشد، کشورها و بنگاه‌های اقتصادی بین‌المللی در چنین شرایط و فضایی حاضر به سرمایه‌گذاری در کشور ما و داد و ستدهای بی‌دغدغه نخواهند بود.
طبق دیدگاه «نگرش سیستمی در مدیریت» همه اجزای اقتصاد کشور به هم وابسته بوده و سایر ابعاد فرهنگی، سیاسی، اجتماعی و ... در یک «کل به هم پیوسته» یکدیگر را تحت تأثیر قرار می‌دهند. اینکه چرا متولیان اقتصاد کشور در چند دهه اخیر تاکنون به نگرش سیستمی در مدیریت اقتصادی توجهی نکرده و یا نتوانسته‌اند سایر مسئولان کشور را متقاعد به توجه به این امر اساسی کنند، قابل تأمل جدی و فوری است.
در یک اقتصاد بیمار چه فشار بر روی افزایش قیمت حامل‌های انرژی همچون بنزین بیاورید یا بر مالیات ستانی بیشتر تاکید کنید یا بورس را محور قرار دهید و ...هیچکدام نمی‌تواند اقتصاد کشور را نجات دهد.
طبیعتاً هر افزایش قیمتی با حجمی از نارضایتی مردم همراه خواهد بود چه این نارضایتی به زبان جاری شود و چه با یک سکوت معنادار همراه باشد. پس همانطور که سازمان برنامه و بودجه گفته، بنزین نمی‌تواند گران شود چون به دنبال آن همه کالاها و خدمات به سرعت، افزایش قیمت یافته و مشکلات موجود را دو چندان خواهد کرد.