وزیر علوم تحقیقات و فناوری با بیان اینکه دانشگاه پرچمدار قانون و مقررات است، گفت: در دانشگاه پرسش و سؤال ارزش محسوب می‌شود و باید مطالبه‌گری و پرسشگری را به رسمیت بشناسیم.
به گزارش خبرنگار ایرنا محمد علی زلفی‌گل در آیین تکریم و معارفه رئیس دانشگاه محقق اردبیلی با بیان اینکه دانشگاه ویژگی‌های فرهنگی خاص خود را دارد، گفت: در دانشگاه پرسش و سؤال ارزش محسوب شده و رشد علمی کشور می‌شود بنابراین باید مطالبه و پرسشگری را به رسمیت بشناسیم.
وزیر علوم تحقیقات و فناوری با بیان اینکه دشمن متوجه نقش و جایگاه دانشگاه‌های ما شده و برای همین دانشگاه را هدف قرار داده است، گفت: امروز ۷۸ هزار سند علمی بین‌المللی با مشارکت دانشمندان ما منتشر می‌شود و دانشگاه‌های ما از مرجعیت علمی برخوردار هستند.
عضو کابینه دولت سیزدهم یادآور شد: باید قدر بزرگان و بسترسازان علم را بدانیم و به استادان و یاوران علمی ارزش قائل شویم و این فرهنگ را به نسل‌های بعدی انتقال دهیم و جامعه فرهنگی کشور باید الگوساز و فرهنگ‌ساز در رفتارهای اجتماعی باشد.
زلفی گل اضافه کرد: خوشبختانه ایران رتبه اول علمی منطقه را دارد به طوری که بیش از ۷۸ هزار سند علمی در سال ۲۰۲۲ منتشر کرده‌ایم و رقیب علمی ما در منطقه با ما فاصله زیادی دارد. بنابراین با این شرایط مطلوب نباید آیه یاس بخوانیم بلکه باید داشته‌های خود را بشناسیم و بازگو کنیم.
تحلیل خبر
مرحله «مطالبه گری و پرسشگری» به چند مرحله دیگر گره خورده است و باید همه را با هم دید تا مثمرثمر باشد. در این راستا حداقل باید به 3 مرحله دیگر توجه جدی کرد و آنها را به عنوان یک مجموعه متصل و پیوسته به هم پذیرفت و به تعهدات ناشی از آن عمل کرد.
1-مرحله اول دیالوگ یا همان گفت و گوی طرفینی است تا هر کدام استدلال و برهان‌های محکم‌تری دارند مورد اقبال و توجه طرف مقابل – بدون هیچ تعصبی- واقع شود.
2-مرحله دوم: پذیرفتن نتیجه نهایی و ماحصل گفت و گوهاست. یعنی هر دو طرف چنانچه نظر طرف مقابل را منطقی‌تر یافتند، آن را قبول کنند و در خط مشی، راهکار، اهداف و مقاصد خویش ترتیب اثر دهند.
3-عمل کردن به مطالب پذیرفته شده و تعهد به اجرای آن است. هرگونه فکر و نظری هر چند عالی ولی تا مادامی که به عمل درنیاید، فاقد اثرگذاری خواهد بود.
مطالبه گری و پرسشگری چه در جمع دانشجویان یا سایر اقشار مردم باشد، صرفاً مجموعه‌ای از سؤال و جواب نیست بلکه باید نتیجه آن، «راهنمایی عمل» واقع شود تا آثار آن در جامعه بروز کند.
البته و صد البته، همچنانکه در این گفت و گوها، باید فرد بتواند بدون هیچ ترس و هراسی و بدون پرداخت هزینه عواقب آن، آزادانه حرف خود را بزند، پس از اتمام جلسات گفت و گو هم، باید هیچکس به دیگری انگ و تهمت نزند و به دنبال تخریب طرف مقابل نباشد، به عبارت دیگر باید در جلسات گفت و گو، هم آزادی بیان باشد و هم آزادی پس از بیان. در این صورت و با لحاظ مراحل سه‌گانه فوق، تالار گفت و گوها می تواند راهگشا باشد.