رئیس پلیس راهور فراجا با بیان اینکه در عراق گواهینامه رانندگی موضوعیت ندارد، گفت: در این کشور هر فردی که رانندگی بلد باشد از خودرو استفاده می‌کند و به همین دلیل هم تصادفات در عراق سه‌ونیم برابر ایران است اما کشته‌های تصادفات در این کشور نصف ایران است چرا که خودروهایشان ایمن‌تر است.
به گزارش ایسنا، سردار سید کمال هادیانفر در همایش بانوان فرهنگیار ترافیک، گفت: بسیاری سه عامل انسان، راه و وسیله نقلیه را عامل وقوع تصادفات می‌دانند اما این‌ها تنها دلایل تصادفات نیستند، بلکه باید به این سه مورد، دو عامل مدیریت و آموزش را هم اضافه کنیم.
وی ادامه داد: امروز باور داریم که با مدیریت صحیح و آموزش درست هم می‌توان از وقوع تصادفات جلوگیری کرد و هم شمار مصدومان و فوت‌شدگان را کاهش داد.
هادیانفر با بیان اینکه سیاست‌گذاری‌ها، نقش‌ها و تأمین منابع در قانون مشخص است، گفت: اما صریح بگویم که این کافی نیست؛ در قانون پیش‌بینی شده است شورای عالی ایمنی به ریاست رئیس جمهور برگزار شود به عبارت دیگر موارد بسیاری در قانون وجود دارد، اما باید به آن عمل هم بشود.رئیس پلیس راهور فراجا با اشاره به وضعیت رانندگی در کشور عراق، گفت: در عراق اصلاً گواهینامه رانندگی موضوعیت و وجود ندارد و هرکسی که رانندگی بلد باشد از خودرو استفاده می‌کند، به همین دلیل تصادفات کشور عراق سه و نیم برابر ایران است اما کشته‌های تصادفات عراقی‌ها نصف ایرانی‌ها است و این موضوع تنها به دلیل خودروهای ایمنی است که دارند.
به گفته هادیانفر، سالانه در تصادفات بیش از ۱۷ هزار نفر جان خود را از دست می‌دهند، اگر یک نفر در تصادفات جان خود را از دست بدهد ۸.۳ میلیارد تومان خسارت به کشور وارد می‌شود و باید راهکاری برای کاهش قربانیان و تصادفات پیدا و آن را اجرا کرد.
هادیانفر همچنین در پایان مراسم با حضور در جمع خبرنگاران اجرای طرح‌هایی چون بانوان فرهنگیار ترافیک را مؤثر توقیف کرد و گفت: از سال ۹۸ که طرح بانوان فرهنگیار ترافیک به اجرا درآمد شاهد کاهش ۱۸ درصد تصادفات بودیم که این موضوع نشان می‌دهد که زنان نقش برجسته و ویژه‌ای در این زمینه دارند.
تحلیل خبر
در همه کشورها، سمت‌گیری سیاست کلی، تأمین «جان»، «مال» و «حیثیت» مردم است، به نحوی که تمام قوای کشور و امکانات آنها در خدمت این سه مقوله؛ حفظ «جان»، «مال» و «حیثیت» مردم و سپس در خدمت سایر مقولات و شاخصه‌های پیشرفت و رشد و توسعه است. علت آن هم این است که همه پیشرفت‌ها زمانی ارزش دارد که در خدمت انسان باشد وگرنه پیشرفت و توسعه فی‌نفسه و برای خودش منهای توجه به انسان، پشیزی نمی‌ارزد و اصلاً معنا و مفهوم پیدا نمی‌کند.
حال هنگامی که در کشوری مانند کشور ما، صنعت خودروسازی به اندازه‌ای ضعیف، بی‌کیفیت و قاتل انسانهاست که همه مسئولان کشور، از رأس تا ذیل، همگی به آن اعتراض و انتقاد می‌کنند و پلیس راهور می‌گوید این خودروها، ارابه مرگ هستند، باید تحقیق و بررسی شود که چرا هیچ اقدام موثری نمی‌شود و این روند که خلاف تأمین جان و مال انسانهاست همچنان ادامه دارد؟!
موقعی که رئیس پلیس راهور فراجا می‌گوید: تصادفات درعراق 5/3 برابر ایران است ولی آمار کشته‌های عراقی، نصف ایرانی‌هاست و این وضعیت به خاطر ایمن بودن خودروهای آنان و ناایمن بودن خودروهای ماست، چه کسانی یا چه وزارتخانه‌ای و یا کدام قوه از قوای سه گانه کشور باید به آن رسیدگی کند؟ آیا واقعاً در کشور ما این قدر «جان» و «مال» مردم بی‌ارزش و بی‌اهمیت است که اینگونه هیچ مرجعی به آن توجه نمی‌کند؟ چرا با اینکه حتی رهبری کشور، روسای جمهور، مسئولان قوه قضاییه همگی معترض خودروسازی بی‌کیفیت در کشور هستند ولی آب از آب تکان نمی‌خورد؟ چرا ما باید امروز حتی در مقایسه با عراق، این قدر عقب باشیم؟ امروز ما باید خود را با کشورهای پیشرفته جهان – نه عراق و افغانستان- بسنجیم و آن قدر ستاره باشیم که به داشته‌های خود افتخار کنیم ولی افسوس که حتی در مقایسه با کشورهای عقب مانده هم عقب‌تر و محروم‌تر و در معرض خطرات جانی و مالی بیشتری هستیم!