عبداللطیف رشید، رئیس جمهور عراق در گفتگو با روزنامه المصری الیوم با اشاره به بحران آب در این کشور تاکید کرد که ایران و ترکیه باید وضعیت آبی ما را درک کنند.
رئیس‌جمهور عراق در اظهاراتی تاکید کرد که امیدواریم کشورهای ایران و ترکیه وضعیت آب ما را درک کنند.
به گزارش ایسنا، عبداللطیف رشید، رئیس جمهور عراق در گفتگو با روزنامه المصری الیوم با اشاره به بحران آب در این کشور تاکید کرد که ایران و ترکیه باید وضعیت آبی ما را درک کنند.
وی در بخش دیگری از گفت‌وگوی خود با استقبال از نزدیک شدن روابط ایران و عربستان گفت: امیدوارم که این گفتگوها و نزدیکی روابط عامل اصلی ثبات و امنیت در تمام منطقه باشد.
وی درخصوص روابط بغداد و قاهره و دیدارش با عبدالفتاح سیسی، همتای مصری خود نیز پرداخت.
وزارت منابع آبی عراق اخیراً از توافق با ایران و ترکیه برای برگزاری نشست فنی و تخصصی در مورد مسئله آب در آینده نزدیک خبر داد.
این وزارت تاکید کرد که عراق خواستار انجام توافقات دائمی و عبور از توافقات مرحله‌ای شد و دو طرف ایرانی و ترکیه‌ای از این امر استقبال کردند.
رائد الجشعمی، نماینده وزارت منابع آبی عراق در این باره گفت که در حاشیه کنفرانس بغداد ۳ در مورد آب گفتگوهای سازنده‌ای با هیئت ایرانی به ریاست وزیر نیرو داشتیم.
وی گفت که در این گفتگوها به تمام مسائل مورد اختلاف پرداختیم و استقبال از مطالبه‌های عراق را احساس کردیم.
تحلیل خبر
چهار کشور همسایه و تنش کم‌آبی
دکتر محمدمهدی جعفری زاده
مطابق آمارهای متفاوت و متغایری که چهار کشور ایران، عراق، ترکیه و افغانستان از منابع آبی خود و همچنین کمبود میزان آبی که دارند، می‌دهند، شرایط سال به سال در این کشورها سخت‌تر و خطرناک‌تر خواهد شد. هر چهار کشور هم، به نوعی طبق معاهدات فیمابین و توافقات نیم الی یک قرن گذشته در منابع آبی که از کشورشان سرچشمه می‌گیرد و یا از بستر کشورشان عبور می‌کند و به نقاط دیگر می‌رسد، تعهداتی دارند.
تا حدود دو دهه قبل به علت فراوانی آب در هر چهار کشور، هیچکدام به فکر محدودسازی منابع آبی خود برای همسایگان نبودند و لذا زمینه‌ای برای بروز اختلاف وجود نداشت اما با بروز خشکسالی در سال‌های اخیر و گسترش تفکر سدسازی جهت مهار آب‌ها، به آرامی میزان آب اضافه بر ظرفیت سدها، که به کشورهای دیگر می‌رفت، کاهش یافت. این درحالی است که هنوز همه سدهای در حال احداث آنها تکمیل نشده و با تکمیل آنها، قطعاً شرایط بدتری برای مناطق پایین دستی رقم خواهد خورد و اختلافات روز به روز بیشتر خواهد شد.
فعلاً شرایط به گونه‌ای است که اگر میزان آبهای موجود در هر چهار کشور را یک کاسه کنیم و بر تعداد جمعیت یا مساحت این کشورها تقسیم کنیم، باز همگی با کمبود آب مواجه بوده و نیازمند درک متقابل هستند.
با این وضعیت و شدت یافتن آن در سال‌های آتی، چه باید کرد؟ نه جنگ و زور راه‌حل قابل قبولی است، نه بی‌تفاوتی و نه برداشت‌های ناعادلانه و یکسویه.
به نظر می‌رسد بهترین راهکار این است که هر چهار کشور یک کارگروه مشترک تشکیل دهند و مدیریت آبهای مرتبط را با مشارکتی سازنده و همه نگر، به عهده بگیرند. بدون شک وارد کردن کارشناسان هر چهار کشور و یافتن راه‌حل‌های متعادل، هم درک متقابل را گسترش می‌دهد و هم از ورود کشورهای تحریک کننده و بدخواه، جلوگیری کرده، آرامش را در بین همسایگان حاکم خواهد کرد و نهایتاً اگر هر چهار کشور نتوانند به حد مطلوب آب مورد نیاز خود برسند با همین «حداقل‌ها» به تقسیمات قابل قبول و فرمولی منصفانه، روزگار را سپری خواهند کرد.