به گزارش تابناک، حجت‌الاسلام علی اکبر محسنی اژه‌ای در جلسه شورای تأمین استان مازندران طی سخنانی اظهار کرد: گاهی برای حل ریشه‌ای برخی از امور، راهی به جز حضور میدانی مسئولان و بررسی اوضاع و شرایط از نزدیک و متعاقباً انتقال مطالب به‌دست آمده به سایر مسئولان امر، وجود ندارد.
رئیس دستگاه قضا با بیان اینکه امروز یکی از موضوعات امیدآفرین در کشور این است که همه اقشار مردم به ویژه جوانان احساس کنند مسئولان و مدیران کارآمدی دارند، افزود: ایجاد امید در جامعه، به صِرف قول و حرف زدن مسئولان ایجاد نمی‌شود، بلکه باید برای امیدآفرینی، «عمل» نیز همراه «قول» مسئولان باشد. اژه‌ای در همین رابطه گفت: از جمله اموری که می‌تواند موجب امیدآفرینی در میان مردم و ارتقاء کارآمدی نظام شود، حرکت همراه با برنامه از سوی مسئولان است.
تحلیل خبر
جناب مسئول!شما «یأس» تولید می‌کنید یا «امید»؟
دکتر محمدمهدی جعفری زاده
بدون شک «خوشبختی» یا «بدبختی» هر ملتی در پرتو «کارآمدی» یا «ناکارآمدی» مدیران و مسئولانش رقم می‌خورد. هرچه مسئولان و مدیران، افرادی خردمندتر، فکورتر، خلاق‌تر، گره‌گشاتر، کارآمدتر، اثربخش‌تر و به‌روزتر باشند، جامعه به سمت خوشبختی و خشنودی بیشتری راهبری و هدایت خواهد شد.
کشورهای پیشرفته و قدرتمند، قبل از اینکه پیشرفت‌شان ناشی از منابع و ذخایر و امکانات طبیعی‌شان باشد منبعث از قدرت فکری و توانمندی مدیریتی مسئولان آنهاست، وگرنه کشورهایی مانند ژاپن یا انگلستان، مگر جز جزیره‌ای معمولی هستند؟ آنها چقدر از منابع، ذخایر و نعمت‌های خدادادی که در آفریقا و خاورمیانه و به ویژه در ایران است، دارند؟
کارآیی و عملکرد مسئولان و مدیران و خروجی فعالیت‌های ساعت به ساعت و روز به روز آنها، یکی از این دو نتیجه را می‌تواند تولید کند: امید یا یأس.
اگر نتیجه مدیریت آنان مورد رضایت و خشنودی مردم شد و مردم احساس کردند که تحت مدیریت آنان، روزگار خوش و بانشاطی را می‌گذرانند و در رفاه، آرامش و آسایش هستند، طبیعتاً مولود آن «آفرینش امید» خواهد بود. چنین جامعه‌ای در حد اعلای بهداشت روحی و روانی و رفاه مادی و شکوفایی معنوی خواهد بود. معنویت بنا به «الناس علی دین ملوکهم. مردم بر مشی دین مسئولان و حاکمان خود هستند» از «عمل» آنها استنباط می‌شود نه از شعار و حرف و سخنان‌شان. به قول رئیس قوه قضاییه «به صِرف قول و حرف زدن مسئولان، امیدآفرینی ایجاد نمی‌شود» اینکه مسئولان بگویند دین ما چنین و چنان می‌گوید و شما طبق «حرف دینی ما» زندگی کنید، برای مردم، دلچسب و رغبت آور نخواهد بود بلکه مردم، نگاه به «عمل و عملکرد» آنها می‌کنند و تصمیم می‌گیرند.
به قول شاعر بلند آوازه ایران «دو صد گفته چون نیم کردار نیست» امیدآفرینی ملی با «کردار» متولد می‌شود نه صرفاً با «گفتار».