مدیرکل امور اقتصادی استانداری فارس گفت: دانشگاه فنی و حرفه‌ای استان فارس به عنوان بزرگترین دانشگاه متولی مهارت پروری در استان فارس می‌تواند بیشترین سهم در تأمین نیروی کار ماهر مورد نیاز صنایع را داشته باشد و ما از این طرح حمایت می‌کنیم.
سرویس خبری/ خدیجه غضنفری: شریفی در جلسه کنسرسیوم اشتغال و مهارت آموزی استان فارس که به میزبانی دانشگاه فنی و حرفه‌ای استان فارس برگزار شد گفت: یکی از درخواست‌هایی که صنایع مختلف استان به مجموعه استانداری اعلام کرده بودند تأمین نیروی کار ماهر و متخصص بوده است تا بخش مهمی از نیروهای مورد نیاز صنایع از بین دانشجویان و فارغ‌التحصیلان دانشگاه فنی و حرفه‌ای به صورت تخصصی تأمین شود.
وی افزود: دانشگاه فنی و حرفه‌ای استان فارس به عنوان بزرگترین دانشگاه متولی مهارت پروری در استان فارس می‌تواند بیشترین سهم در تأمین نیروی کار ماهر مورد نیاز صنایع را داشته باشد و ما از این طرح حمایت می‌کنیم.
رئیس دانشگاه فنی و حرفه‌ای فارس هدف از این نشست را تقویت تعامل صنعت و دانشگاه در راستای توسعه اشتغال پذیری دانش‌آموختگان و رفع نیازهای فزاینده صنایع به نیروی کار متخصص و توانمند دانست و گفت: تربیت دانشجویان بر اساس مهارت‌های تخصصی مورد نیاز صنایع از اولویت‌های دانشگاه فنی و حرفه‌ای است،
جعفر ترک‌زاده ادامه داد: دانشگاه فنی و حرفه‌ای به عنوان بزرگترین دانشگاه مهارت محور و مهارت پرور کشور، طرحی را با عنوان توسعه اشتغال پذیری دانشجویان و دانش‌آموختگان دانشگاه (تاد) در دست اجرا دارد.
ترک‌زاده اضافه کرد: دانشگاه فنی و حرفه‌ای این طرح را با هدف ارتقای کیفیت و کارآمدی آموزش‌ها و افزایش ضریب اشتغال پذیری دانشجویان و دانش‌آموختگان و تأمین نیروی کار ماهر موردنیاز صنایع در دست اجرا دارد.
وی افزود: این طرح با سه شیوه نیروی کار ماهر مورد نیاز واحدهای صنعتی و تجاری استان را تأمین می‌کند.
رئیس دانشگاه فنی و حرفه‌ای فارس تأمین نیرو از بین فارغ‌التحصیلان فعلی این دانشگاه، آموزش مهارت‌ها و پرورش شایستگی‌های مورد نیاز صنایع به دانشجویان (با بازنگری برنامه‌ها و روش‌های آموزشی) و بورسیه تحصیلی دانشجویان نخبه با ارائه آموزش‌های تخصصی بر اساس نیازهای خاص هر صنعت در تعامل با آن صنعت را این طرح‌ها برشمرد.
تحلیل خبر
مدیرانی که می‌خواهند اشتغال ایجاد کنند
دکتر محمدمهدی جعفری زاده
کسانی که می‌خواهند در فرآیند اشتغال و کارآفرینی پرسه بزنند باید به چند سؤال پاسخ دهند و تفاوت بین آنها را به خوبی بدانند.
اول اینکه هدف از ایجاد اشتغال چیست؟ آیا صرفاً خارج کردن عده‌ای از «بیکاری» است؟ یا هدف، ایجاد اشتغال مولد و کیفی است؟ به صرف خروج افراد از بیکاری، اشتغال نتیجه بخش ایجاد نمی‌شود بلکه باید «بهره‌وری» فرد را در کاری که به وی محول می‌کنیم، درحد انتظار باشد تا جامعه بتواند از محصولات، کالاها و خدماتی که توسط این افراد خلق می‌شود، نهایت بهره را ببرد.
اینکه فقط آماری داده شود که عده‌ای را مشغول به کار کرده‌ایم، برای یک جامعه ترقی خواه و مشتاق توسعه، کافی نیست و چه بسا حرکتی ضد توسعه‌ای باشد چرا که سیاهی لشکر در اقتصاد، هزینه‌زاست و درآمدها و توسعه شغلی را می بلعد.
دوم: افراد بدون تخصص، بدون تجربه و بدون مهارت، چقدر می‌توانند کارآیی و اثربخشی و نهایتاً بهره‌وری داشته باشند؟ آیا این ارزیابی در میدان عمل صورت گرفته و می‌گیرد و نتایج حاصله با نتایج مطلوب بر هم منطبق است؟
سوم: فرق بین تخصص، تجربه و مهارت چیست؟ و فردی را که می‌خواهیم به کار در شغلی و حرفه‌ای بگماریم چقدر تخصص، چقدر تجربه و چه میزان مهارت دارد؟ این سه مؤلفه هر کدام کجا آموخته می‌شود؟ کجا امتحان می‌شود؟ کجا تکرار و تمرین می‌شود؟ و خروجی آنها چگونه ارزیابی و سنجش می‌شود؟
چهارم: نقش مدیریت منابع انسانی و مدیریت روابط انسانی در این فراگرد چیست؟ این دو نوع مدیریت چه تفاوتی با هم دارند؟ و چگونه می‌توانند در تربیت، به کارگیری و ارزیابی نیروهای کیفی و همراستا با توسعه و پیشرفت کارخانه، شرکت و کارگاه و نهایتاً کشور مؤثر واقع شوند؟
پنجم: به کارگیری افراد خارج از تخصص، تجربه و مهارت آنها چه خسارت‌هایی را به بار می‌آورد؟
ششم:...
مدیران و افرادی که می‌خواهند وارد دنیای اشتغال و کارآفرینی شوند باید بر این «پایه‌های علمی و اصولی» طی طریق کنند وگرنه به نتایج جامع و مطلوب نخواهند رسید.