زمانی متوجه می‌شویم و تاوان می‌دهیم که دیگر دیر شده است

رئیس سازمان حفاظت محیط‌زیست گفت: ۱۲ تا ۱۷ صدم اعتبارات کشور به بخش محیط‌زیست اختصاص می‌یابد که با توجه به گستردگی این حوزه و شرایط آن، بسیار ناچیز است.
به گزارش خبرنگار ایرنا، علی سلاجقه در نخستین نشست هم‌اندیشی مدیریت و پیشگیری قاچاق گونه‌های حیات وحش، افزود: یگان حفاظت محیط‌زیست با سه هزار و ۵۰۰ محیط بان و با حداقل امکانات از محیط‌زیست کشور حفاظت می‌کند؛ هر چند در دولت سیزدهم تلاش کردیم نهایت امکانات را فراهم کنیم.
وی یادآور شد: انسان به عنوان اشرف مخلوقات خود را صاحب زمین و هر آنچه در آن است، می‌داند که این احساس مشکلات زیادی را برای محیط‌زیست ایجاد کرده است. انسان می‌تواند حق خود را بگیرد اما حیات وحش از این نعمت محروم است که مجموعه سازمان حفاظت محیط‌زیست به عنوان خط مقدم حفظ مخلوقات در این راه، شهدای زیادی داده است و با تمام توان هم پیش می‌رود.
سلاجقه تاکید کرد: بنیه محیط‌زیست کشور بسیار ضعیف است؛ در حالی که باید یکی از قوی‌ترین دستگاه‌ها باشد. دیگر نمی‌توان به روش سنتی محیط زیست را اداره کرد؛ از این رو استفاده از توان پهپادی و سنجش از راه دور را در دستور کار داریم.
معاون رئیس جمهور گفت: نیروی انتظامی همه ظرفیت خود را در اختیار محیط زیست قرار داده است و دستگاه قضا هم همکاری خوبی دارد اما قوانین موجود ضعیف است و باید بازنگری شود همچنین لوایح در این موضوع تنظیم شوند و جرم و جزا در جایگاه خود قرار گیرد.
وی تاکید کرد: خسارتی که نوع بشر از تخریب محیط زیست می‌بیند، غیرقابل جبران است؛ زمانی متوجه آن می‌شویم و تاوان می‌دهیم که دیگر دیر شده است.رئیس سازمان حفاظت محیط‌زیست با تاکید بر اینکه تنوع زیستی کشور در معرض خطر است، گفت: زمانی که شرایط اقتصادی کشور با مشکل مواجه می‌شود، اولین تأثیر خود را بر محیط زیست می‌گذارد، تغییر اقلیم هم حیات‌وحش را تحت تأثیر قرار داده و با مشکل مواجه کرده است که شیوع بیماری‌های واگیردار مشترک بین دام و حیات وحش و خطر آن برای انسان یکی از آنها است.سلاجقه ادامه داد: صندوق ملی محیط زیست با همکاری بیمه کشاورزی اقدامات خوبی در این زمینه انجام داده است اما خسارتی که به محیط‌زیست وارد می‌شود، چگونه باید جبران شود.
وی گفت: هشت هزار گونه گیاهی در کشور وجود دارد که بخش زیادی از آنها در معرض نابودی قرار دارد؛ از سوی دیگر عده‌ای برای تفنن حیات وحش را در معرض خطر نابودی قرار می‌دهند و به عنوان کالای لوکس به آنها نگاه می‌کنند. نگهداری از حیات وحش نیز به عنوان حیوان خانگی افزایش یافته است. از طرفی با قاچاق حیات‌وحش به عنوان یک مسئله منزجر کننده مواجه هستیم.
سلاجقه اظهار داشت: بسیاری از کشورهای همسایه به برخی گونه‌های حیات وحش ایران علاقه زیادی دارند، برخی کشورهای حاشیه خلیج‌فارس علاقه‌مند به سرمایه‌گذاری و همکاری در این زمینه هستند که باید این مسئله از جنبه‌های مختلف از جمله فقهی مورد بررسی قرار گیرد.وی با اشاره به تأثیر برگزاری این نشست گفت: امیدواریم این همگرایی روز به روز تقویت شود و نتیجه این نشست در مباحث بین‌المللی و ملی بتواند برای ما کلیدواژه‌هایی به همراه داشته باشد تا منجر به تقویت قوانین بازدارنده در زمینه قاچاق حیات‌وحش شود.

تحلیل خبر

این تاوان، زمان و فرصت را از ما می‌گیرد

دکتر محمدمهدی جعفری زاده

محیط زیست نه تنها گهواره ما انسانهاست بلکه منبع تغذیه، مجاری تنفس و نبض زندگی ماست. اگر قرار باشد موضوع مهمی مانند این، با کمترین بخش بودجه اداره شود، آیا تضمین هست که فردایی باقی بماند که ما بتوانیم با سلامتی و تندرستی به زندگی خود ادامه دهیم؟ همانگونه که معاون رئیس جمهور و رئیس سازمان حفاظت محیط زیست گفته است: «زمانی متوجه می‌شویم و تاوان می‌دهیم که دیگر دیر شده است» اگر دیر بجنبیم و در روش و شیوه توجه به حفاظت محیط زیست تجدیدنظر نکنیم، تاوان سختی خواهیم داد که هم نسل ما و هم آیندگان ما را به سمت نابودی خواهد برد. جنگل‌ها و گیاهان ذی قیمت که طی هزاران سال به ما به ارث رسیده، به دلایل مختلف در حال از بین رفتن است و سال به سال، هکتار به هکتار از آنها کاسته می‌شود. آتش سوزی، قطع درختان، تخریب محیط‌های جنگلی، تصرف عدوانی و ... از یک طرف و تبدیل باغات به منزل مسکونی و قطع درختان آنها از طرف دیگر، نفس ما را می‌گیرد. در مقابل، افزایش روزافزون آلودگی هوا در پرتو آلاینده‌های صنایع و خودروها و ... رو به پیشروی و گسترش است.
شرایط زندگی ما همانند افرادی زندانی در اتاقی است که از یک طرف هوای آلوده وارد اتاق ما شده و از طرف دیگر هوای پاک از آن خارج می‌شود. عاقبت و سرانجام چنین حالتی به جز مرگ تدریجی چیزی نخواهد بود. اولویت اول همه مسئولان کشور باید حفظ سلامت محیط زیست باشد و برای آن هر اندازه، بودجه و اعتبار تخصیص داده شود، سرمایه‌گذاری بر عمر و سلامت مردم است و هزینه محسوب نمی‌شود. تا دیر نشده و تاوان بیشتر نپرداخته‌ایم باید طرح نوی دراندازیم.