آنتونیو گوترش دبیرکل سازمان ملل گفت: دوشنبه گذشته ۲۲ جولای/ژوئیه (اول مرداد ۱۴۰۳) به عنوان گرم‌ترین روز تاریخ ثبت شد و از رکوردهای گرما در یک روز عبور کرد و میلیاردها نفر با اپیدمی گرمای مرگبار روبرو هستند.
به گزارش خبرنگار ایرنا، آنتونیو گوترش دبیرکل سازمان ملل روز پنجشنبه به وقت محلی در جمع خبرنگاران افزود: زمین برای همه و در همه جا داغ‌تر و خطرناک‌تر می‌شود. میلیاردها نفر با یک اپیدمی گرمای شدید روبرو هستند که به طور فزاینده‌ای مرگبار می‌شوند.
او اضافه کرد: امواج گرما، با دمای بالای ۵۰ درجه برای همه خطرناک است. امسال، شاهد موج گرمای مرگباری بودیم که منطقه ساحل آمریکا را درنوردید و موجب افزایش شدید بستری شدن افراد در بیمارستان و مرگ و میر شد و رکوردهای دمایی در سراسر آمریکا شکسته شد.
دبیرکل سازمان ملل ادامه داد: طبق گزارش‌ها، این موج گرما ۱۲۰ میلیون نفر را در آمریکا درگیر کرده است. همچنین شرایط سوزان باعث کشته شدن یک هزار ۳۰۰ زائر در مراسم حج شده است. این گرما موجب تعطیل شدن جاذبه‌های توریستی در شهرهای توریستی اروپا شده و مدارس در سراسر آسیا و آفریقا بسته شده و این شرایط بیش از ۸۰ میلیون کودک را تحت تأثیر قرار داد.
گوترش گفت: گرمای شدید به طور فزاینده‌ای اقتصادها را نابود می‌کند، نابرابری‌ها را افزایش می‌دهد و اقتصاد را تضعیف می‌کند اهداف توسعه پایدار را عقب می‌راند. تخمین زده می‌شود که گرما سالانه نیم میلیون انسان را می‌کشد، یعنی حدود ۳۰ برابر بیشتر از آن طوفان‌های استوایی تلفات می‌گیرند. ما می دانیم که چه چیزی باعث این شرایط شده و آن هم تغییرات آب و هوایی ناشی از سوخت فسیلی و ساخته بشر است.
دبیرکل سازمان ملل ادامه داد: مرگ و میر ناشی از گرما برای افراد بالای ۶۵ سال حدود ۸۵ درصد افزایش یافته است. یونیسف به ما می‌گوید که تقریباً ۲۵ درصد از همه کودکان امروزی در معرض امواج گرمای مکرر قرار دارند. تا سال ۲۰۵۰، این میزان می‌تواند تقریباً به ۱۰۰ درصد افزایش یابد و تعداد فقرای شهری که در گرمای شدید زندگی می‌کنند می‌تواند ۷۰۰ درصد افزایش یابد.
او تاکید کرد: گرمای شدید نابرابری را تشدید می‌کند، ناامنی غذایی را افزایش می‌دهد و مردم را بیشتر به سمت فقر سوق می‌دهد. برای مقابله با همه این علائم، باید با بیماری مبارزه کنیم. بیماری جنون آمیزی که در حال سوزاندن تنها خانه ماست. این بیماری اعتیاد به سوخت‌های فسیلی است. این بیماری عدم اقدام در زمینه آب و هوایی است.دبیر کل سازمان ملل تصریح کرد: رهبران سراسر کشورها باید بیدار شوند و قدم بردارند. این بدان معناست که دولت‌ها به ویژه کشورهای گروه ۲۰، بخش خصوصی، شهرها و مناطق باید در این زمینه اقدام کنند. آنها باید طوری رفتار کنند که انگار آینده ما به این اقدامات بستگی دارد زیرا اینطور است. همه کشورها باید تا سال آینده کمک‌های تعیین شده ملی یا آب و هوای ملی را ارائه دهند. تا با برنامه‌های ملی به سمت محدود کردن افزایش دمای جهانی به ۱.۵ درجه سانتیگراد پیش برویم.
تحلیل خبر
کره زمین به سمت گداخته شدن و نابودی انسان‌ها
دکتر محمدمهدی جعفری زاده
زمین، مهد حیات و زیستگاه امن بشر است. خداوند از ابتدای خلقت، آن را متناسب و هماهنگ با زیست انسان‌ها خلق کرده و همه نعمت‌های مورد نیاز یک زندگی امن و متعادل را، در آن فراهم کرده است.
بشر، علی‌رغم همه پیشرفت‌های محیرالعقول و شگفتی‌آورش، اما این گهواره امن را به مرور زمان، با مشکلات و معضلات بیشتر و جدیدتر، مواجه ساخته و آرامش خود را به مخاطره افکنده است.
دما و حرارتی که هر روز از صنعت و تکنولوژی؛ کوره‌ها، کارخانه‌ها، مراکز نفتی و گازی، ماشین‌ها و ... تولید شده و کره زمین را گداخته و داغ‌تر می‌کند، بلای جان میلیاردها انسان و موجودات زنده شده، می‌رود که نفس همه را بند آورد.
اخبار و تحقیقات حاکی از آن است که یخ‌های قطبی 20 برابر سریعتر در حال ذوب شدن هستند. دانشمندان دریافتند سرعت ذوب یخ‌ها بین 50 تا 600 متر در روز است که 20 برابر سریعتر از سریع‌ترین عقب نشینی و ذوب شدن یخ‌هاست که قبلاً توسط ماهواره‌ها ثبت شده است. به گزارش خبرگزاری صدا و سیما در فروردین 1402، به نقل از بخش تصویری ویون، نتایج یک پژوهش جدید نشان می‌دهد صفحات یخی قطب جنوب، سریعتر از آنچه قبلاً پیش بینی می‌شد، در معرض ذوب شدن هستند. همچنین دانشمندان از تغییرات آب و هوایی در قطب شمال نیز وحشت زده شده‌اند.
این ذوب شدن یخ‌ها، تهدیدی جدی برای توازن منابع
گرم‌کننده جهان به شمار آمده و حیات و زندگی انسان‌ها را به مخاطره انداخته است. بسیاری از این رخدادها، نتیجه اعمال و رفتار ما انسان‌ها است. غیر از انسان، هیچ موجود دیگری برهم‌زننده تعادل حیات نیست. پس تنها متهم بوجود آورنده این جهنم‌ساختگی، ما انسان‌ها هستیم و فقط با اصلاح اعمال و رفتارمان می‌توانیم جلوی نابودی کره زمین را بگیریم.
به نظر شما هر کدام از ما، در این تغییرات آب و هوایی خطرناک، چقدر نقش داشته و داریم؟ نقش دولت ها در این میان چگونه است؟