به گزارش ایلنا، مجید رضازاده در حاشیه نشست هم‌اندیشی چشم‌انداز پیشگیری از آسیب‌های اجتماعی در جمع خبرنگاران از طراحی سامانه رصد آسیب‌های اجتماعی خبر داد و عنوان کرد: این سامانه پس از دو سال مطالعه در سال جاری مستقر خواهد شد و دبیرخانه آن نیز به زودی راه‌اندازی می‌شود.
وی تاکید کرد: آنچه پیش از همه مدنظر قرار داشته و مسئولان ارشد کشور دغدغه آن را داشتند مباحث طلاق و اعتیاد بوده که برای پیشگیری از این موارد برنامه‌ریزی کرده‌ایم.
رضازاده درخصوص میزان رشد آسیب‌های اجتماعی بیان کرد: در این خصوص مطالعه مستندی نداریم اما باید میان مشکل اجتماعی و آسیب اجتماعی تفاوت قائل شد. به عنوان مثال ما طلاق را آسیب اجتماعی نمی‌دانیم بلکه طلاق نوعی مشکل اجتماعی است که ممکن است تبعات آن آسیب اجتماعی همچون کودکان کار یا روابط فرازناشویی باشد.
رئیس مرکز توسعه پیشگیری با اشاره به اینکه براساس آمار نسبت طلاق به ازدواج 4 به 1 است گفت: آمار 9 ماهه سال 94 نشان می‌دهد که رشد طلاق متوقف شده است. همچنین درخصوص اعتیاد در حال پیمایش و نتیجه‌گیری هستیم.
وی خاطرنشان کرد: اگر مراکز ما جذاب باشند آسیب‌دیدگان اجتماعی به این مراکز مراجعه می‌کنند اما وقتی بگیر و ببند رخ می‌دهد مراجعان مراکز کاهش آسیب ما کاهش می‌یابد لذا با بررسی تعداد افراد وارد شده به مراکز بهزیستی نمی‌توانیم آمار رشد آسیب‌های اجتماعی را احصا کنیم.
رئیس مرکز توسعه پیشگیری با یادآوری اینکه خط مشاوره 1480 ده سال پیش به ما نشان می‌داد که مسائل زناشویی خانواده‌ها دچار اختلال شده است تصریح کرد: شاید اگر امروز جامعه دچار مشکل طلاق شده است دلیل آن عدم توجه لازم به داده‌های 10 سال پیش است.
تحلیل خبر فوق
هیچگاه هشدار کافی نیست !
پدیده های اجتماعی اگر شیوع یافتند و در زندگی مردم، جا خوش کردند، با هیچ اهرمی، کنده نمی شوند. طلاق یکی از آنهاست. زمانی زشتی طلاق به اندازه ای زیاد بود که طرح آن توسط مرد یا زن، با مقاومت سرسختانه تمام اقوام، دوستان، آشنایان و مراجع قانونی مواجه می شد. در این میان همه تلاش می کردند که طلاقی واقع نشود. آن زمان به بحث اجرای مهریه مطرح بود و به چیزی به نام عدم تفاهم معنا داشت. امّا متأسفانه یکی دو دهه است که این پدیده نامیمون اجتماعی به داخل بسیاری از خانواده ها رسوخ کرده و قبح وزشتی آن شکسته شده است. امروز دیگر طلاق دادن و طلاق گرفتن نقل همه محافل است و تنها حربه ای که احتمال دارد مقداری آن را کُند نماید فقط ترس از اجرای مهریه است که دوام زندگی از ترس اجرای مهریه، به مرگ شبیه تر است. مسئولان می گویند یک دهه قبل هشدار داده شده ولی گوشی شنوا نبوده است. هشدارِ تنها، فایده ای ندارد هر پدیده اجتماعی برای ایجاد و یا نابودی اش، مراحلی دارد که باید به دقت مورد مطالعه و تحقیق قرار گیرد و با برنامه ریزی و مدیریت قوی، مهار شود. آیا تاکنون برای کاستن از طلاق و حذف آن، چه برنامه یا برنامه هایی اعلام و اجرا شده است؟ و از این پس چه کار برنامه ریزی شده ای می خواهد پیگیری و اجرا شود؟