رئیس دانشگاه علوم پزشکی شیراز گفت: برنامه پزشک خانواده برنامهای قابل دفاع است و اگر نواقصی دارد باید بررسی و رفع شود.
دکتر علی بهادر در گفتوگو با خبرنگار ایرنا اظهار داشت: اگر پزشک خانواده ایرادی دارد منظور بودن یا نبودن این برنامه نیست، بلکه منظور آن است که باید در اجرا این نوع ایرادات را رفع و اصلاح کرد.
وی ادامه داد: هیچ کشوری نتوانسته است بدون سطحبندی خدمات و ایجاد نظام ارجاع که ما آن را بهعنوان پزشک خانواده میشناسیم به موفقیت در حوزه سلامت دست یابد. وی ادامه داد: برنامه پزشک خانواده تضمینکننده سلامت جامعه است، این برنامه که در استان فارس در حال اجرا است هرچند نواقصی هم دارد اما توانسته است سطح عدالت در سلامت را افزایش دهد و اجرای فعالیتهای بهداشت و درمان را سامان بخشد.
رئیس دانشگاه علوم پزشکی شیراز بیان کرد: بدون سطحبندی خدمات و بدون خود مراقبتی و بدون اجرای بستههای خدماتی پزشک خانواده نمیتوان جامعهای را تصور کرد که بتواند برنامهای سلامت را با کنترل هزینهها بهپیش برده باشد.بهادر گفت: اجرای برنامه پزشک خانواده هزینههای حوزه سلامت را سامان داد و بدون اجرای آن هیچ دانشگاه و بیمارستانی نمیتواند از عهده این هزینهها برآید. وی بیان کرد: پزشک خانواده، پرداختی مردم فارس برای دریافت خدمات سلامت را کاهش داده است. طی 6 سال برگزاری و اجرای برنامه پزشک خانواده در استان فارس موافقان و مخالفان اجرای این طرح موضعگیریهای مختلف درباره نقاط قوت و ضعف آن داشتهاند. طرح پزشک خانواده آنطور که در اهداف اولیه تعریفشده دارای فواید فراوانی است که مهمترین آن ایجاد نگاه سلامتمحور بهجای درمان محور در سیستم بهداشتی درمانی کشور است.
بهرهمندی یکسان تمام افراد جامعه از سرانه سلامت و اجرای اصل عدالت در سلامت، حذف پرداخت هزینههای اضافی توسط مردم بهنظام سلامت، انجام معاینات دورهای و پیگیری وضعیت سلامت افراد جامعه توسط پزشکان خانواده و ثبت سوابق بیماری، دسترسی سریع و آسان و شبانهروزی مردم به خدمات سطح اول نظام سلامت، بهبود و ارتقای نظام ارائه خدمات بهداشتی درمانی و پاسخگویی به نیازهای جدید مردم ازجمله اهدافی است که در این برنامه پیشبینی شده
است.
تحلیل خبر
بیاعتناعی به نظرات تخصصی و کارشناسی و قربانی کردن این نظرات به پای دیدگاههای سیاسی، طی سالهای متمادی سختترین و غیرقابلجبرانترین ضربهها و خسارتها را به کشور زده و همچنان میزند.
در هنگامهای سلامت مردم بازیچه سیاستبازان و دورهای دیگر نیز مسائل زیستمحیطی به ابزاری برای سرکوبی و تخریب رقبا مبدل میشود.
سیاهنمایی و سیاهکاری به مرحلهای میانجامد که حتی پای صیفیجاتی مانند گوجهفرنگی و سیبزمینی را به عرصه سیاستزدگی باز میکنند.
ازجمله گناهان نابخشودنی و عذابآور، کشاندن طرح پزشک خانواده و نظام ارجاع به عالم جناحبندی و گروهگرایی بود که با اجرای نمایشهای گمراهکننده و تیره و تاریک نشان دادن این طرح، راهی را که سالها پیش، جهان پیشرفته و توسعهیافته برگزیده است، به بیراهه و کجراهه کشاندند و مسیر آن را ناهموار و بغرنج کردند.
این طرح نوپا که بیتردید در مسیر اجرای آن مشکلات و موانعی پدیدار شد تا با زدودن آنها بهتدریج به سهولت و همواری برسد، آنچنان سرکوب و مغلوب شد که برای بازگشت به ابتدای راه، نیازمند سالها وقت و تلاش است.
حال با این اوصاف چگونه میتوان انتظار داشت که کشور بتواند به نقطه مطلوب و تحقق اهداف والای انقلاب دست یابد.
بنابر نظر جامعهشناسان و صاحبنظران، اینگونه عملکردها آستانه تحمل مردم را در وضعیت هشدار قرار داده و از نمایشهای تکراری کسالتبار آنان را خسته و نگران کرده است.