رئیس ستاد گردشگری شهرداری تهران از لزوم ساماندهی «ونکافهها» در شهر تهران خبر داد. مهدی سیف در گفتوگو با ایسنا، در مورد ساماندهی ون کافه بهواسطه حیات شبانه شهر بابیان اینکه در طول روز مشغلههای کاری آنقدر زیاد است که خانوادهها فرصتی برای تفریح ندارند، گفت: به همین دلیل معمولاً خانوادهها در ساعات پایانی شب به تفریح میپردازند؛ اما ازآنجاییکه صنوف و مراکز تفریحی با تاریکی هوا به سمت تعطیل شدن میرود، خانوادهها مکان تفریحی مناسب ندارند. وی بابیان اینکه شروع حیات شبانه شهر میتواند گام مؤثری در راستای رفع شب مردگی و ایجاد فضاهای تفریحی برای خانوادهها باشد، ادامه داد: یکی از جاذبههای تفریح در شب «ونکافهها» هستند که در کنار آنها میتوانند تیمهای هنری و... نیز برای پر کردن اوقات فراغت حضور یابند. رئیس ستاد گردشگری شهرداری تهران بابیان اینکه در حال حاضر وضعیت ون کافهها مطلوب نیست و حتی با آنها بمانند سدمعبری برخورد میشود، ادامه داد: آمار دقیقی از تعداد ون کافهها نیست و این در حالی است که هرروز تعدادشان بالا میرود و لازم است نسبت به شادمانی و کمک آنها اقدام شود و حتی میتوان سامانهای برای ثبتنام در راستای آغاز ساماندهی طراحی کرد. سیف بابیان اینکه در مورد ساماندهی «ونکافهها» بههیچوجه بحث درآمدزایی نداریم گفت: شهرداری تهران در حوزه ساماندهی ون کافهها «صرفاً نقش تسهیلگری و نه تصدیگری دارد و کاملاً رایگان فضاها در اختیار ون کافهها قرار داده میشوند. وی بابیان اینکه با حضور ون کافهها میتوانیم نقاط گردشگری شهر تهران را تقویت کنیم ادامه داد: به مناطق 22گانه اعلام کردیم که فضاهای مناسب رد هر منطقه که ترافیک ایجاد نکرده و مزاحمتی هم برای صنوف و کسبه ایجاد نمیکند معرفی کنند تا بهصورت دورهای ون کافهها در آن مناطق مستقر شوند. سیف در پایان تأکید کرد: این اقدام شهرداری تهران کاملاً رایگان و در راستای نقش تسهیل گری برای ساماندهی ون کافهها است.
تحلیل خبر
نگاه سطحی و اعمال نظرات شخصی غیرکارشناسانه برخی از مسئولان به پدیدههایی که زاییده یکسری از نابسامانیها و مشکلات و معضلات اجتماعی، فرهنگی، اقتصادی و... است، موجب میشود تا هرروز مشکلی بر مشکلات افزوده و گره کوری بر گرههای بغرنج دیگر اضافه شود.
دیدگاه یکسونگرانه و صرفاً درآمدی شماری از مدیران شهرداریها که حاضرند جزءبهجزء شهر را به حراج بگذارند و کسب درآمد کنند، همواره به معضلاتی منجر میشود که زدودن آنها اگر غیرممکن نباشد، بسیار سخت است و در درازمدت هزینههای سنگین مادی و معنوی را بر شهروندان تحمیل میکند.
تشویق مردم به شببیداری و در خیابان ماندن تا نزدیکیهای سحرگاهان، پیامدهای شومی را در پی دارد که شماری از آنها را مدام در جایجای شهر مشاهده میکنیم.
کارمندانی که بیحال و بدون حوصله لازم با خوابآلودگی و بداخلاقی به سر کار میروند و با این حالت نیز با اربابرجوع برخورد میکنند. دانشآموز و دانشجویی که تا دیرهنگام بیدار بوده و صبحها برای رفتن به کلاس، با زور زنگ ساعت و تلفن همراه و... روانه مدرسه و دانشگاه میشود. رانندگیهایی که باحالت خوابآلودگی و نیمههشیاری صورت میگیرد و... همه ناشی از شبزندهداری و نداشتن خواب کافی و باکیفیت است.
اینها همه براثر تأکید بر حیات شبانه! و ایجاد مردگی روزانه است. ساعات زنده و پرکاربرد ابتدای روز را مدفون میکنند تا به بهانه حیات شب، هنگام خواب بیولوژیک موجودات زنده را برهم زنند و شهروندان را از طبیعت خود جدا کنند.