مدیر مؤلفه‌های اجتماعی مؤثر بر سلامت معاونت اجتماعی دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه از سوختگی سالانه 180 هزار ایرانی براثر تماس با آتش خبر داد و افزود: از این تعداد متأسفانه سالانه سه هزار نفر جان می‌بازند.
دکتر رامین رضایی در گفت‌وگو با خبرنگار ایسنا، سوختگی را یکی از مشکلات حوزه سلامت عنوان کرد و افزود: سوختگی بیماری نیست و یک رخداد و آسیب محسوب می‌شود که یا به‌عمد یا به سهو ایجادشده و می‌تواند سلامت افراد را تهدید کند. وی افزود: در کنار درد و رنج ناشی از سوختگی، این معضل همراه خود بیماری‌های بسیاری نیز به دنبال دارد.
رضایی با اشاره به وقوع سالانه بیش از 180 هزار مورد سوختگی در کشور، گفت: متأسفانه از این تعداد سالانه سه هزار نفر جان خود را از دست می‌دهند و این یعنی از هر 60 رخداد سوختگی یک مورد به مرگ می‌انجامد. وی تصریح کرد: همچنین از این تعداد سالانه حدود 28 هزار نفر بستری می‌شوند که عمده موارد بستری مربوط به درجات بالای سوختگی بیش از 20 درصد، سوختگی در سالمندان و نیز سوختگی در کودکان است.
رضایی خاطرنشان کرد: همچنین از این تعداد 1300 نفر براثر سوختگی ناشی از برق‌گرفتگی که از آن به‌عنوان سوختگی الکتریکی یاد می‌شود دچار قطع عضو می‌شوند و متأسفانه عمده این موارد را در جامعه کارگری شاهد هستیم.
تحلیل خبر
حوادث و سوانح سوختگی و آمار مربوط به آن، لزوم توجه بیشتر و جدی‌تری نسبت به پیشگیری را به همگان گوشزد می‌کند.
بدون تردید با در نظر گرفتن تمهیدات لازم در این زمینه چه از طرف مردم و چه از جانب دستگاه‌های مسئول، می‌تواند آمار سوانح سوختگی را به‌شدت کاهش دهد و از تحمیل هم درد و رنج بسیار به آسیب‌دیدگان و سوخته‌دلی آنان و خانواده‌های‌شان و هم هزینه‌های سنگین به کشور جلوگیری کند.
ترویج و گسترش دادن فرهنگ پیشگیری درزمینه‌های مختلف، هموار کردن مسیر توسعه، پیشرفت و تعالی را فراهم و حرکت به‌سمت آسایش و رفاه اجتماعی و فردی را تند می‌کند.
در این ارتباط نخستین عاملی که ما را به تحقق اهداف می‌رساند، آموزش است که باید در سطوح مختلف جامعه به‌صورت رایگان و فراگیر ارائه شود و متولیان امر در این زمینه هم برنامه‌ریزی‌های مدون داشته باشند و هم برای آن بودجه‌های لازم را در نظر گیرند.
اخبار مربوط به سوختگی‌هایی که به‌خاطر استفاده غلط از وسایل پخت‌وپز و گرمایشی چه در منازل و چه در اماکن و مراکز بزرگ‌تر و وسیع‌تر هرروزه از رسانه‌های گوناگون اطلاع‌رسانی می‌شود، حکایت از وجود کاهلی و بی‌اعتنایی به این مهم دارد، چراکه اگر افراد جامعه از آموزش‌های لازم برخوردار بودند، هرگز شاهد و ناظر بروز این‌همه حوادث و سوانح نبودیم و بخاری‌ها و اجاق‌های خوراک‌پزی این همه قربانی نمی‌گرفتند.
گسترش و ترویج فرهنگ ایمنی ازجمله ضروریاتی است که در ابعاد مختلف به‌روشنی و به‌طور ملموسی احساس می‌شود و درصورت تحقق آن می‌توانیم از خسارت‌های بسیاری که اغلب نیز غیرقابل‌جبران است، جلوگیری کنیم.
دقت در اجرای مقررات ملی ساختمان، نظارت مستمر بر اماکن و وسایل حمل‌ونقل عمومی، استانداردسازی تأسیسات مختلف، ارائه آموزش‌های اجباری در این زمینه از سطح دبستان تا دانشگاه، ساخت فیلم‌ها و سریال‌های تلویزیونی با موضوع ایمنی به‌جای سریال‌هایی که جز بر باد دادن هزینه‌ها، هیچ دردی را از جامعه و مخاطبان خود دوا نمی‌کند و... می‌تواند آمار حوادث و سوانح ناگوار و جبران‌ناپذیر را به‌طور چشمگیری کاهش دهد.