سرپرست فرمانداری شیراز گفت: این فرمانداری در برنامهریزی سال 98، توجه جدی به مناطق جنوب، جنوب غرب و جنوب شرق شیراز و محرومیتزدایی از این مناطق را در دستور کار قرار داده است. اسفندیار احمدیمنش در گفتوگو با ایرنا افزود: در گام نخست در تلاش هستیم تا امکان فروش زمینهای منابع طبیعی و اراضی حاشیه شهر توسط افراد سودجو به خانوادههای بیبضاعت از بین برود.
وی اظهار داشت: در مرحله بعد به فکر توانمندسازی ساکنان مناطق حاشیهای باید بود و در این مورد به دو مقوله فرهنگ و آموزشوپرورش بهعنوان سرمایه نگاه ویژهای داشته باشیم و میتوانیم با استفاده از این دو مقوله نسبت به تربیت انسانهای نجاتدهنده اقدام کنیم.
سرپرست فرمانداری شیراز بابیان اینکه حاشیهنشینی در تمام نقاط جهان وجود دارد بیان کرد: در شهر شیراز این رشد بیشتر از سایر مناطق است البته برنامه ویژهای برای کنترل حاشیهنشینی در برنامهریزیهای کلانسال 98 شهر شیراز وجود دارد که باید با همکاری تمام دستگاههای دستاندرکار صورت پذیرد.
تحلیل خبر
نگاههای غیراصولی و غیرکارشناسانه به پدیده حاشیهنشینی و برخوردهای احساسی که اغلب جنبه تبلیغاتی دارد، حال و آینده کلانشهرهایی مانند شیراز را به مخاطره میاندازد.
دستگاهها و ارگانهای موظف و مکلف به تأمین نیازهای اولیه هموطنان، چنانچه از سالهای گذشته به وظایف قانونی خود عمل میکردند، امروز با پدیدههایی مانند حاشیهنشینی و کارتنخوابی و... روبهرو نمیشدیم.
مهاجرانی که به دلایل متعدد مجبور به اسکان در حواشی کلانشهرها شدهاند و سرپناههایی بهطور کامل غیراستاندارد و خطرناک را ساختهاند و برای گذران زندگی به کارهایی با پیامدهای بیشمار میپردازند، چنانچه عملکردشان مورد حمایتهای احساسی و تبلیغاتی قرار گیرد و از سوی دستگاهها و ارگانهایی که در این رابطه وظایفی را عهدهدار هستند، نسبت به تغییر وضعیت معیشتی آنان اقدامات لازم صورت نگیرد، دیر یا زود تولیدکننده انواع و اقسام مشکلات و معضلاتی خواهند شد که در مرتبه نخست گریبانگیر خودشان میشود و دامنه تبعات آن به درون کلانشهرها نیز کشیده خواهد شد.
بیتردید نخستین دستگاهی که تبعات بسیار و غیرقابلجبران پدیده حاشیهنشینی را باید بر دوش بکشد و با معضلات و مشکلات بیشماری مواجه شود، شهرداریها هستند که بهمحض شکلگیری این پدیده، از آن توقع ارائه خدمات همانند سایر شهروندان میرود که بهطورمعمول نیز با سیل تبلیغات سیاسی با برانگیختن احساسات پاک و بیغلوغش شهروندان همراه بوده و خواهد بود.
همین رویه و روند نیز در شکلگیری پدیده کارتنخوابی نخستین نقش را ایفا کرده و میکند، چراکه پیش از بهوجود آمدن این معضل بزرگ، دستگاههای موظف باید در این زمینه چارهاندیشی کرده و به وظایف خود عمل کنند و بهجای تمرکز بر پدیده کارتنخوابی، اقدامات پیشگیرانه و حمایتی را صورت دهند.