سرپرست انستیتو تحقیقات تغذیه‌ای و صنایع غذایی کشور بابیان اینکه «ریشه‌کنی گرسنگی» به‌عنوان اولین آرمان اهداف توسعه پایدار، مانند دیگر آرمان‌های اهداف توسعه پایدار، اثرگذار و درعین‌حال اثرپذیر از دیگر مؤلفه‌های توسعه است، عنوان کرد: ازاین‌رو، ریشه‌کنی فقر، پوشش همگانی سلامت، حفاظت از محیط‌زیست، ریشه‌کنی بی‌سوادی و تولید و مصرف مسئولانه ازجمله اهدافی هستند که باید برای دستیابی به هدف ریشه‌کنی گرسنگی مدنظر قرار گیرند.
به گزارش ایسنا، سید جلال‌الدین میرزای رزاز در پیامی که به بهانه روز جهانی غذا در اختیار ایسنا گذاشته، آورده است: شعار امسال سازمان خواربار و کشاورزی ملل متحد (فائو) حاکی از دغدغه‌ای جهانی است که گویا تمامی تلاش‌های قرن گذشته برای ریشه‌کنی گرسنگی را تا به امروز ناکام می‌انگارد.
هم‌اکنون بیش از ۸۲۰ میلیون نفر در جهان دچار گرسنگی بوده و از دریافت حداقل کالری محرومند. این در حالی است که در طی دهه‌های گذشته آمار اضافه‌وزن و چاقی با شیب بسیار تندی رو به افزایش گذاشته و جهان، در کنار دغدغه رفع گرسنگی، توأمان درگیر بیماری‌های مزمن ناشی از چاقی و اضافه‌وزن است. گویی آنچه طی قرن گذشته برای افزایش تولید مواد غذایی و رفع گرسنگی انجام شده است، بیش ازآنچه ما را به آرمان ریشه‌کنی گرسنگی رسانده باشد، به افزایش چاقی، ضایعات بالای مواد غذایی و تغییرات اقلیمی سوق داده است. ازاین‌رو لازم است یک خرق عادت جدی در نظام غذا و تغذیه جهانی رخ دهد.
شعار «رژیم غذایی سالم برای ریشه‌کنی گرسنگی» که امسال به‌عنوان شعار روز جهانی غذا معرفی شده است، علاوه بر آنچه دسترسی به غذا و کالری کافی را به‌عنوان یک اصل لازم برای رفع گرسنگی معرفی می‌کند، اما درعین‌حال آن را کافی ندانسته و امنیت تغذیه‌ای و تأمین مواد مغذی کافی را به‌عنوان جنبه‌ای لازم و ضروری برای دستیابی به آرمان ریشه‌کنی گرسنگی قلمداد می‌کند.
دستیابی به این هدف لاجرم تنها وظیفه سازمان‌ها و نهادهای دولتی، غیردولتی و فراملیتی نیست و تمامی شهروندان کره زمین در این راه مسئول هستند.
رئیس انجمن تغذیه ایران در این پیام، بابیان اینکه دستیابی به «ریشه‌کنی گرسنگی» جوانب و دغدغه‌های دیگری نیز دارد که الزاماً مواجهه با آنها از منظر حوزه غذا و تغذیه امکان‌پذیر نیست، آورده است: گسترش فعالیت‌های صنعتی که افزایش تولید دی‌اکسید کربن و گرمایش زمین را به دنبال داشته است، تغییرات بسیار شگرفی بر زیست‌بوم‌ها به همراه داشته و از ظرفیت افزایش تولید غذا برای جمعیت رو به رشد جهان کاسته است.
از این گذشته اتلاف و ضایعات مواد غذایی که بیش از ۳۰ درصد کل مواد غذایی را به هدر می‌دهد، ضربه‌ای جدی به نهاده‌های تولید و منابع طبیعی بر جای می‌گذارد و درصدی قابل‌توجه از کل گازهای گلخانه‌ای مسبب گرمایش زمین را به محیط منتشر می‌کند. ازاین‌رو حوزه‌های متعددی از صنعت گرفته تا شهروندان، برای دستیابی به ریشه‌کنی گرسنگی دخیل هستند که اقدامات امروز آنها بر آنچه در آینده در انتظار ماست اثرگذار است.»
تحلیل خبر
اگر جمعیت جهان را .../.../740/7 نفر در نظر بگیریم (که البته این تعداد برحسب کمتر از ثانیه در حال تغییر است) و تعداد گرسنگان را .../.../820 نفر، بر این اساس حدود 5/10 درصد از مردم جهان در فقر مطلق و گرسنگی دائمی بسر می‌برند. این در حالی است که به خاطر تبعیض و بی‌عدالتی و چپاول منابع مردم گرسنه همین کشورها، بخشی از مردم جهان درنهایت سیری و اسراف و به هدر دادن مواد غذایی و سایر منابع هستند. شکاف طبقاتی بین فقیر و غنی در کشورهای جهان بهترین سند ادعایی در این زمینه
است.
طبق برآوردهای اولیه بیش از 30 درصد مواد غذایی بدین گونه تبدیل ضایعات شده و به هدر می‌رود. اگر به آمارهای زیر دقت کنید عمق فاجعه را درمی‌یابید:
• هزینه‌های نظامی توسط کشورهای جهان برای یک روز 000/000/889/3 دلار.
• تعداد سیگارهای مصرف شده در یک روز 000/000/630/12 نخ.
• هزینه مصرف شده برای مواد مخدر غیرقانونی 000/000/340/31 دلار.
صرف‌نظر از عیش و نوش‌ها، دزدی‌ها، کلاهبرداری‌ها، اجحاف‌ها و استثمار کشورها، اگر همین سه قلم (هزینه‌های نظامی، مصرف سیگار و مواد مخدر) را تبدیل به مواد غذایی کنیم و در اختیار 820 میلیون گرسنگان جهان قرار دهیم، نه تنهایی دیگر گرسنه و فقیری وجود نخواهد داشت، بلکه همگی از یک رفاه محدود نیز برخوردار خواهند شد. باید مردم جهان یک صدا شوند و از مجامع بین‌المللی بخواهند که هزینه‌های سرسام‌آور در این سه زمینه را با نظارت و اقدام جدی، محدود و کوچک کرده و فکری به حال فقرا و گرسنگانی که لحظه‌به‌لحظه با انواع بیماری‌ها و مرگ دسته و پنجه نرم می‌کنند، باشند.
منبع اعداد و ارقام:
worldometers.info