وقتی آتش سودجویی، دامن‌گیر طبیعت می‌شود!

بـا وضـعیت فعلی محیط‌زیستی کشور، مسلما دیدن چنین صحنه‌ای دل هر انسانی را که به محیط و زندگی پیرامونش بی‌تفاوت نباشد به درد می‌آورد. آیا آثار باقیمانده از درخت سوخته ای که توسط شاخه‌های نحیف و در هم تنیده اما سوخته گل و گیاهان پیرامون آن پوشیده شده باشد، را با واژه‌ای جز «دردآور» می توان توصیف کرد؟
صاحب مغازه مجاور درخت می‌گفت: سال‌ها درخت بزرگ اکالیپتوسی در کنار مغازه ام بود، همیشه به آن آب می دادیم و از سایه این درخت بزرگ استفاده می کردیم، یک روز صبح که برای شروع کار به مغازه می‌آمدم، با صحنه دردناکی روبرو شدم که قلب همه را به درد می آورد، پس از آنکه مامورین اداره برق اقدام به حرس کردن درخت اکالیپتوس کرده بودند، متاسفانه چندی بعد، عده‌ای افراد سودجو شبانه پای این درخت سمی قوی ریخته بودند؛ با گذر زمان  روز به روز شاهد خشکیدن این درخت بودم به طوری که درخت تبدیل به کنده ای خشک شد. دیگر طاقتم تمام شد، با همکاری دیگر دوستان چندین گل و گیاه اطراف تنه درخت کاشتیم، حدوداً یک سال گذشت و به اندازه ای این گل و گیاهان، اطراف کنده خشکیده را گرفت که چشم اندازی زیبا برای همه عابرین پیاده و حتی سواره ایجاد کرد، به طوری که حتی عده ای هم در کنار زیبایی این گل و گیاه عکس یادگاری، خصوصاً در فصل بهار که رویش شکوفه‌های بهاری زیبایی‌اش را افزون می‌کرد، می‌گرفتند.

با چهره‌ای اندوهگین ادامه می‌دهد: متاسفانه صبح یکی از روزهای هفته گذشته که به مغازه رفتم، دوباره با دیدن شرایط درخت، دلم به درد آمد به طوری که نزدیک بود اشک از چشمانم جاری شود! صحنه تکان دهنده ای بود، عده ای افراد سودجو و فرصت طلب شبانه، با بی‌رحمی اقدام به سوزاندن گل و گیاه و تنه درخت کرده بودند و حتی خطر بزرگی هم که در کنار این حادثه رخ داد، اقامت خانواده ای بود که در واحد آپارتمان در کنار این درخت همسایه بودند.

به گفته ساکنین آپارتمان مجاور، آنها حدوداً ساعت 3 نیمه شب، در حالی که پنجره مجاور به خیابان، با توجه به فصل گرما باز بوده، با استشمام بوی دود ناشی از سوختگی درخت و گل و گیاهان، از خواب بیدار شده و با فوریت های آتش نشانی و پلیس 110 تماس گرفته‌اند. با حضور آنها حریق مهار شد ولی درخت به طور کامل سوخت.

از چند سال قبل، به ویژه از تابستان امسال شاهد آتش‌سوزی در جنگل‌های سطح کشور و از بین رفتن بخش عظیمی از پوشش گیاهی بوده‌ایم؛ از سویی با طولانی شدن خشکسالی حاکم بر کشور و رسیدن ذخایر آبی به وضعیت قرمز، موجب افزایش حساسیت‌های مردم نسبت محیط زیست، منابع آبی و پوشش گیاهی شد. اهمیت و نقش درختان و پوشش گیاهی حتی در حراست از منابع آبی بر کسی پوشیده نیست، به همین دلیل می‌بینیم که مردم بیش از پیش و با دقت نظر و حساسیت فراوان مسائل محیط زیستی را رصد و پیگیری می‌کنند، به طوری که فعالیت‌های سازمان‌های مردم نهاد در این حوزه نیز با افزایش قابل توجهی روبرو بوده است.
اما گذشته از این، به گفته مسئولین، بخش عمده‌ای از آتش‌سوزی‌های درختان عمدی و توسط عوامل انسانی است، حال جای بحث است که؛ چرا در شهر کازرون عده ای از شهروندان برای اینکه مغازه هایشان بیشتر دید داشته باشد، یا با هر غرض دیگری مخفیانه در شب و یا حتی روزهای تعطیل، اقدام به قطع درختان، حرس غیرقانونی و یا سوزاندن آنها می کنند؟ مگر نه اینکه خشکسالی و بحران آب همه جای سرزمین ما را فراگرفته؟ پس چرا باید به جای حمایت کردن محیط‌زیست و درختان، قاتل درختان باشیم؟ و چرا در شهری که در همه نقاط ایران معروف به شهر سبز بود اکنون روز به روز شاهد نابودی درختان هستیم و دیگر از آن سرسبزی خبری نیست؟
علی رغم اینکه برای پیگیری این مساله و شناسایی عامل یا عاملان آن شکایت‌نامه ای از سوی شهروندان تنظیم شده و از پلیس خواسته شده این حادثه به صورت جدی پیگیری شود و عاملان آن مجازات شوند، اما نکته این است که اینگونه اتفاقات در جای جای استان و حتی کشور رخ می‌دهد و در نهایت دود این اقدامات در چشم تک تک مردم خواهد رفت.