مشاور وزیر آموزشوپرورش گفت: ما با اصرار به دانشآموزان برای موفقیت در کنکور آنها را در فشارهای روحی قرار میدهیم که باعث میشود دانشآموزان از مدرسه دور شوند و از سر کلاس بودن لذت کافی نبرند.
به گزارش روزنامه طلوع به نقل از اداره اطلاعرسانی و روابط عمومی آموزشوپرورش فارس به نقل از رضا مددی افزود: مشکل این است که نظام آموزشی کشور بر مبنای حفظیات تشکیل شده است و ما باید این موضوع را دستخوش تغییر و تحول کنیم.
وی ادامه داد: تا فکرها و ایدهها تغییر نکند، نظام آموزشی تغییر نخواهد کرد و تا زمانی که دانشآموزان به میدان نیایند، این تغییرات صورت نمیپذیرد.
مددی که در نخستین نشست قطبی نمایندگان نهمین دوره مجلس دانشآموزی استانهای جنوبی به میزبانی فارس و در اردوگاه شهید دستغیب شیراز سخن میگفت عنوان کرد: مسائلی مانند کنکور تعیین کننده مسیر سعادت و خوشبختی دانشآموزان نیست.
مشاور وزیر آموزشوپرورش بابیان اینکه شورای دانشآموزی از ارکان اصلی مدارس است، عنوان کرد: با رویکرد سند تحول بنیادین، هدف عمده از تشکیل این شوراها، برنامهریزی و تصمیمگیری برای دانشآموزان در مدرسه است.
رئیس سازمان دانشآموزی استان فارس نیز گفت: این نشست حرکتی دانشآموزمحور و دانشآموزباور است و امیدواریم بتوانیم از گزیدهای از دانشآموزان پنج استان در تصمیمسازیها کمک بگیریم.
محسن کلاری ادامه داد: دانشآموزان باید نگاهی نقاد و مطالبهگرانه داشته باشند تا بتوانند در تصمیمگیریها مشارکت کنند و دیدگاه دانشآموزان را به تصمیمسازان و تصمیمگیران منتقل کنند.
وی با اشاره به رویدادهای خوب مجلس دانشآموزی در دوره هشتم گفت: انتخاب اعضای مجلس پیشین بهعنوان مشاوران مدیران کل استانها در دوره قبل و ارتباط آنها با دیگر دستگاههای دولتی اتفاقی مطلوب بوده است.
کلاری همچنین با اشاره به تشکیل دبیرخانه دائمی برای اعضای مجلس دانشآموزی در شیراز، عنوان کرد: این دبیرخانه که تا پایان مرداد 97 گشایش خواهد یافت به جمعآوری دیدگاههای دانشآموزان در کل استان میپردازد و نقش مؤثری در تصمیمگیریها خواهد داشت.
تحلیل خبر
با بررسی نحوه ورود دانشآموزان فارغالتحصیل از دبیرستان به دانشگاهها در کشورهای توسعهیافته؛ درمییابیم که از چیزی بهعنوان سد مخوف کنکور و مافیای هفتسر آن در اینگونه کشورها خبری نیست و ارزیابی برای ورود به دانشگاه از راههای منسوخ و مطرود شده صورت نمیگیرد. ازاینرو علاقه و اشتیاق به دانش در جهان پیشرفته جای خود را به مدرکگرایی و مدرکستایی نمیدهد و هر انسانی آزاد است که بنابر خواسته باطنی خود مسیر دانشپژوهی را طی کند و در این راه چه به موفقیت برسد و یا نرسد، با موانع سخت و دیوارهای آهنین ساخته مافیا، مواجه نمیشود و قادر خواهد بود بدون سرخوردگی و ناامیدی به کشف استعدادهای درونی دست یابد و آینده دور و نزدیکی را بنابر تجربیات و اندوختههای بهدست آورده برای خود ترسیم کند.
اما شوربختانه القای این باور غلط و خطرناک که کعبه آمال و آرزوهای دانشآموز را تنها عبور از سنگلاخ پیچخورده کنکور میداند، شمار بسیاری از جوانان مستعد ما را به یأس و افسردگی کشانده بهنحویکه اغلب تحقق آرزوهای خود را در مهاجرت به نقاط دیگر دنیا جستوجو میکنند.
چه بسیار از جوانانی که در رشتهها و زمینههای گوناگون دارای ذوق و استعداد هستند، بهدلیل این نوع نگاهها و بیماریهای ضدفرهنگی و اینگونه موانع و محرومیتها و مسدودیتها، به پرتگاههای سرگردانی و بیبرنامگی کشانده شدهاند و دلبستگی نسبت به موطن و فرهنگ خود را از دست دادهاند و با احساس پوچی و پوکی به سمتوسوی باورها و فرهنگهای بیگانه متمایل شدهاند.
اما عمق فاجعه فراتر اینهاست، چراکه آن دسته از جوانانی هم که قادر به شکستن سدها و برداشتن موانع از سر راه خود بوده و سرانجام توانستهاند به دانشگاه راه یابند، تنها راه خوشبختی را درگرفتن مدرک آن هم هرچه بالاتر و دهانپرکنتر یافته و دچار مدرکگرایی و مدرکستایی مملکتسوزی شدهاند که دیگر برای دانش و دانستن و آموختن آنچه برای حرفه و زندگی ضروری است، ترهای خورد نمیکنند.