جانشین پلیس امنیت اخلاقی استان فارس با تأکید بر اینکه با قوه قهریه نمی‌توان حجاب را در جامعه نهادینه کرد، گفت: جریمه، برخورد سلبی و کلاس‌های اخلاقی اجباری جواب نمی‌دهد. به گزارش ایسنا منطقه فارس، سرهنگ طهماسبی در جلسه ستاد صیانت از حقوق شهروندی و عفاف و حجاب بیان کرد: زمانی که از حجاب گفته می‌شود تصور جامعه این است که تنها زنان ملزم به رعایت این مسئله هستند، درحالی‌که به همان اندازه این مهم متوجه مردان هم است.
وی بابیان اینکه بحث عفاف و حجاب و برخورد با ناهنجاری‌های اجتماعی مهم‌ترین اولویت پلیس امنیت اخلاقی به شمار می‌رود، افزود: متأسفانه در ادارات هم با عفاف و حجاب مراعات نمی‌شود و هنوز تعریف درستی از این مقوله نشده است.
جانشین پلیس امنیت اخلاقی استان فارس با این تأکید که موضوع عفاف و حجاب در سطح شهرها با توجه به شرایط فرهنگی و ارزشی متفاوت است، گفت: کار اجباری در این مبحث جواب نمی‌دهد و اگر تحمیلی در این موضوع برای قشر زن ایجاد شود، کیفیت کار پایین خواهد آمد.
وی با اشاره به اینکه 29 دستگاه در رابطه با عفاف و حجاب وظایفی دارند، خاطرنشان کرد: باید در این مقوله کاری فرهنگی انجام شود و واگذاری صرف به پلیس مسئله را حل نمی‌کند.
جانشین پلیس امنیت اخلاقی استان فارس در خاتمه تأکید کرد: برای پرداختن به موضوع عفاف و حجاب و اثرگذاری جدی آن در جامعه باید اعتقاد قلبی در ابتدا در خانواده‌ها، آموزش‌وپرورش و دیگر نهادهای تربیتی به وجود آید.
تحلیل خبری
اشتباهات برخی در سال‌های پس از پیروزی انقلاب و برخوردهای غیراصولی با موضوع حجاب، پای این ویژگی منحصربه‌فرد زنان عفیف ایرانی را به عالم سیاست، باز کرد و آن را به ابزاری برای بازیگران عرصه تاخت‌وتازهای سیاسی مبدل ساخت.
آنان که حجاب را فقط از بعد ظاهری و شکلی می‌نگرند، بدون تعمق در مفهوم و فلسفه وجودی آن، با این تصور که می‌توان با قانون و بخشنامه و اجبار به سرمنزل مقصود رسید، به‌گونه‌ای عمل کردند که مسیر را منحرف کرد و به میدان کارزار مقاومت و لجاجت کشاند.
با بررسی تاریخ و چگونگی سبک زندگی نیاکان ما، به‌روشنی به شأن و جایگاه والای شیرزن ایرانی پی می‌بریم و آزادگی متفکرانه، وارستگی هنرمندانه، عفاف، والایی منزلت، توان مدیریت هم در عرصه‌های اجتماعی و هم اداره عاشقانه خانواده و... را در زندگی آنان مشاهده می‌کنیم.
بی‌تردید زنانی با چنین ویژگی‌هایی جز با زبان منطق و استدلال، هیچ‌گونه اجباری را برنمی‌تابند، همان‌گونه که به رضاشاه، آن «نه» بزرگ تاریخی را گفتند.
تمام تاروپود وجودی زن اندیشه‌ورز و باایمان ایرانی سرشار از عشق به خانواده است تا جایی که بر سکوی پرافتخار و بی‌همتای مادری بایستد و عهده‌دار انسان‌سازی شود و سرنوشت فرزند را در دست گیرد.