رهبر انقلاب تاکید کردند: مردم مشکلاتی دارند، توقعاتی دارند، توقعات به حقی دارند، اما اینها مانع نمی‌شود از اینکه از انقلابشان دفاع کنند. معنایش چیست؟ معناش این است که تهدید نرم افزاری دشمن تا امروز در این کشور و بر این ملت کارساز نبوده است.
رهبر انقلاب اسلامی در سالروز قیام عظیم مردم تبریز در ۲۹ بهمن ۱۳۵۶ در دیدار هزاران نفر از مردم این شهر، سطح توان دفاعی ایران را در مقابل تهدیدات سخت، عالی خواندند و گفتند: دوستان و دشمنان ما هم این واقعیت را می‌دانند و ملت هم از این لحاظ احساس امنیت می‌کند. آیت‌الله خامنه‌ای تأکید کردند: بنابراین، مسئله امروز ما تهدید سخت‌افزاری دشمن نیست بلکه تهدید نرم‌افزاری است.
رهبر انقلاب، معنای تهدید نرم‌افزاری را دستکاری افکار عمومی، ایجاد اختلاف و ایجاد تردید در «محکمات انقلاب اسلامی و ضرورت پایداری در مقابل دشمن» دانستند و گفتند: بدخواهان به این نتیجه رسیده‌اند که راه فائق آمدن بر ملت ایران و عقب راندن جمهوری اسلامی از مواضع قدرتمندانه خود، بکارگیری تهدیدهای نرم‌افزاری است که البته تا امروز موفق نبوده و نتوانسته‌اند با وسوسه‌های خود، ملت و جوانان ایران را از عزم و حرکت بازدارند.
ایشان راهپیمایی عظیم ۲۲ بهمن را نشانه‌ای آشکار از کارساز نبودن تهدیدهای نرم‌افزاری خواندند و افزودند: حضور با شکوه و با عظمت آحاد مردم آن هم پس از گذشت ۴۶ سال از پیروزی انقلاب، امری بی‌نظیر در دنیا است و مردم نشان دادند که مشکلات و توقعات بحقی که دارند، مانع حضور آنها برای دفاع از انقلاب نمی‌شود.
آیت‌الله خامنه‌ای با تأکید بر استمرار مقابله با نیرنگ‌های دشمن، گفتند: مسئولان دستگاه‌های تبلیغاتی و آموزشی و رسانه‌ای، صاحبان بیان و قلم، اصحاب دانش و هنر و آحاد جوانان فعال در فضای مجازی، نقاط مورد توجه دشمن برای نفوذ در افکار عمومی را شناسایی و آنها را با تولید محتوا و فکر و اندیشه مسدود کنند.
ایشان دفاع نرم‌افزاری در شرایط کنونی را مهمتر از دفاع سخت‌افزاری برشمردند و در تبیین علت این اهمیت گفتند: نقص در دفاع سخت‌افزاری با دفاع نرم‌افزاری قابل جبران است همچنانکه تاکنون بارها این کار انجام شده، اما مشکلات نرم‌افزاری با ابزارهای سخت‌افزاری قابل رفع نیست.
تحلیل خبر
توقعات به حق مردم و چگونگی برآورده شدن آنها
دکتر محمدمهدی جعفری زاده
سالیان درازی است که رهبری می‌گویند «توقعات مردم به حق است»، روسای جمهوری در دوره‌های مختلف هم همین می‌گویند، نمایندگان و روسای مجلس شورای اسلامی هم آن را به زبان‌های مختلف تکرار کرده‌اند، روسای قوه قضاییه هم آن را قبول داشته‌اند ولی «کاری جلو نمی‌رود و همچنان مردم منتظرند.» چه کار باید کرد؟ چه کسانی باید از خود شروع کنند؟ موانع انجام کار چه کسانی و چه چیزهایی هستند؟ آیا مردم، باید توقعات به حقِ خود را، خودشان برآورده کنند یا مسئولان؟ اگر مسئولان مخاطب رهبری هستند چرا در چند دهه گذشته تاکنون انجام نداده‌اند؟ آیا نخواسته‌اند یا نتوانسته‌اند یا نگذاشته‌اند که توقعات مردم را برآورده کنند؟
گرچه توقعات مردم فقط اقتصادی نیست و ابعاد فرهنگی، اجتماعی، سیاسی، علمی، ورزشی، بهداشتی و درمانی و ... را هم دربر می‌گیرد ولی سالهاست در رأس همه این توقعات به حق، توقعات اقتصادی اولویت نخست را دارد و این کمترین حق مردم است که با حیات زیستی و استمرار حیات جسمانی آنها ارتباط تنگاتنگ دارد.
اقتصاد کشور هم مرتبط با خزانه و بودجه کشور است. باید دید این بودجه در هر سال چقدر بوده؟ چگونه، چطور و کجا هزینه شده؟ چه کسانی در آن نقش داشته‌اند؟ چه روندی را در پیش گرفته‌اند که نتوانسته‌اند توقعات به حق مردم را برآورده کنند؟
اگر از همین امروز که رهبری توقعات مردم را به حق دانسته‌اند کارگروهی برای پیگیری آن بوجود آید و بر دخل و خرج کشور در جهت تأمین توقعات به حق ملت نظارت کرده و نتیجه پیگیری خود را در پایان هر ماه به طور شفاف به مردم اعلام کند و علل تحقق یا عدم تحقق توقعات مردم را خیلی شفاف و بدون پرده‌پوشی رسانه‌ای کند شاید باعث شود که حرف رهبر در کانون توجه و عمل قرار گیرد و مردم باور کنند.
گذشته‌ها، هرچه بود، گذشته، تا ببینیم از این به بعد برای برآورده کردن توقعات به حق مردم، چه کار می‌کنند.