رهبر انقلاب خاطرنشان کردند: جنگ و مبارزه همیشه ادامه دارد؛ در زمان نیزه و شمشیر یک جور است، در زمان اتم و فضای مجازی و هوش مصنوعی جور دیگر. کارزار بین جبهه حسینی و جبهه یزیدی تمام نشدنی است.
به گزارش ایلنا، هیئت‌های دانشجویی همزمان با اربعین حسینی (ع) پس از تجمع در مسجد دانشگاه تهران به صورت دسته عزاداری به سمت حسینیه امام خمینی حرکت کرده و در محضر حضرت آیت‌الله خامنه‌ای عزاداری کردند.
در این مراسم ضمن قرائت زیارت اربعین، حجت‌الاسلام‌والمسلمین اصلانی به ایراد سخن پرداخت و مداحان اهل‌بیت (ع) در رثای سالار شهیدان، نوحه‌سرایی کردند.
در پایان این مراسم نماز ظهر و عصر به امامت حضرت آیت‌الله خامنه‌ای اقامه شد.
رهبر انقلاب اسلامی در بین دو نماز در سخنانی با اشاره به زیارت عاشورا، کارزار میان جبهه حسینی و جبهه یزیدی را مستمَر و تمام نشدنی و در عین حال نحوه این کارزار را به تناسب شرایط و اقتضائات متفاوت خواندند و تاکید کردند: انقلاب اسلامی ایران، فرصت و میدان وسیعی را در مقابل جوانان گشوده است و باید از این فرصت، با برنامه‌ریزی و شناخت صحیح وظیفه، اقدام لازم و به‌موقع را در جهت اهداف عالیه انقلاب انجام داد تا زمینه پیشرفت و فلاح و رستگاری فراهم شود.
حضرت آیت‌الله خامنه‌ای هدف از قیام امام حسین (ع) را مقابله با ظلم و جور خواندند و افزودند: شیوه‌های مقابله جبهه حسینی با ظلم و جور به تناسب شرایط متفاوت است، این مقابله در دوران شمشیر و نیزه به یک گونه است و در دوران اتم و هوش مصنوعی به گونه‌ای دیگر، در دوران تبلیغات با شعر و قصیده و حدیث شیوه خاص خود را داشت و در دوران اینترنت و کوانتوم نیز شیوه‌های دیگری را باید به کار گرفت.
ایشان با اشاره به اینکه این وظیفه در دوران دانشجویی به یک گونه است و در دوران مسئولیت به گونه دیگر، خاطرنشان کردند: مقابله جبهه حسینی با جبهه یزیدیان همیشه به معنای تفنگ به دست گرفتن نیست بلکه باید درست اندیشید، درست سخن گفت، درست شناسایی کرد و وظیفه را شناخت و دقیق به هدف زد.
رهبر انقلاب اسلامی با تاکید بر اینکه اگر در این مسیر حرکت کردیم، زندگی معنا و هدف پیدا می‌کند، گفتند: جوانان باید دوران کنونی را که به برکت انقلاب اسلامی، میدان وسیعی در مقابل آنها گشوده شده است، قدر بدانند و با برنامه‌ریزی و مطالعه و فکر صحیح که لازمه آن آشنایی با قرآن و تأمل در آن است، اقدام به‌موقع انجام دهند.
حضرت آیت‌الله خامنه‌ای خاطرنشان کردند: این اقدام به‌موقع، گاهی در محیط دانشگاه معنا پیدا می‌کند، زمانی در فضای اجتماعی و یا سیاسی لازم است و گاهی هم این اقدام، در راه کربلا و فلسطین و اهداف عالیه ضرورت پیدا می‌کند.
ایشان در پایان تاکید کردند: استفاده جوانان از این فرصت تاریخی، به معنای فلاح و رستگاری است و اگر از این فرصت استفاده و به وظیفه عمل نشود، نتیجه آن خسران خواهد بود.
تحلیل خبر
در آینده، بشر با خود، دیگران و جهان چه می‌کند؟
دکتر محمدمهدی جعفری زاده
در زمان‌های گذشته که جنگ با ابزارهای انفرادی همچون شمشیر و تیر و کمان بود و سلاح‌های کشتار جمعی وجود نداشت، هم جنگ، جوانمردانه بود و هم تعداد کمتری از طرفین کارزار، کشته می‌شدند اما در قرون اخیر تاکنون که علم، پیشرفت چشمگیری داشته و سلاح‌های مرگبارتر و کشتار جمعی تولید کرده است، هم از جوانمردی و صفات انسانی در جنگ‌ها خبری نیست و هم در چشم برهم زدنی، خیل گسترده انسان‌های بی‌گناه و مظلوم که قربانی قدرتمندان جاه طلب جهانی هستند، به خاک و خون کشیده می‌شوند.
مثلاً اولین بار که بمب اتمی بر سر مردم ناکازاکی و هیروشیما فرود آمد و میلیون‌ها انسان بی‌گناه که نقشی در جنگ نداشتند، کشته شدند، چه کسانی به بازماندگان آنها، پاسخگو شدند؟
بشر در قساوت قلب، سنگدلی و درندگی به جایی رسیده که افتخار می‌کند به بمب‌های هسته‌ای با قدرت تخریب و کشتار گسترده، دست یافته که می‌تواند در چند ثانیه بخشی از جهان و جمعیت میلیاردی را نابود کند! این چه افتخاری است؟! انسان‌سازی، هنر و افتخار است یا انسان کشی؟ همیشه گفته‌اند تخریب و نابود کردن، ساده و راحت است و هنر نمی‌خواهد اما سازندگی و عمران و آبادانی و انسان پروری، زحمت زیاد می‌طلبد و باید با هنرمندی و دانایی جامع، تحقق یابد تا جامعه انسانی به مراحل تکاملی که هدف از خلقتش بوده، نائل شود.
خداوند که جهان را خلق کرد، برای نابودی و ویرانی خلق نکرد بلکه برای مراحل عالی‌تر و کمال یافته تر خلق کرد و مسئولیت این کمال‌بخشی را به عهده انسان گذارد ولی متاسفانه انسان به جای قرار گرفتن در مسیر صعودی کمالات و تجلی دادن صفات جمال و جلال الهی در خود و دنیای پیرامونش، به کشتار جمعی و تخریب جهان روی آورده و به این ویرانگری افتخار هم می‌کند! شاید همان سوالی که فرشتگان الهی در هنگام خلقت انسان از خداوند کردند و گفتند: «می‌خواهی کسی (خلیفه‌ای) را خلق کنی که تباهی و فساد کند و خون‌ها بریزد؟» دیروز و امروز و فرداها را دیده بودند که چنین قاطعانه از فسادگری و خونریزی انسان‌ها سخن گفتند. البته در عالم ملکوت و فرشتگان که «زمان» وجود ندارد گذشته و حال و آینده همگی حال است و لذا آنها شاهد و ناظر بر این خونریزی‌ها بوده و هستند.
تا ببینیم در آینده، بشر با خود، دیگران و جهان چه رفتاری می‌کند؛ مرگبار یا حیات‌بخش؟!