سفري از خواستن تا يافتن

خواستاران موفقيت درهرزمينه اي آنگاه موفق شناخته مي شوند كه بتوانند با كارو كوشش وضع موجودشان را به وضع مطلوب تبديل كنند. ازآنجا كه مي دانيم وضع موجود دراثر تفكر ات ، شرايط ، رفتارها و كردارهاي فعلي ايجاد شده است ، _نمي توانيم انتظار داشته باشيم كه ادامه همين تفكرات، شرايط ، رفتارها و كردارها بتواند وضع مطلوب را بوجود آورد  به نا چار تغيير همه يا بعضي ازآنها را ضروري مي يابيم. مثالي ساده اين موضوع را روشن ترمي كند. فرض كنيد شما اكنون _ وزن تان هشتاد كيلو است (وضع موجود) و مي خواهيد آنرا به شصت كيلو برسانيد (وضع مطلوب.) بي ترديد نا گزيريد كه ابتدا تصوير ذهني خود را در مورد نيرو، سلامت، و تناسب اندام و سپس سبك زندگي، برنامه غذايي، و ميزان فعاليت هاي بدني خويش را تغييربدهيد تا به نتيجه دلخواه تان برسيد .

بسياري از مردم درراه پيروزي گام برنمي دارند چون نمي خواهند وضع نسبتا ثابت موجود را كه برايشان راحت وآشنا ست با وضع مطلوب ولي نا آشنايي كه متضمن تغيير مي باشد عوض كنند. اما افراد پيروزي خواه، ازتغيراستقبال كرده و تغييردهنده نيزمي شوند. آنها مي دانند كه تغيير دادن آگاهانه همه يا بعضي ازعواملي كه اوضاع و احوال فعلي را بوجود آورده اند در مواردي، وايجاد بينش، نگرش، محيط ، عوامل و شرايط جديد درموارد ديگر، جزء ضرورت هاي موفقيت مي باشد. روشن است كه هرچه موفقيتي بزرگترباشد تغييرات بيشتري را مي طلبد .

مي توان جريان پوياي ازخواستن تا دست يافتن را به سفرتغيير دهنده و رشد افزايي تشبيه كرد وشرايط عمومي آن و ويژگي هاي مسافرومقصدش را بررسي نمود، تا آنها هم كه تغييررا نمي خواهند و يا به دلائلي توانايي هاي خود را نديده مي گيرند، آگاهي وانگيزه بيشتري براي آغازسفر پيروزي خود پيدا كنند. واژه هاي بكار رفته در اين تشبيه بصورت زير تعريف مي شوند :

مبدا = وضع موجود

مقصد = وضع مطلوب ( آرزو، هدف-)مسافر = فردي پايداربا آرزويي شعله ور

باروبنه = دانش، اراده، تعهد و تمركز -خودرو = اميد، اعتماد بنفس و پشتكار

راه = نقشه و برنامه پيروزي-تابلو راهنما = دانش وتجربه پيشروان

سوخت = تجسم پيروزي وامتيازاتش

همانطور كه براي شروع هر سفر ارزشمندي پيش بيني ها و وسايلي لازمست، براي آغاز وادامه اين جريان آگاهانه يا سفررشد افزاي پيروزي نيز پيش نيازها وتداركاتي ضروريستكه غفلت ازآنها مانع رسيدن به وضع مطلوب مي شود. برجسته ترين و ضروري ترين پيش نيازمسافر پيروزي كه مقصد اورا تشكيل مي دهد، داشتن آرزويي شعله ورو اين باورمي باشدكه تا به اين آرزو نرسد آرامش نخواهد يافت. اين خواست كه براي خواستارو انسان هاي مورد نظرش سودبخش است، بايد چنان قوي باشد كه اهميت و ضرورت يك نياز را دارا شود. اين آرزو بايد چنان سراسرذهن مسافررا فرا گيرد كه اولين چيزي باشد كه با آن ازخواب برمي خيزد و آخرين چيزي كه با آن به خواب مي رود. آرزويي با اين ويژگي ها پيوسته مسافررا به جانب خود مي خواند و وادارش مي كند تا درهرجا وهر فرصتي در موردش جستجو كرده و اطلاعات تازه اي بدست آورد. هركس وهرچيز كه ازاين مقصد آگاهي و نشاني داشته باشد كنجكاوي وبررسي مسافررا جلب مي كند. كاربرد واثر چنين آرزو يا مقصدي آن قدرمهم است كه فقدانش بيش از نود و نه در صد پيروزي خواهان را از ترس مانع و مشكل، ازميدان بدر مي كند. تنها آرزومنداني كه چنين مقصدي دارند، بي ترديد وتزلزل به طرف آن پيش مي تازند واز مانع و دشواري ها نمي هراسند .

مسافر پيروزي انساني است با آرزويي شعله ورواراده اي استوار كه خود را شايسته و سزاوار وضعي برترمي داند و به خواسته خود قدرت نياز بخشيده است. او فرد هدفداروجسوريست كه مي خواهد خود را از اسارت وضع موجود برها ند و به وجاهت وضع مطلوب برساند .

باروبنه اين مسافر ماجراجو دانش و اطلاعات مربوط به آرزو، اراده قوي، تعهد به ادامه راه، و نيروي متمركز براي رسيدن به مقصد و مقصودش _ مي باشد .

خودرو اين مسافر ازاميد رسيدن به آرزو، اعتماد بخود، و پشتكار ساخته شده است. يكي از مهارت هاي چشمگير مسافر پيروزي در هدايت اين خودرو اينست كه تنها برجاده پيروزي و تابلوهاي آن تمركز داشته و تا رسيدن به مقصد به راه ديگري منحرف نمي شود. او دانشجويانه و سپاس گزارانه از ديگران ياري و اطلاعات مي گيرد اما فرمان وسيله نقليه اش را به هيچكس _نمي سپارد. راننده اين خودرو جستجوي لازم كرده و براي رويارويي با دست اندازها و باد و باران ها و موانع و مشكلاتي كه در سرراهش پيدا مي شوند آمادگي دارد .

جاده و راه مسافر پيروزي، نقشه و برنامه اي است كه پس از تبديل كردن آرزو به هدف، براي خود ساخته و آن را دنبال مي كند. اين نقشه و برنامه كه ريز اقدامات انجام دادني هر سال، ماه، هفته و روز را نشان مي دهد، مسيردقيق سفرو برنامه هر روزه اش را مشخص مي سازد .

اين مسافرخستگي ناپذير به فراست دريافته كه اگر صاحب عمري چند برابرمعمول هم بشود، همه چيزرا خود نمي تواند تجربه كند، بنابراين نوشته ها و يافته هاي افراد پيروزو پيشرو را به دقت خوانده و دانش و تجربيات آنان را تابلوي راهنماي سفرش قرارداده است.او آموخته كه رسيدن به پيروزي ارزشمند مستلزم تلاش برتر و عبورازموانع و مشكلات است. مسافرپيروزي يقين دارد كه تجربه و رشد دراثررويارويي با مشكلات وحل آنها حاصل مي شود. خوانده است و بياد مي آورد كه همه داستا ن هاي هيجان انگيز موفقيت، شرح غلبه انسان ها بر دشواريهاست. بنابراين مي داند كه اگر هدفي بدون مشكل و تلاش ميسر شود، ارزش عنوان پيروزي نداشته و داستاني براي گفتن ندارد. او با خود عهد كرده كه شاخص باشد و ممتازعمل كند. بنابراين هركاري را چنان انجام مي دهد كه انگار همه پيروزيش به آن وابسته است. بازتاب تمركز قلب و روح، هوش و سليقه، و دانشو مهارتش درهر كار كوچك و بزرگي كه انجام مي دهد، ديده مي شود. حتي يك روزهم _نمي گذرد كه براي نزديكتر شدن به هدفش فكر و كاري نكند. او عادت كرده كه قبل از شروع هرعملي از خود بپرسد آيا اين عمل مرا به هدفم نزديكتر مي كند يا نه و اگر جواب مثبت بود انجامش دهد. مسافر پيروزي مي داند كه وسيله نقليه يا خودروش تنها زما ني به گل نشسته و از كارمي افتد كه او اميد واعتماد بنفس خود را از دست بدهد و تلاشش را متوقف سازد. اهميت و عظمت اين خورو براي او روشن شده و دريافته كه در سراسر راه به آن نيازمند ست، بنابراين درهيچ شرايطي آن را  نمي كند.او مي داند كه همانطور كه خودش براي زيستن به آب و غذا نياز دارد، خودروي پيروزيش نيز سوخت مي خواهد تا پيش رود. بنابراين تمام امتيازات معنوي و مادي وضع مطلوب را بصورت فهرستي برجسته مي نويسد و درهرجا ي جالب خانه و محل كار نصب مي كند تا تماشاگه ديد گانش شده و نيروي حركت بجانب مقصودش را دو چندان كند. ازوضع مطلوب منظري محبوب مي سازد و آن را در پرجلوه ترين جايگاه ذهن خود قرارمي دهد تا آني از خاطرش محو نشود. او زيباترين نقش وخواستني ترين صحنه را از سكوي پيروزي ترسيم مي كند و خود را  مي نشاند تا شكوه دست يابي به هدف، آتش اشتياقش را پيوسته شعله ورتر ساخته و خود رو پيروزيش را با شتابي هرچه بيشتربه طرف آن پيش براند.آري اين مسافر، مسافر پيروزي است. او مقصد را برگزيده، مسيررا مشخص نموده، وآماده ومجهز به حركت درآمده تا هستي خود را به شكل دلخواهش تغييردهد .