اندر حکایت فیش های حقوقی نجومی برخی از مدیران

تبلیغات گسترده و اظهارنظرهای مختلف در خصوص حقوق های کلان برخی از ما بهتران به اوج خود رسیده.بعضی ها کنجکاوانه می پرسند:این حقوق های نجومی از کی برقرار بوده و عواملی که این شیوه شاید غیر اخلاقی را به وجود آورده از کجا سرچشمه گرفته؟
بعضی ها هم می گویند چرا حالا افشاگری؟ و علت تأخیر در افشاگری چیست؟
بعضی ها هم انتظار دارند که ان شاءالله دستگاه های مسئول و ذیربط تمهیداتی اتخاذ کنند که در آینده شاهد چنین وضعی نباشیم آن هم در نظام مقدس جمهوری اسلامی که با خون صدها هزار شهید و جانباز و معلول به رهبری داعیانه امام راحل(ره) و مردم متعهد و انقلابی ایران اسلامی این نظام شکل گرفت.
در اینجا سوالی پیش می آید.اگر اخذ این حقوق ها غیر قانونی است مسلماً پایمال کردن حقوق مردم نوعی دهن کجی و سوءاستفاده و نادیده گرفتن حقوق آحاد مردم و واضح تر عرضه بداریم دستبرد به بیت المال است.
مولا علی (علیه السلام) وقتی به اصرار فراوان مردم حکومت را به دست گرفت،طلحه و زبیر که خدمت مولا مشرف شدند،در حالی که حساب بیت المال را می نمود ناگهان چراغ را خاموش کرده و به امام حسن(ع) دستور دادند چراغ از منزل بیاورند. طلحه و زبیر شگفت زده به مولا عرض کردند: یا علی چراغ را چرا خاموش کردید؟ فرمود: روغن این چراغ از بیت المال است و شماها برای مقاصد خاص خود به دیدار من آمده اید.آنان خانه مولا را ترک کردند و چون به اهداف خود یعنی واگذاری پٌستها به آنان نرسیده بودند،رفتند توطئه نمودند و جنگ جمل را بر علی (علیه السلام) تحمیل نمودند که نیازی به شرح آن نیست.
تاریخ می گوید: ام کلثوم دختر مولا علی از انباردار بیت المال گردنبندی را برای شرکت در مراسم عروسی به عنوان عاریه مضمونه گرفته بود که به بیت المال برگرداند. حضرت مولا فرمود: اگر گردنبند را نه به عنوان عاریه مضمونه گرفته بود،دست دخترم را به عنوان سرقت قطع می‌کردم.
مدیران کلان در حالی این حقوق‌های نجومی را دریافت کرده اند که غالب شهرداری‌های کوچک از پرداخت به موقع حقوق پرسنل خود و افرادی که بازنشسته شهرداری می شوند،قادر به پرداخت مطالبات آنان نیست و کارگران خدوم و زحمتکش شهرداری های کوچک در این هوای 50 درجه به خدمتگزاری مشغول و در تأمین معاش خود و خانواده شان درمانده و پریشان شده اند.
امیدواریم دولت با تأمین اعتبار ویژه به شهرداری های ضعیف به هر طریقی که میسر است کمک و مساعدت نموده تا شهرداران شاغل بتوانند جوابگوی پرداخت مطالبات کارکنان خود به موقع باشند.
بر حسب اتفاق گذرمان به شهرداری افتاد.تغییرات محسوسی در ساختمان به وجود آمده.پرسنل‌های مختلف در بدو ورود به راهنمایی ارباب رجوع می‌پردازند و فرم های مخصوصی را تنظیم می نمایند که ارباب رجوع به هر قسمتی که کار دارد مراجعه نماید. این البته مؤید خوش سلیقگی و ذوق شهردار می باشد. ارباب رجوع وقتی این روزها وارد شهرداری می‌شوند فضای به وجود آمده آرامشی به آنان می دهد و امکاناتی از قبیل صندلی و نیمکت بر راحتی آنان می افزاید؛ البته انجام این کارها مستلزم هزینه هایی بوده.از یک طرف می توان گفت این هزینه سرمایه ماندگاری است ولی خودکفایی شهرداری ها که موفق نبوده می طلبد که مقامات کشوری فکری به حال شهرداری ها نموده زیرا اکثراً مفلس و درمانده اند. شهرداران اینگونه شهرداری ها بایستی عصای موسی،حکمت بوذرجمهر،صبر ایوب،نغمه داوود و دم مسیحا را دارا بوده که بتوانند رضایت مردم را در زمینه های مختلف تأمین نمایند.
امیدواریم خداوند به همه خدمتگزاران نظام بینش کافی، سعه صدر، بلند نظری و پرهیز از تبعیض ها عنایت فرماید.