گرچه چند روزی است که رای گیری در بخشی از نقاط آمریکا همچون واشنگتن صورت گرفته است اما تا روز سه شنبه هجده آبان ماه که به طور رسمی در سراسر آمریکا برای انتخاب رییس جمهور و انتخابات میان دوره ای کنگره، رای گیری آغاز نشده است همچنان فعالیت های انتخاباتی ادامه دارد. رقابت هایی که بین دو کاندیدای اصلی، هیلاری کلینتون از حزب دمکرات و دونالد ترامپ از حزب جمهوری خواهان، ماه هاست بسیار پرحاشیه ادامه دارد و تا چند روز دیگر می تواند با رخدادهایی غیرمنتظره همچنان توجه دنیای رسانه و شبکه های اجتماعی را به خود جلب کند. هر چند پیشتازی کلینتون کار را تمام شده به نظر می رساند، اما تا پایان رای گیری، آمریکایی ها و حتی برخی در خارج از آمریکا منتظر خواهند ماند.
تا اینجای کار، دونالد ترامپ به خاطر موضعگیریهای عجیب و غریبش، علاوه بر رد شدن از سوی دمکراتها و بخشی از جامعه آمریکا، با واکنشهای تند در حزب خودش نیز روبرو بوده است. چرا که به نوعی، قوانین و اصول بازیهای سیاسی حزب را نادیده گرفته است. حتی تضاد میان ترامپ و معاون انتخاباتی اش هم به خوبی هویداست. از سوی دیگر ترامپ مورد قهر و غضب و خشم بخشی از زنان رای دهنده به ویژه بعد از افشای سخنان غیراخلاقی درباره زنان و ادعای 9 زنی که از رفتار وی با ایشان شاکی شده اند، قرار دارد. هر چند ترامپ در واکنش به این افشاگری ها و ادعاها، منکر برخی از آنها شده است و آن را ترفند دمکرات ها می داند.
آنچه کاملا مشهود است این است که ترامپ سرمست از ثروت خود، به مخالفت های حزب جمهوریخواه و به اخبار رفتارهای زشت خود توجهی ندارد و تلاش می کند با افشاگری های مشابه، کلینتون را در برخی موارد متهم به انجام اقدامات غیرقانونی کند که بارزترین آنها موضوع ایمیل های شخصی وی در رابطه با مسایل امنیتی آمریکاست. قطعا همه کسانی که روند رقابت های انتخاباتی ریاست جمهوری این دور را دنبال کرده اند با بسیاری از ویژگی های فردی و اخلاقی این دو کاندیدا آشنایی کامل پیدا کرده اند و عملا می توان گفت مورد و موضوعی نیست که از دید رسانه ها و افکار عمومی پنهان مانده باشد و همین روند انتخابات ریاست جمهوری در آمریکا را بسیار جنجالی کرده است. یعنی در مقابل هر افشاگری و اسراری که از سوی یکی از کاندیداها به ویژه هیلاری اعلام می شود، دونالد هم چیزی برای عنوان کردن دارد.
اما صرف نظر از آنچه در داخل و درباره سابقه هر یک از کاندیداها رسانه ای شده است، موضعگیریهای این دو رقیب سرسخت در امور بین المللی هم حاشیهساز بوده است و به طور کلی نگاهها را از سوریه تا روسیه و از مکزیک تا چین به خود معطوف داشته است. درباره سوریه اظهارات جنجالی ترامپ که به جای حمایت از گروه های مخالف اسد باید بر جنگ با داعش و همکاری با روسیه تمرکز کرد، برخی را در سوریه و حتی روسیه به دنبال خود کشانده است، به طوری که در مقابل ادعای کلینتون در اینباره که پوتین از ترامپ کاندیدای جمهوریخواهان حمایت می کند، پوتین را به موضعگیری تندی مجبور کرد و پوتین ادعای ترامپ را مزخرفگویی خواند. از سوی دیگر بیانات کلینتون که معتقد به ایجاد محدوده ای در خاک سوریه و منطقه پرواز ممنوع است، علاوه بر خشنودی مخالفان بشار، ادعای بروز جنگ جهانی سوم با روسیه را از سوی ترامپ به دنبال داشت. دیوار کشیدن میان مکزیک و آمریکا و یا همکاری همه جانبه با چین از سوی ترامپ نیز واکنش ها از سوی کاندیدای دمکرات ها و رد سیاست های وی را به دنبال داشته است. خلاصه تا اینجای کار، دو پارگی در گرایش به سیاست ها و برنامه های کاندیداهای این دور از انتخابات ریاست جمهوری فراتر از مرزهای این کشور و به نوعی جهانی شده است. شاید بارزترین نتیجه گیری و مقابله ها در آلمانی باشد که متحد نزدیک و اروپایی به آمریکاست که سیاست های ترامپ را بی شباهت با موضع گیریهای هیتلر ندانسته است. این بدان معناست که برخی متحدان آمریکا در این دوره بسیار نگرانند، چراکه از آن واهمه دارند که پیروزی ترامپ و ریاست جمهوری وی منجر به کنار گرفتن آمریکا از تحولات جهانی به ویژه در مناطق بحران زده شود. هرچند برخی از دولت ها و حتی دشمنان آمریکا با سیاست های دمکرات ها مخالف می باشند اما تحمل روی کار آمدن ترامپی که از اقتصاد تا همکاری بین المللی را میخواهد محدود به توجه درون آمریکا کند را ندارند و نگرانند و شاید به نوعی برای شکست وی در انتخابات وارد عمل شده باشند.
موضع گیری های کره جنوبی، ژاپن و برخی کشورها، کنار حمایت همه جانبه اوباما و همسرش در رقابت های این دور که به نوعی غیرمعمول و کم سابقه بوده است، احتمال پیروزی کاندیدای طرد شده جمهوری خواهان را تا حدودی کاهش داده است.
در این رهگذر رویدادی چون ادعای رییس پلیس فدرال آمریکا (FBI) مبنی بر باز بودن پرونده های ایمیلهای افشا شده دیگری از کلینتون هر لحظه میتواند ورق را به نفع رقیب برگرداند و تنها با تغییر درصدی از محبوبیت هر کاندیدا رقیب او پیروز میشود.
تغییری که میتواند ناشی از ادعایی چون زیر سوال بردن انتخابات ریاست جمهوری این دور و به سوی خود کشیدن بیشتر رایهای سرگردان شود. این بدان معناست که
کوچکترین لغزشی کار حریف را می سازد و تبعات پیش بینی نشده بینالمللی را به دنبال خواهد داشت.