ميدانيم كه هستي، بقا و يادگيري هاي همه ما از انسان است و آگاهيم كه آنچه سبب آسايش و راحتيمان مي شود در طول قرن ها به وسيله او ساخته و يا تكميل شده است. كودكي كه دامان مادرش، انساني كه مصاحبت دوستش و عاشقي كه وصال معشوقش را مي جويد به شما خواهند گفت كه نه تنها خدمات و ساخته هاي انسان ارزنده و آسايش آفرينند، بلكه حضورمحض او نيز درموارد بسياري آرامش بخش و دلپذبر مي باشد. بنا براين اولين راز پيروزي اينست كه از عظمت انسانها و وابستگي شديد آنها نسبت بيكديگر آگاه شويم و ايشان را محور فعاليت هاي خود قرار دهيم .
پذيرش اين حقيقت تغيير ناپذير و بزرگترين راز جاودانه پيروزي، فرد را به انديشه واميدارد و از خود مي پرسد كه اگر انسان (پدر، مادر، برادر، خواهر، همسر، فرزند، كورش، ماندانا، ساسان، پروين) ازنخستين دم حيات تا آخرين لحظه هاي زندگي نگهبان ، حامي ، مربي ، دوست ، همكار، همراز, محبوب و محور فعاليت هاي منست، من چه آمادگي ها ، يادگيري ها، و مهارت هايي بايد بدست آورم تا بوسيله او پذيرفته شده، با او رابطه احترام آميز وصميمانه برقرار كرده وهمكاري سازنده داشته باشم. كسي كه پاسخ درست اين پرسش را بيابد، و براساس آن عمل كند افسرده نمي شود، تنها نمي ماند، و درهاي سلامت و آرامش وپيشرفت را بروي خود مي گشايد. براي اثبات اين ادعا كا فيست كه ارتباطات روزانه مردم را باز نگري كنيد .
شادترين لحظات و دل انگيزترين ساعات عمر انسان را انسان هاي ديگرمي آفرينند
و متاسفانه هم آنها مي توانند اندوه و درد و رنجش را سبب شوند. كمتر كسي است كه از در و ديوار وميز و صندلي و ديگر اشياء اطرافش آسيب ديده و آزرده خاطر باشد. اگرآزردگي و آسيبي هم باشد ازسازندگان آنهاست. رفتار ناخوشايند بعضي ازمردمان با يكديگر بيشتر از همه چيز درد آور و رنج دهنده مي باشد. همه بنوعي قهر و پرخاشگري در خانوادها، پيمان شكني دوستان, بي انصافي كسبه با مشتريان، حسادت همكاران نسبت به يكديگر، ودست بسر كردن مراجعان دراداره ها را تجربه كرده يا از آنها با خبرند. داستان هاي غم انگيز روزنامه ها، گله هاي منعكس شده در مجله ها، دعواهاي ثبت شده در دادگاهها، همه گواهي روشن براين مدعا مي باشند. حال آنكه اصل اجتماعي بودن انسان, انزجاراو از درد ورنج, و آرزوي ديرپايش براي دستيابي به سلامت روح و روان و شاد و پيروز زيستن, ايجاب مي كند كه با ديگر انسانها روابطي مطلوب داشته باشد. علاوه براين همه انسان هاي موفق معترفند كه پيروزيشان تنها دراجتماع و دررابطه با ديگرانسانها شكل گرفته ومعنادار شده است. بنا براين دانستن و بكاربستن مهارت زيستن سازنده با ديگران دومين راز پيروزي است .
مهارت زيستن سازنده با ديگران بي ترديد مهارتي برترازهمه مهارتهاست. بارها شنيده ايد كه گفته اند “ اگرشيشه عمرم هم در دست اين دكتر بداخلاق باشد, بارديگربه او مراجعه نخواهم كرد”. “ مردم حنظل را ازدست خوشخويان آسان ترمي خورند تا شيريني ازدست ترشرويان ”.
روابط هر انسان با ديگرانسانها تارو پود هستي اجتماعيش را مي سازند. بنابراين ترديدي نيست كه سلامت روابط عمومي جامعه و آرامش و آسايش فرد در گرو دانستن و بكار گرفتن مهارت زيستن با انسانهاست. هرچه بيشتر از نيت ها، حالت ها، احساسات، انگيزه ها، و افكار مردمان آگاه شده و با آنها همكاري و همراهي كنيد بر غناي روابط ، شمار دوستان و پيروزي و شادي خود مي افزاييد ومحيطي صميمانه تر براي آنها ايجاد مي كنيد. راستي انسانها از يكديگر چه مي خواهند؟
بطوركلي انسانها مي خواهند كه مورد توجه وپسند ديگران واقع شده و از خدمات و يا ساخته هاي آنها قدرداني شود. بعضي از روانشناسان معتقدند كه تقريبا پنجاه درصد از رفتارهاي غير غريزي انسان براي اينست كه توجه ديگران را جلب كرده و مورد تاييدشان قرارگيرد و پنجاه در صد ديگر رفتارهايش بدين منظورست كه از طرد گرديدن, يا پس زده شدن به وسيله ديگران جلوگيري به عمل آورد. در زندگي روزمره بسيار ديده مي شود كه مردم خوش رويانه به انسان قابل اعتماد نزديك _ مي شوند و بي صبرانه پيمان شكنان و دورويان را از خود مي رانند .
از داستانها و نوشته ها ي مختلف روشن است كه بشر از دير ياز ارزش اين مهارتها و اهميت انتقالشان را به نسل هاي بعد مي دانسته است. بعضي ازاين مهارتها بقرار زيرند :
- هر عمل و اقدامي كه موجب زنده و سالم ماندن و قوي و برازنده شدن فرد شود - هر مهارت كلامي و غيركلامي كه انتقال پيام و رسانگري را موثر و مطبوع كند
- هر اقدام و عملي كه موجب پيراستگي و آراستگي متداول و ظاهري فرد شود
- هر رفتارو گفتاري كه سپاس و قدرداني فرد را به كساني كه باو نيكي مي كنند برساند
- هرحركت و عملي كه نشان دهنده قابل اعتماد بودن, نگهداري پيمان ووفاي به عهد باشد
- هر آمادگي و تدبيري كه نشان دهنده دانستن ارزش وقت گرانقيمت خود و ديگران باشد
- هر عمل و اقدامي كه مبين ايستادگي و پابرجايي فرد در اعتقاداتش باشد
- هر رفتار و كرداري كه دليل بر شناسايي و احترام به حقوق ديگران است
- هر دانش و روشي كه فرد براي مشاوره و كمك كردن به ديگران بكار مي گيرد
- هر رفتار و كردار و گفتاري كه فرد با بكارگيري آنها خطا هاي ديگران را _ مي بخشايد
- هر كردار و گفتاري كه فرد با آنها خوشرويانه احترامش را به انسانها بيان مي كند
- هررفتار و عمل و گفتاري كه همدلي و پشتيباني فرد را از ديگران نشان مي دهد
- هر كردار ورفتاري كه ازمهرباني, تواضع و ادب فرد نسبت به ديگران حكايت _ مي كند
اصل قرار دادن وهمگاني ساختن اين مهارتها از طريق آموزش درخانه , مدرسه واجتماع , حتي ازنظر افرادي كه متخصص تعليم و تربيت نيستند, ضرورتي كاملا مشهود است .
جامعه آرامش جوي ما آغوش خود ودرهاي پيروزيش را برهركسي كه مهارتهاي زيستن با انسان را بطورعمقي بياموزد و صميمانه بكارگيرد, مي گشايد. قابل تاكيد است كه از ميان مردم بسياري كه اهميت اين مهارت ها را دانسته اند, تنها كساني به قدرت تا ثير وارزش اين مهارت ها پي برده اند و محبوب مردم و موفق شده اند كه دانسته خود را بكار بسته اند .
بنا براين جويندگان مصمم موفقيت آرامش آفرين، نيز مي توانند با آموختن و بكارگرفتن اين برترين مهارتهاي انساني, اعجازآنها را بارديگربه اثبات رسانند وبا الگو قراردادن خويش، رفتارو روابط حاكم برجامعه امروز را تعالي بخشند .