یکی از کارکردهای ازدواج،ایجاد آرامش است.آرامشی که بستر لازم برای دوری از تمام رفتارهای نامتعادل، جنایت ها و خیانت های جنسی را می تواند فراهم آورد.خداوند در سوره روم آیه21می فرمایند:«و از نشانه های او، اینکه از خودتان زوج هایی برایتان آفرید تا بدان ها آرامش یابید.»موضوع یادشده چنان حیاتی و لازم است که خدا ان را از«آیات الهی»میداند و ایجادش را مستقیماً به خود نسبت میدهد. آیات زیادی در این رابطه خداوند متعال در قرآن کریم آورده است که در جهت ارزش این فریضه آمده اند از جمله آیات11سوره فاطر، 11شوری، 8نبأء، 14آل عمران، 187و223بقره، 5 و6مومنون، 81 اعراف، 59احزاب.
یکی از وظایف دولت اسلامی، تسهیل دسترسی سالم به اشباع غرائز جنسی است و این غیر از وظایف مشخص خانواده هاست. در هر صورت اگر نظام خانواده، در ایجاد این امکانات به هر دلیل ناموفق باشد، وظیفه نظام اسلامی است که با ایجاد این دسترسی از جرائم و گناهان پیشگیری کند.
روایات نیز گویای سیره امام علی(ع)به عنوان حاکم اسلامی، در همین راستا است. طبق این روایت روایت نیز لزوم دسترسی حلال و سالم به اشباع غریزه جنسی روشن میشود.
دولت اسلامی موظف است حداقل به وظایفی که قانون اساسی به عهده اش گذاشته است، عمل کند. به این اصول توجه کنید: اصل دهم: «از آنجا که خانواده، واحد بنیادی جامعه اسلامی است، همه قوانین و مقررات و برنامه ریزی های مربوط باید برای آسان کردن تشکیل خانواده، پاسداری از قداست آن و استواری روابط خانوادگی بر پایه حقوق و اخلاق اسلامی باشد». جالب اینکه قانون اساسی حتی بحث مهم مسکن را که در کشور ما دارای وزارتخانه مستقلی است. در اصل سی و یکم در خدمت موضوع خانواده مطرح میکند. اصل سی و یکم:«داشتن مسکن مناسب با نیاز، حق هر فرد و خانواده ایرانی است.دولت موظف است با رعایت اولویت برای آن ها که نیازمندترند به خصوص روستانشینان و کارگران زمینه اجرای این اصل را فراهم کند.»
حتی اموری چون بهداشت و درمان،آموزش و پرورش که دو وزارتخانه مستقل هستند،از نگاه قانون اساسی در خدمت خانواده قرار دارند.اصل چهل و سوم:«برای تأمین استقلال اقتصادی جامعه و ریشه کن کردن فقر و محرومیت و برآوردن نیازهای انسان در جریان رشد، با حفظ آزادگی او. اقتصاد جمهوری اسلامی ایران بر اساس ضوابط زیر استوار است:تأمین نیازهای اساسی: مسکن، خوراک، پوشاک، بهداشت، درمان، آموزش و پرورش و امکانات لازم برای تشکیل خانواده برای همه از حقوق مطرح در قانون اساسی است. بنابراین نظام اسلامی باید با نگاه اولویت دار به موضوع ازدواج بنگرد و آن را بر ورزش های حرفه ای و مسابقات بیهوده و...مقدم بدارد؛ زیرا در سایه ازدواج و تشکیل خانواده انگیزه لازم برای یافتن مسکن و شغل را هم ایجاد می کند. اساساً یکی از ابزارهای مهم انگیزش برای شغل و مسکن، احساس نیاز خانواده به سرپناه و تأمین زندگی است. البته نظام اسلامی با کارشناسی لازم و پیش از وقوع ازدواج ها می تواند بسترهای لازم برای تهیه مسکن و اشتغال را فراهم آورد؛ اما نباید به این بهانه،محرومیت جنسی بر جمعیت میلیونی جوانان تحمیل شود و گرنه نهادینه شدن «تقدم اشتغال و مسکن بر ازدواج»،موجب به هم ریختگی اجتماعی خواهد شد.به گونه ای که امروزه میلیونها دختر جوان به دلیل ادامه تحصیل،به ازدواج تن نمی دهند و امیدوارند با تحصیلات عالی تر،امکان و شانس خود را در آینده بیشتر کنند و سرپناهی فراهم آورند.
در هم ریختگی اولویتها، ضربههای جبران ناپذیری به نظام خانوادگی توصیه شده اسلام (محوریت مرد در تأمین اقتصادی و حفظ کرامت و شخصیت زن و لکه دار نشدن آن به دلیل تأمین نیازهای ضروری اولیه) وارد کرده است. به روایاتی به دلیل اهمیت ازدواج در بازداری از جرائم و...حتی با فضیلت ترین میانجی گری، این دانسته شده است که کسی بین دو نفر برای ازدواج شفاعت کند.امام صادق(ع)فرمودند: »کسی که موجب ازدواج مجردی شود،از کسانی است که خدا در قیامت به او می نگرد «.
نظام اسلامی در عصر رسول خدا(ص)یا امام علی(ع)در حد امکانات اجرایی خود تلاش های گسترده ای در سطوح مختلف از جمله سطح فرهنگی-برای رفع موانع این راهکار الهی می کرد؛ مانند این روایت که نشان می دهد پیامبر برای حذف و کاهش تأثیر فاصله طبقاتی در ازدواج می کوشید. امام صادق(ع)فرمود: »رسول خدا ضباعه دختر زبیر بن عبدالمطلب را به همسری درآورد تا ازدواج ها پایین آید و به رسول خدا اقتدا کنند و بدانند که گرامی ترین آنها نزد خداوند باتقواترین آنهاست. البته در کنار اینها به دلیل تأثیرگذاری عمیق ازدواج بر تربیت زن و مرد و فرزندان آنها-جدای از بحث غریزه-محدودیت ها و بایدها و نبایدهایی همچون هم کفو بودن در عفت و...، شارب خمر نبودن، ناصبی و شکاک نبودن، فساد عقیده نداشتن و...در روایات مطرح شده است. با این همه تأکید برای ازدواج شگفت آور است که در نظام ما، تلاش های درخور و کارآمدی انجام نشده است و ازدواج در همه اشکال آن بدون وجود وزارت،سازمان و متولی خاص، مگر گاهی با حمایت های موسمی و تبلیغی رها شده است.
نکته مهم در باب پیشگیری از جرائم و گناهان ناشی از تأمین نشدن غریزه جنسی، این است که ازدواج راه اصلی تأمین مشروع آن است و به پیشگیری عمده از طریق سلب فرصت گناه و جرم می انجامد؛ زیرا با تأمین مشروع نیاز، فرصت سوء استفاده برای مجرمان جنسی از بین می رود. از طرف دیگر با حمایتی که زن ومرد به دلیل ایجاد پیوستگی اجتماعی جدید انجام می دهند، نوعی پیشگیری حمایتی هم به وجود می آید و به این طریق هریک از دو طرف در معرض جرم، با حمایت همسر خود،توان رویارویی با جرم و عدم ارتکاب آن را می یابد.
روایات تأکید دارد که تلاش بیشتری برای حفظ حیای زنان لازم است و اگر حیای آنان دچار آسیب شود،ده ها برابر بیشتر از مردان در معرض آسیب خواهند بود. همچنین حیا از عوامل اساسی پیشگیری از جرائم و گناهان است که همین عامل باعث پیشگیری طبیعی و خدادادی در زنان و دختران می شود.حال وظیفه نظام اسلامی تلاش برای گسترش فرهنگ حیا و عفاف است،در غیر این صورت، شهوات که ضد حیا و عفت هستند جامعه را آماج گناهان قرار خواهند داد.