كودك احساس مي  كند بخشي از دوران كودكي و بخشي از خود را از دست داده است. 
 
كودك احساس گناه و مسؤليت ميكند. 
 
كودك احساس محروميت و طرد شدن ميكند و نسبت به يكي از والدين يا هر دوي آنها خشمگين ميشود. 
 
حتي با گذشت چندسال از پديده طلاق   و تشكيل خانواده جديد،اكثر كودكان همچنان ترجيح ميدهند با خانواده قبلي خود زندگي كنند. 
 
راهكارهاي كاهش اثرات منفي طلاق: 
 
  ü     پيش از زمان جدايي، متناسب با سن كودك با آنها صحبت كنيد تا آنها بتوانند با واقعيت موجود خود را تطبيق دهند. 
 
  ü      با زباني ساده و قابل فهم، براي كودك علت و دلايل تصميم به جدايي را، بيان كنيد. 
 
  ü     به كودكان فرصت دهيد ناراحتي، ترس و خشم خودشان را از اين تصميم با بيان آزادانه هيجانات ابراز نمايند. 
 
  ü     به كودكان اطمينان دهيد كه بعد از جدايي از او مراقبت كرده محبت خود را از وي دريغ نميكنيد. 
 
  ü     بعد از جدايي، از كودك  در خصوص زندگي يكديگر  پرس و جو نكنيد چون ممكن است تصور كند هدف شما مراقبت از او نيست بلكه كنترل وكسب خبر در مورد ديگري است. 
 
  ü     تاكيد كنيد جدايي و طلاق شما تصميم هميشگي شماست. زيرا كودكان تصور ميكنند پيوند دوبارها ي بين آنها ايجاد خواهد شد و از اين بابت هميشه آسيب خواهند ديد.  
 
  ü     اگر يكي از والدين مشكل شديدي مانند اعتياد دارد رابطه كودك را با وي ممنوع نكنيد. بلكه امكان ملاقات كنترل شده را براي او فراهم كنيد.
 
   ü    در صورت تماس با يكديگر در حضور كودكان دعوا نكنيد زيرا درگيري هاي شديد بعد از طلاق به كودكان آسيب فراوان ميزند. 
 
  ü   در خصوص تغييراتي كه در زندگي بعد از طلاق روي خواهد داد با او صحبت كنيد و تا حد امكان از بروز تغييرات شديد جلوگيري كنيد . 
 
  ü     فرزند را براي طرفداري از خودتان و يا تحت فشار دادن ديگري تشويق و ترغيب نكنيد.  
 
  ü     مسايل مربوطه به خود را با بزرگسالان در ميان بگذاريد و با كودك درد دل نكنيد فقط به درد دل فرزندتان گوش دهيد. 
 
  ü     مفاهيم مربوط به طلاق را براي كودكان توضيح دهيد. 
 
  ü     مهارت حل مسايل اجتماعي را به كودكانتان آموزش دهيد. 
 
  ü    بهره گيري از خدمات مشاورهاي متخصصان مربوطه را فراموش نكنيد.