كودك احساس مي كند بخشي از دوران كودكي و بخشي از خود را از دست داده است.
كودك احساس گناه و مسؤليت ميكند.
كودك احساس محروميت و طرد شدن ميكند و نسبت به يكي از والدين يا هر دوي آنها خشمگين ميشود.
حتي با گذشت چندسال از پديده طلاق و تشكيل خانواده جديد،اكثر كودكان همچنان ترجيح ميدهند با خانواده قبلي خود زندگي كنند.
راهكارهاي كاهش اثرات منفي طلاق:
ü پيش از زمان جدايي، متناسب با سن كودك با آنها صحبت كنيد تا آنها بتوانند با واقعيت موجود خود را تطبيق دهند.
ü با زباني ساده و قابل فهم، براي كودك علت و دلايل تصميم به جدايي را، بيان كنيد.
ü به كودكان فرصت دهيد ناراحتي، ترس و خشم خودشان را از اين تصميم با بيان آزادانه هيجانات ابراز نمايند.
ü به كودكان اطمينان دهيد كه بعد از جدايي از او مراقبت كرده محبت خود را از وي دريغ نميكنيد.
ü بعد از جدايي، از كودك در خصوص زندگي يكديگر پرس و جو نكنيد چون ممكن است تصور كند هدف شما مراقبت از او نيست بلكه كنترل وكسب خبر در مورد ديگري است.
ü تاكيد كنيد جدايي و طلاق شما تصميم هميشگي شماست. زيرا كودكان تصور ميكنند پيوند دوبارها ي بين آنها ايجاد خواهد شد و از اين بابت هميشه آسيب خواهند ديد.
ü اگر يكي از والدين مشكل شديدي مانند اعتياد دارد رابطه كودك را با وي ممنوع نكنيد. بلكه امكان ملاقات كنترل شده را براي او فراهم كنيد.
ü در صورت تماس با يكديگر در حضور كودكان دعوا نكنيد زيرا درگيري هاي شديد بعد از طلاق به كودكان آسيب فراوان ميزند.
ü در خصوص تغييراتي كه در زندگي بعد از طلاق روي خواهد داد با او صحبت كنيد و تا حد امكان از بروز تغييرات شديد جلوگيري كنيد .
ü فرزند را براي طرفداري از خودتان و يا تحت فشار دادن ديگري تشويق و ترغيب نكنيد.
ü مسايل مربوطه به خود را با بزرگسالان در ميان بگذاريد و با كودك درد دل نكنيد فقط به درد دل فرزندتان گوش دهيد.
ü مفاهيم مربوط به طلاق را براي كودكان توضيح دهيد.
ü مهارت حل مسايل اجتماعي را به كودكانتان آموزش دهيد.
ü بهره گيري از خدمات مشاورهاي متخصصان مربوطه را فراموش نكنيد.