بخشي از رويدادهاي ناراحت كننده و خشم برانگيز زندگي هستند كه با ارزيابي بهتر شما مي توانند از زمره مسايل خشم برانگيز خارج شوند مسايلي هستند كه از حيطه كنترل شما خارج اند. قسمت عمده اي از خشم هاي شما بابت مسايل اجتناب ناپذيري است كه يا غير قابل كنترل اند و يا كنترل كردن آنها توسط شما تقريباً غير ممكن است .
براي داشتن سلسله اعصابي آرام تر، هرگز اجازه ندهيد كه اين موارد كه جزو مسايل روزمره و غير قابل گريز زندگي هستند(مثل ترافيك، گير كردن پشت چراغ قرمز، خراب شدن وسيله نقليه، صف طولاني بانك ها، قيمت بالاي كالاها و خدمات، قوانيني كه ممكن است به نفع شما نباشند، نوع فرهنگي كه در جامعه حاكم است و...) خشم شما را بر انگيزند و يا در اصطلاح كوچه و بازار خون تان را به جوش آورند .
در اين موقعيت ها به اين فكر كنيد كه خشم شما چيزي را عوض نمي كند و هيچ فايده اي هم ندارد. بنابراين بهتر است به جاي اين كه ذهن خود را با اين گونه مسايل درگير كنيد، با آنها كنار بياييد و خودتان را با وضعيت موجود تطبيق دهيد. اين نكته را مد نظر داشته باشيد كه پذيرش مسايلي از اين دست نه تنها نشان دهنده ي بي تفاوتي نيست بلكه نشان از فهميدگي و پختگي شما دارد .
خشم هاي كوتاه مدت، متعدد و اجتناب ناپذير براي ما هزاره سومي ها تجربه اي كاملاً آشنا و روزمره است و من نيز قصد انكار كردن اين واقعيت ها را ندارم. زندگي هاي ماشيني، پر سر و صدا، پرازدحام، پيچيده و پرعجله ي امروزه، من و شما را آماده تحريك مي سازد و ما مثل اسحله ي پُري كه دست صاحب آن هم روي ماشه باشد دايماً آماده شليكيم. بله قبول دارم كه در طول شبانه روز رويدادهاي خشم آفرين زيادي وجود دارند كه مي توانند ما را تحريك كنند اما نكته ي مهم اين جاست كه من و شما همواره در مقام انتخاب قرار داريم كه اجازه بدهيم اين وقايع ما را خشمگين سازند يا نه؟
وقتي كه بر سر دو راهي انتخاب خشم يا انتخاب آرامش قرار مي گيريد اين ذهنيت فردي و فرهنگ اجتماعي شماست كه تعيين مي كند از كدام راه برويد. يعني ذهنيت و فرهنگ شما در ميزان خشم تان تأثير گذار است و ذهنيت و فرهنگ از جمله مواردي هستند كه به راحتي مي توان آنها را در راستاي رسيدن به يك زندگي بهتر تغيير داد .
به عنوان يك انسان انتخابگر و آگاه، هرگز اجازه ندهيد كه خشم هاي كوچك و بزرگ ناشي از زندگي در هزاره ي سوم بر شما چيره شوند. بلكه برداشت ها و نحوه ي نگرش خود را به مسايل طوري تنظيم كنيد كه به راحتي بتوانيد تا حد زيادي از ناملايمات زندگي را بپذيريد و با آن كنار بيابيد .
البته اين مسايل فقط شامل اين برهه از زمان نمي شود. خواه ناخواه بسياري از رويدادهاي زندگي مطابق ميل انسان (در هر عصري كه باشد) پيش نمي رود و به قول معروف “ تا بوده چنين بوده و تا هست چنين هست ”.
برخي ها براثر يك باور خطا گمان مي كنند كاملاً طبيعي است كه براي هر اتفاق ناخوشايند كوچك و بزرگي عصباني شوند و رفتارهاي خاصي از خود نشان دهند. از چكه كردن شير دستشويي عصباني مي شوند و هر چه از دهن شان در مي آيد نثار ارواح پدر و مادر صاحبخانه مي كنند. از دست ترافيك به ستوه مي آيند و با ناراحتي مشت بر فرمان اتومبيل خود _مي كوبند. در حالي كه واقعيت انكار نشدني اين است كه همه ي اين ها بخشي اجتناب ناپذير از زندگي امروزي است .
اين قوانين ذهني (كه بايد براي هر رويداد ناخوشايند كوچكي از كوره در رفت) در هيچ كتابي نوشته نشده است و فقط به صورت اعتقادي و شفاهي ميان مردم رايج است و به صورت باورهاي عمومي در آمده. در حالي كه عاقلانه آن است كه اين قوانين ذهني را با قوانيني كار ساز و مفيدتر عوض كرد و به شكل ديگري رفتار نمود. كارول تاوريس مي گويد: <اين نوع جهان بيني ماست كه خشم را ايجاد مي كند يا كاهش مي دهد .>
يعني بر اساس نوع جهان بيني اي كه داريد ممكن است تحريكي كوچك در شما توليد خشمي بزرگ كند و يا بر عكس .
البته طبيعي است كه شما از برخي از اتفاقات اطراف تان دل خوشي نداشته باشيد و يا خيلي رويدادها را نپسنديد اما نكته مهم اين است كه براي آسيب نديدن جسم و روان تان نبايد اجازه بدهيد كه آنها شما را به هم بريزند. من _ نمي گويم كه همه وقايع و اتفاقات را دوست داشتني و دلپسند تصور كنيد بلكه منظورم اين است كه شما مي توانيد از كسي يا چيزي يا واقعه اي خوشتان نيايد اما بابت آن عصباني نشويد .
با رسيدن به اين آگاهي ها و تمرين كردن مداوم آنها مي توانيد گنجايش فردي خود را افزايش دهيد تا هر مسئله اي نتواند شما را به هم بريزد و از كنترل خارج كند .
در واقع وقتي كه اجازه مي دهيد ديگران و يا رويدادها شما را به هم بريزند مثل اين است كه اجازه داده باشيد آنها كنترل شما را در دست بگيرند .
در اين حالت، شما قبل از اين كه از خودتان اراده اي داشته باشيد توسط ديگران و محيط برنامه نويسي مي شويد و اين يك نقطه ضعف بزرگ است .