سوخت اکثر اتومبیل ها منبع فسیلی دارند و هنگام احتراق به مقدار زیادی هوا را آلوده می کنند.
برای کاهش آلاینده های ناشی از احتراق موتورها بهتر است گاز مایع را جایگزین سوخت های فسیلی کرد و یا آنکه سیستم سوخت رسانی تصحیح شود که در این راستا از بهبود کیفیت کاربراتورها گرفته و تا این اواخر استفاده از تکنولوژی سیستم سوخت رسانی الکترونیکی(EFI)حرکت های بسیار مهمی انجام شده است که در این راستا بعضی از کشورهای صنعتی از جمله ژاپن، آلمان، انگلیس، فرانسه، آمریکا، پیشتازان این طرح های مهم بوده و به نتایج مطلوبی هم رسیده اند.
برآوردی که اخیرا بر روی بیست هزار تاکسی و مسافرکش که سوخت آنها به گاز مایع تبدیل شده در رابطه با آلودگی محیط زیست و هوای تهران صورت گرفته بدین شرح است:
مونوکسید کربن (CO)80% معادل یکصد تن در روز کاهش یافته است.
اکسیدهای مضر ازت (NOX)40% معادل 2/5 تن در روز کاهش یافته است.
هیدروکربن های نسوخته (HC)40% معادل 4 تن در روز کاهش یافته است.
ذرات سرب و دودزا معادل 100% کاهش یافته است.
با بررسی های ذکر شده، همان طور که مشاهده شد، سه عنصر بسیار مضر و خطرناک برای نابودی محیط زیست انسان وغیره؛ مونوکسید کربن که یکی از فراوان ترین و گسترده ترین آلوده کننده هاست در اتمسفر پایین یافت می شود. این گاز سمی و خطرناک است و در تمام دماهای بالاتر از نقطه جوشش (192- درجه سانتیگراد) بی رنگ و بی بو و بی مزه است و چگالی آن 96/5% هواست و به طور قابل ملاحظه ای غیرقابل حل در آب می باشد. این گاز قابل اشتعال و با شعله آبی می سوزد. به همین منظور بر روی خودروهای انژکتوری جدید یک قطعه بر روی اگزوز خودرو به نام محفظه کاتالیست یا همان کاتالیزور خروجی سوخت قرار داده اند که زمانی که بر اثر احتراق سوخت این 3 نوع گاز سمی و خطرناک یعنی مونوکسید کربن، ذرات ازت و هیدروکربن از لوله اگزوز خارج گردید، به محفظه کاتالیزور برخورد نموده و پس از عبور از صفحات داخل محفظه که از جنس رادیایوم و زیرکونیوم
می باشند تبدیل به گازهای غیرسمی و غیرمضر یعنی اکسید نیتروژن، آب و... می گردند که همگی غیرقابل اشتعال و غیرسمی و با مزه و بوی نسبتاً خوبی هستند.