منوچهر حبيبي:روزهاي پاياني شهريور نگاه ها متوجه نيويورك بود، محل برگزاري شصت و پنجمين نشست سالا‌نه شوراي امنيت سازمان ملل متحد، نشستي كه امسال در غياب برخي از سران كشورها و دور از حال و هواي چند سال اخير برگزار شد. بزرگترين غايب نشست امسال حسني مبارك رئيس جمهور سابق مصربود. هر چند امسال تعدادي از رئيس دولت ها به ويژه از خاورميانه به علت بروز انقلا‌ب و براي جلوگيري از سقوط نظام هاي نامشروع و غير قانوني جرات سفر به نيويورك را نداشتند در اين رهگذر امسال از سرهنگ معمرقذافي هم كه يكي از حاشيه سازترين شركت كنندگان سال هاي اخير بود خبري نبود كسي كه هر سال با لباس محلي(بومي) در راس هيات به نيويورك مي آمد و به جاي اقامت در هتل چادري برپا مي نمود و از شير شتر مي نوشيد تا نشان دهد كه چه رهبر مردمي و پاي بند به فرهنگ و اصالت عرب است. امسال بعد از انقلا‌ب در ليبي و سرنگون شدن حكومتش هنوز كه هنوز است اين حقيقت را باور ندارد و مشغول كارشكني و ادامه كشتار مردمي است كه به نامشان در سازمان ملل جارو جنجال به پا مي كرد و برايشان يقه مي دراند. بدون او حاشيه هاي اجلا‌س امسال هم كم نبود و اما از هيات اعزامي از كشورمان يعني رئيس دولت و همكاران و همراهانش هم خبرهايي به سراسر دنيا مخابره مي شد. احمدي نژاد رئيس دولت كه بيش از 90 سفر داخلي(استاني) طي شش سال گذشته در كارنامه خود دارد امسال براي هفتمين بار (غير از سفر و شركت در اجلا‌س خلع سلا‌ح) به نيويورك رفت و در سفرهاي خارجي هم نسبت به ديگر رئيس جمهورهاي كشورمان ركوردار گرديد و باز مورد توجه رسانه ها و خبرگزاري ها قرار گرفت هر چند او چند روز قبل از سفر با اعلا‌م قريب الوقوع بودن آزادي دو امريكايي(جاش فتال و شين بائر كه هنوز حكم محكوميت هشت ساله شان به جرم ورود غيرقانوني به ايران خشك نشده بود) پيش از سفر به آمريكا مورد و نگاه ها به ايران و هيات اعزامي به نيويورك زمان ورود رئيس دولت و اعلا‌م خبر آزادي دو امريكايي چند ساعت قبل از رها شدن اين دو آمريكايي به قيد وثيقه ها ي نيم ميليون دلا‌ري بود كه دولت و مردم آمريكا را بسيار خشنود و خوشحال نمود . بالا‌خره سفر هفتم احمدي نژاد توام با رفتن دو آمريكايي زنداني به عمان، ارمغان شيريني براي امريكايي ها داشت و اما از نشست 66 همين بس كه مثل هر سال با سخنراني هاي شركت كنندگان آغاز شد. از اوباما تا برخي شركت كنندگان كه براي نخستين بار پا به نيويورك و آمريكا مي گذاشتند در اين اجلا‌س چند روزه صحبت كردند و مطالبي به اطلا‌ع عموم رساندند. احمدي نژاد هم سخنانش را مثل سال گذشته با اشاره بر بي كفايتي سازمان ملل و زيرسوال بردن هولوكاست و شيطنت هايي كه به دنبال 11 سپتامبر رخ داد و اعلا‌م آمادگي جهت مديريت مشترك در اداره جهان و ... بيان كرد و خلا‌صه بر مواضع چند سال اخيرش پافشاري نمود و اما اوج نگاه ها به اين نشست متوجه كسي جز محمود عباس رئيس حكومت خودگردان كرانه باختري رود اردن و جنبش آزادي بخش فلسطين (فتح) نبود. او كه پيش از سفر به نيويورك وعده داده بود مساله استقلا‌ل فلسطين را به عنوان يك كشور مطرح مي كند به قول خودش عمل كرد و پيش از سخنراني نخست وزير اسرائيل و در سالني پر از جمعيت و در حالي كه فلسطينيان در داخل كرانه باختري و برخي مقابل سازمان ملل تجمع كرده بودند در ميان ابراز احساسات هيات هاي شركت كننده در نشست از استقلا‌ل فلسطين و تشكيل كشور مستقل در كنار اسرائيل گفت و مورد حمايت و تاييد بسياري از كشورها هم قرار گرفت تا بلكه در اين دوره اين درخواست مورد بررسي قرار گيرد و فلسطيني ها به جاي ناظر به عنوان كشوري مستقل به كرسي سازمان ملل دست يابند. به هر حال نشست شصت و ششم شايد با توجه به تحولا‌ت سياسي در خاور ميانه و انتظارات جهاني گامي مثبت و ارزشمند براي مردم گرفتار فلسطين و ديگر ملتهاي دربند بردارد.
اما آنچه مردم ايران از هيات اعزامي و از حضور و سخنراني احمدي نژاد (به ويژه آنكه ايشان در اين سفر با سران برخي دولت ها هم ديدار و گفتگو داشت) توقع و انتظار داشتند اين بود كه جايگاه و نقش كشورمان در دنيا بيش از پيش به شايستگي شناخته تر مي گرديد و لا‌اقل اين سفر كه موجب خرسندي دولت و مردم امريكا شد ارمغان و دستاوردهاي مثبت و ارزشمندي براي مردم و كشور بزرگمان به دنبال داشته باشد . بي شك اجلا‌س سالا‌نه مجمع عمومي سازمان ملل فرصت طلا‌يي براي مردم كشورهاست كه هيات هاي ديپلماتيكشان در صحن سازمان ملل و در ميان توجهات جهانيان از حقوق شان دفاع كنند. پس بايد منتظر ماند و ديد كه پيامد سفر هفتم احمدي نژاد و هيات همراهشان انتظارات مردم ما را برآورده كرده است يا نه؟!
هر چند كه براي آخرين بار در شهريور ماه سال 91 احمدي نژاد مي تواند در نشست سالا‌نه مجمع عمومي سازمان ملل شركت كند اما مشكلا‌ت پيش روي كشورمان بايد سريع تر بر طرف گردند.