در روزهای پایانی سال 2014 و برای طلوع شماره 1490 مورخه 11 دی ماه 1393 دست به قلم بردم تا مطلبی تحت عنوان کی، چی و کجا در سال پیش روی میلادی (2015) خبرساز میشود بنویسم. گرچه در آن دست نوشته به برخی از شاخصترین رویدادها و خبرها اشاره شد، اما هنوز مطلب به پایان نرسیده بود که خبر سقوط و یا بهتر بگویم در آن لحظه خبر ناپدید شدن هواپیمای مسافربری اندونزی از شرکت ایر آسیا با 162 تن مسافر و خدمه، خبرساز شد و در واقع به آخرین خبر مهم سال گذشته میلادی تبدیل شد.
اما در هفته نخست سال 2015 که با جشنهای میلاد حضرت مسیح(ع) آغاز شد، خبرهای ناگوار کوچک و بزرگ از جنگ، بمب گذاری، سرقت و ترور، همچنان روی سایتهای خبری آمدند و رفتند تا اینکه روز هفتم ژانویه برابر با هفدهم دی ماه، حمله تروریستی به دفتر نشریه شارلی ابدو (چارلی هِبدو) به عنوان یک اقدام غیرمنتظره و عجیب در قلب فرانسه، در یکی از محله های پاریس پایتخت این کشور، خبر اول سایتهای خبری و خبرگزاریهای جهان شد.
یک عملیات کاملا وحشیانه تروریستی به دفتر یک مجله که نگاه به آن و واکنشها به حمله به آن، مثل همه موضع گیری ها کاملا متفاوت بود.
و اما کی، چی و کجایش خیلی زود مشخص شد. کی یعنی چه افرادی در پی این عملیات جان باختند، 2 تن پلیس که یکی از آنها مسلمان بود و 10 تن روزنامه نگار که 4 تن از آنان به عنوان کاریکاتوریست در فرانسه و برخی نقاط دنیا بسیار معروف و شناخته شده بودند و به شوخی با شخصیتهای سیاسی و مذهبی بارها پرداخته بودند.
در مورد چی هم باید گفت یک نشریه که در آن عده ای، رویدادهای مهم را به صورت فکاهی، شوخی و طنز به اطلاع عموم و جهانیان میرسانند.
و اما این عملیات تروریستی در کجا رخ داد، در فرانسه، فرانسه ای که ادعای یکی از آزادترین کشورهای جهان را دارد.
ولی این نشریه و یا بهتر بگوییم برخی از کارتونیست هایش، علاوه بر ناراضی کردن بخشی از مردم فرانسه، در میان جوامع مسلمانان به خاطر هتک حرمتهایی که کرده است مورد تنفر و بی مهری قرار دارد. چرا که احساسات آنان را گهگاه جریحه دار کرده است. به همین دلیل گهگاه مسلمانان در نقاط مختلف دنیا در مقابل کارتونهای کارتونیستهای آن موضعگیریهای تند، اعتراض آمیز و قاطع کرده بودند و در پاسخ به واکنشهای مسلمانان، مسئولین این نشریه با بیان اینکه همه ادیان و مذاهب مورد نقد و تحلیل قرار گرفته و میگیرند، به کارشان ادامه داده اند.
دولت فرانسه نیز در این رابطه بارها اظهار داشته است که چون فرانسه کشور آزادی است، دلیلی برای جلوگیری از فعالیت این نشریه ویا هر نشریه و سایت خبری نمی بیند. از سوی دیگر بسیاری از شهروندان فرانسوی در دفاع از آزادی بیان بعد از حمله تروریستی به دفتر این مجله، با به دست گرفتن نمادهایی چون قلم، در حمایت از روزنامه نگاری و آزادی مطبوعات در میدان جمهوری پاریس گرد هم آمدند و این اقدام را که مقابله با آزادی بیان میدانند، محکوم کردند.
صرف نظر از محکومیت این اقدام تروریستی در پاریس توسط مردم ودولت فرانسه، بسیاری از دولتها و مردم دنیا نیز ترور و کشتن افراد را محکوم کردند.
در این میان بیشترین توجه و نگاه ها به واکنشهای برخی از کشورهای مسلمان و به ویژه رهبران مذهبی در فرانسه و اروپا بود که واکنشها و موضع گیری به موقع آنها، نشان داد که شاید جامعه مسلمانان تحمل هیچ بی حرمتی به ادیان الهی به ویژه دین مبین اسلام و پیامبر بزرگ آن حضرت رسول(ص) را ندارند اما با هر اقدام خودسرانه و تروریستی که از سوی گروه های افراطی هم صورت بگیرد به شدت مخالفند. به ویژه آنکه در عملیات تروریستی و حمله به نشریه شارلی ابدو، نهایت سبوعیت و درنده خویی از سوی مردان نقابدار و سیاه پوش در شلیک مجدد به سر پلیسی که روی زمین افتاده و به شدت مجروح شده بود، نشان دادند.
به هر حال با این حرکت در آستانه سالروز تولد خجسته پیامبر اسلام(ص) در قلب اروپا و به ادعای حمله کنندگان برای دفاع از ایشان روی داده است، اما نه تنها غیر مسلمانان، که بسیاری از مسلمانان نیز احساس خطر کرده اند. به ویژه آنکه مشخص شد که آخرین کاریکاتوری که این نشریه در فضای مجازی به اشتراک گذاشته و در مجله اش چاپ کرده بوده است مربوط به رهبر داعش، ابوبکر البغدادی است.
همان گروهی که پیش از این چندین و چند خبرنگار و امدادگر را در سوریه وعراق سر بریده است. همان گروهی که به جنگ با مذاهب اسلامی به ویژه شیعیان رفته است و در طی دو سال گذشته چه فجایع هولناک و دردناکی را رقم زده است.
و اما آنچه که در فرانسه و در حمله به نشریه شارلی ابدو در پاریس رخ داد، موجب رضایت و حتی تحسین شماری از گروه های تروریستی و افراطی هم قرار گرفت. اما این پایان کار نیست و در طی سال پیش رو (2015) باز اقدامات خصمانه و ضد بشری و افراط گرایانه رخ خواهد داد.
اقدامات و عملیات مرگباری که میتواند موجب تحریک و افزایش احساسات علیه مسلمانان گردد. که چنین رویکردی نه تنها موجب افزایش تنفر در جوامع بشری میشود، که صلح و ثبات در بخشهایی از جهان را نیز به خطر می اندازد.
ناگفته نماند هیچ جامعه ای تحمل ناامنی و خودکامگی را ندارد و نمیخواهد و به صلاحش نیست که فراتر از قانون، عده ای خود قضاوت کنند، خود حکم صادر نمایند و خود اجرایش کنند. حال چه قربانیان، روزنامه نگار، پلیس و نیروهای امنیتی و یا مردم عادی باشند.
یقینا آنچه مردم آزاده جهان میخواهند، مبارزه با تروریسم، دفاع از آزادی بیان و رعایت حرمت و احترام به مقدسات، ادیان و مذاهب است.