نوایگان که بودیم بهترین خانه را به مهمان اختصاص می دادند.هرچند زندگی شهری -به دلیل کوچکی خانه ها-اجازه چنین کاری را نمی دهد.ایرانیان بهترین پذیرایی را به مهمان اختصاص می دهند.چون می خواهند خود را قوی‌تر وثروتمند ترازآنچه هستند نشان دهند تااعتبار اجتماعی شان تقویت شود.موقعی که دانشجو بودم دیدم تهرانی ها به آدم های ساده می‌گفتند جواد بعضا باقر هم می‌گفتند.انسان ساده یعنی انسانی که به همه اعتماد می کند ورازهایش را به همه می گوید.درمطالعات خود ندیدم- درهیچ کجای ایران- انسان ساده اعتبار اجتماعی داشته باشد.برای ایرانیان مهم‌ترین چیز، حفظ اعتبار اجتماعی است. نکوهش سادگی نشان می دهد ایرانیان سخت به کسی اعتماد می کنند. اعتبار اجتماعی فردی که به همه کس اعتماد می کند اندکی از انسان شیرین عقل بیشتر است.فریب خوردن همیشه از نگرانی‌هابوده وکاهنده اعتبار اجتماعی است.درمتنی دیدم مواردی را ردیف کرده بود که آمریکا بدعهدی کرده ودرخواست کرده بود به آمریکا اعتماد نکنیم.این حرف را کسی می گوید که یا شناختی از ملت ایران ندارد یا برای تاکید امری است که همه قبول دارند یا می خواهد اطمینان دهد که او هم چون ما به آمریکا اعتمادی ندارد.ایرانی ها کمتر روحیه جنگندگی داشته وبیشتر روحیه سازگاری وانعطاف پذیری داشته اند.ایرانی بیگانه هراس نیست ولی با زرنگی توام باتزویر همواره به بیگانگان نزدیک می شود وسعی در آموختن رازهای پیشرفت آنها دارد.افرادی که مدام دشمن دشمن می کنند، ترس درونی خود را بیرون می ریزند وگرنه ایرانی-به دلیل حاکمیت استبداد-به همه بدبین است.منتظرند کسی زمین بخورد تا به او بخندند.مدام پشت سرآدمهای موفق یا شکست خورده غیبت می کنند؛ درآمدهایشان را مخفی می کنند؛ می روند درشهردیگریاکشوری دیگر سرمایه گذاری می کنند تاآشنایانشان نفهمند.علاقه ای به سرمایه گذاری درمسکن واملاک دارند زیرا امنیتش را بیشتر می‌دانند.افرادی که مرتب می گویند به آمریکا بی اعتماد باشید اگر به فکر پیشرفت این کشور باشند باید بذر اعتماد را دراین کشور بکارند.ایرانیان بطور ناخودآگاه به هیچ کس جز خویشان خونی درجه اول یا دوستان گرمابه وگلستان شان اعتماد ندارند.شاهد این سخن، سپردن مسئولیت دفتر -درمسئولین -به اقوام درجه اول است.پست ها را به گروه خود می دهند؛ چون می ترسند زیرآبشان زده شود.پژوهشها نشان می دهد درسال 1353 فقط نیمی از مردم به هم اعتماد داشتند(درجاه‌هایی که فرهنگ ایلی قوی است اعتماد هم بالاست)،درسال1383این شاخص به 24درصد می رسد.الان احتمالا منفی است.درجامعه ای که مردم بهم اعتماد ندارندهزینه‌های معامله بالا می رود وامکانات پیشرفت وتوسعه کاهش می یابد.اعتماد زیربنای سرمایه اجتماعی است که همبستگی وهمکاری را موجب می شود.سرمایه اجتماعی مانند سیمان، نظام اجتماعی را کنار هم نگه می دارد.تقویت این سرمایه، رسالت اصلی روشنفکران ونهادهای مدنی است.